1


2
,
NU\oς
Σ
αρcr
ΙΙά·
χ
Τ
Ολλ
ΦλβΗΤ
λΡΙ
ΤΟΝ
lΔIow ·
:.',
:~:
:>AΣEON
~199
7
ΕΙ<ΔΟΙΕΙΣ
ΔJA
Υ
ffJ'i
Bαλτετoίov
1
Ο
&
tιmoιφάl'ouς,

Air,.c
• • ,
Τηλ
(Ο
Ι )
3631169
FAX;
(0
1)
361-~
e-mail
:
diaVιos@oteneι.gr
S'
ΕΚΔΟΣΗ
200()
IS8N 960-531-006-8
EΞOΦYMQ
~ιρtλλα
ΟρφονΙ
δ
οlJ
Δ'Ο
ΡθΟΙΕIΙ:
A
yγtλι
K~ Ζ
οφεlρ
6.
τοlJ

·,ΛΕσΡC'J
~H
ΣEλtΔ0f10
l
HΣH
Pεβέ~
~
o Σ
oυyλtpη
FΦ~~Σ~κ
nλtτσaς-
Ζ
Κ άρδορ
η
ΟΔΕΣΙΑ
Δημ~τpης
Boυpδαμ~ς
Η
αvαπcιpι:rγων1'l
ι:rτ00'1001J1π:ιH
mι.ι
πφ\vιcχ:
~,
μέσο
Ιφωτ
01ν1lια
μ.φ::.; \μ
ή
li.I.IJ)
μηxi:I'l<Jl

αιιφέπι:τaι
K~:~"""
~fflXXI.'Il
65!'J'l1ωncδι:π'1
r·
~po(inόθ!cη
(1',1:\0
(T,αΦέocτ;:ιι
η
.~"""'.
'
J'
-
κnκά
στοιχείο
των
ιδιωμάτων
.
Και πιο
πρόσφατα
,
έκδο
·
ση
του
naνεπιστημ
ί
ou
θεσσαλον
ίκης

,
που
απευθύνετα
ι
κυρΙ
ως
σε
ξενόγλωσσους
που
μαθα
ίνουν
την
ελληνική
.
προτι
μά να
μιλό
για
"ιδιωτισμούς
και
εκφράσε
ις"
.
Υστερα
από
πολλή
σκέψη
,
αποφάσισα
να μην

Qι(ολ
ου
θήσω
την
άποψη
αυτή
.
Άλλοι
πάλι,
όπως
ο
Α.Α.
nano-
δόπουλος,
έκοναν
λόγο
για
"φρaoεoλoΎU<ά
στοιχεία
",
ορο
λογΙα
που
ακαλουθούν
και
πολλοί
ξένοι
Η άποψη
αιιτή
είναι

βάσιμη
.
Πο
λλές
από
τις
εκφράσεις
τοο
βιβλίου
αυτ
OU
β ρισ
κο
νται
καl
σε
συλλογές
ΠοΡοψιών
.
Η
μνημε
ιώδης συ
λλο
γή του
Ν
Πολίτη,
που
δυστυχώς
μένει
ανέκδα

τη
στ
ο
με
γαλύτερο
μέρος
της
εδώ
και
σχεδόν
έναν αιών
α
προς
δόξαν
του
ελλ
ηνικού
κράτους,
τις
χαρακτηρ
ίζει
"
παροιμ
ιακές
φΡόαεις"
Ο
διαχωΡισμός
από
ης
παρο

ι
μί
ες
δεν
είναι
πάντοτε
εύκολος
'
σε
κόθε
περΙπτωση
αμφιβολΙας,
ΠΡOτiμηαα να
βασιστώ
στα
ένστικτό
μου
.
Τα
λήμματα
του
παρόντος
βιβλίου
είναι
μικρό
κομμό
τι,
τα
απόσταγμα
ας

πούμε,
μιας
πολύ
ευρύτερης
απο
δελτίωσής
μου
από
εκατο
ντάδες
λογοτεχνικά
έργα
,
εφ
ημερίδες
και
περιοδικ
ά,
συλλαγές
παροlμlQl(ού
υλι
κού,
λεξικά.
Τσ
κριτήρια
για
την
επιλογή
των
λημμότων

,
μέ
οα
στον
αναγκαστικά
περtOρισμένο
χώρο
ενός
βιβλί
ου
της
σεψάς
αυτής,
ήταν
η
συχνότητα
χρήσης
της
έκ
'ί1oσnς,
το
κοτα
πόσον
είνοι
ή
όχι
σημασιολογικά
διαυ-
ΠΡΟΛΟΓΟΣ
ΟΙ

ιδιωματικές
ε
κ
φράσεις
εί
ν
αι
ένα
ελκυστικό
κομμάτι
της
ελληνlκτ'ις
και
κάθε
άλλης
γλώσσ
α
ς
'
δίνουν
ΧΡώμα
και
πλούτο
στη
γλώσσο,
επιτρέπουν
να
εκφροσθούν
λεmές
αποχρώσεις,

ενώ
συχνά σκόμο
και
η
lστορΙα
της
γέννησής
τους
είναι
γοητευτικά
ενδιαφέρουσα.
Είναι
όμως
κι
tνα
κομμάτι
φευγαλέο·
πολλές
εκφρά
σεις
είναι
εφήμερες
,
άλλες
ΟΙΙΥχέοντοl
με
τις
ποροl·
μ
Ι

ες
,
στα
λεξικά
δεν
είναι
πάντο
τ
ε
εύκολος
ο
εντοπι
σμός
τους
,
Ακόμο
και
το
όνομά
τους
εΙναι
αμφιλεγόμε

νο:
ο
Μ
.
Τρlανταφυλλ
Ι
δης

προτιμούσε
τον
όρο
·ιδιωτι
ομοί
'.
κρα
τώντος
τον
όρο
"ι
διωματισμοί
"
για το
διολε-
,
γής,και
τα
αν
υπήρχαν
ενδιαφέροντα
στοιχεία
'(Ι'
αυτήν
που
α
μέσος
αναγνώστης
Ισως
αγναεί.

Έδωσα
βόρος
στην αναζήτηση
αντίστοιχων
εκφράσε
ων
στα
αρχαία
και
μεσαιωνικό
ελληνικά
'
όχι
από
απελ
πισμένη
προσπά
θ
εια
σύνδεσης
με το
ένδοξο παρελ
θόν
,
αλλά
επειδή
είναι
ελΚlJστlκό
να
βλέπει

κανείς
όη
μια
έκφραση
φαινομενικά
σύγχρονη
υπάρχει
στη
γλώσ
οα
εδώ
και
πολλούς
αιώνες.
Άλλωστε
,
ο
κόσμος
των
ιδιωματικών
ε κ
φράσεων
πατά
ει
γερά
στο
παρελθόν·
θυμίζει
μ
ι

α
καθημεΡι'νή
ζωή
ολότε
λα
δtGφoρετική
από
τη
οημερl'νή
στις
πόλεις
στις
εKφρ(i
σεις
αυτές
επιβ
ι
ώνουν
αντ
ι
κεί
μ
ενα
μιας
αγΡΟτικτ'ις
Ελλάδας
που
χάνεται,
όπως
το

ροδάνι,
ή
το
οφοντύλι
ΕπlδΙωξα
επΙσης
να
παρα
θ
έσω
,
γι
α
κάθε
λήμμα,
ένο
παράδειγμα
χρήσης
από
τη
λογοτεχνίο
ή
αλλού,
απο
φεύγοντας, εκτός
ελαχίστων
εξαφέσεων
,
παραδεΙγμο
τα

φτιαγμένα
από
μένα·
θεωρώ
την
παρόθεση
αποσπα
σμάτων
εντελώς
απαροίτητο
στοιχείο μιας
παρόμσισς
εργασΙος,
όχι
μόνο
γιο
λόγους
τεκμηρΙωσης
,
αλλά
και
επειδή
ο
αναγνώστης
έχει έ
τ σι
την
ευκοψΙα
να
γευτεΙ

,
έστω
και
σαν
oρειmκό
,
ζωντονά
και
συχνό έξοχα
δείγμα
τα λόγου:
από
τον
ΜαιφυΥlόννη
και
τον
n
αποδιαμάvτη
,
έως
τον
Kapayότση
και
τον
Ταχτσή
,
και
από
αυτούς
μέ

χρι
το
νεότερο
θέατρο
κσl
τους
νεότατους
συγγροφείς
ή
σημερινά
οποσπάσματο
δημooloγραφικαιi
λόγο
υ.

2
,
NU\oς
Σ
αρcr
ΙΙά·
χ
Τ
Ολλ
ΦλβΗΤ
λΡΙ
ΤΟΝ
lΔIow ·
:.',
:~:

:>AΣEON
~199
7
ΕΙ<ΔΟΙΕΙΣ
ΔJA
Υ
ffJ'i
Bαλτετoίov
1
Ο
&
tιmoιφάl'ouς,
Air,.c
• • ,
Τηλ
(Ο
Ι )
3631169
FAX;
(0
1)
361-~
e-mail
:
diaVιos@oteneι.gr
S'
ΕΚΔΟΣΗ
200()
IS8N 960-531-006-8
EΞOΦYMQ

~ιρtλλα
ΟρφονΙ
δ
οlJ
Δ'Ο
ΡθΟΙΕIΙ:
A
yγtλι
K~ Ζ
οφεlρ
6.
τοlJ
·,ΛΕσΡC'J
~H
ΣEλtΔ0f10
l
HΣH
Pεβέ~
~
o Σ
oυyλtpη
FΦ~~Σ~κ
nλtτσaς-
Ζ
Κ άρδορ
η
ΟΔΕΣΙΑ
Δημ~τpης
Boυpδαμ~ς
Η

αvαπcιpι:rγων1'l
ι:rτ00'1001J1π:ιH
mι.ι
πφ\vιcχ:
~,
μέσο
Ιφωτ
01ν1lια
μ.φ::.; \μ
ή
li.I.IJ)
μηxi:I'l<Jl
αιιφέπι:τaι
K~:~"""
~fflXXI.'Il
65!'J'l1ωncδι:π'1
r·
~po(inόθ!cη
(1',1:\0
(T,αΦέocτ;:ιι
η
.~"""'.
'
J'
-
κnκά
στοιχείο
των
ιδιωμάτων
.

Και πιο
πρόσφατα
,
έκδο
·
ση
του
naνεπιστημ
ί
ou
θεσσαλον
ίκης
,
που
απευθύνετα
ι
κυρΙ
ως
σε
ξενόγλωσσους
που
μαθα
ίνουν
την
ελληνική
.
προτι
μά να
μιλό
για

"ιδιωτισμούς
και
εκφράσε
ις"
.
Υστερα
από
πολλή
σκέψη
,
αποφάσισα
να μην
Qι(ολ
ου
θήσω
την
άποψη
αυτή
.
Άλλοι
πάλι,
όπως
ο
Α.Α.
nano-
δόπουλος,
έκοναν
λόγο
για
"φρaoεoλoΎU<ά

στοιχεία
",
ορο
λογΙα
που
ακαλουθούν
και
πολλοί
ξένοι
Η άποψη
αιιτή
είναι
βάσιμη
.
Πο
λλές
από
τις
εκφράσεις
τοο
βιβλίου
αυτ
OU
β ρισ
κο
νται
καl
σε
συλλογές
ΠοΡοψιών

.
Η
μνημε
ιώδης συ
λλο
γή του
Ν
Πολίτη,
που
δυστυχώς
μένει
ανέκδα
τη
στ
ο
με
γαλύτερο
μέρος
της
εδώ
και
σχεδόν
έναν αιών
α
προς
δόξαν
του
ελλ
ηνικού
κράτους,

τις
χαρακτηρ
ίζει
"
παροιμ
ιακές
φΡόαεις"
Ο
διαχωΡισμός
από
ης
παρο
ι
μί
ες
δεν
είναι
πάντοτε
εύκολος
'
σε
κόθε
περΙπτωση
αμφιβολΙας,
ΠΡOτiμηαα να
βασιστώ
στα
ένστικτό
μου
.

Τα
λήμματα
του
παρόντος
βιβλίου
είναι
μικρό
κομμό
τι,
τα
απόσταγμα
ας
πούμε,
μιας
πολύ
ευρύτερης
απο
δελτίωσής
μου
από
εκατο
ντάδες
λογοτεχνικά
έργα
,
εφ
ημερίδες
και
περιοδικ
ά,

συλλαγές
παροlμlQl(ού
υλι
κού,
λεξικά.
Τσ
κριτήρια
για
την
επιλογή
των
λημμότων
,
μέ
οα
στον
αναγκαστικά
περtOρισμένο
χώρο
ενός
βιβλί
ου
της
σεψάς
αυτής,
ήταν
η
συχνότητα
χρήσης
της

έκ
'ί1oσnς,
το
κοτα
πόσον
είνοι
ή
όχι
σημασιολογικά
διαυ-
ΠΡΟΛΟΓΟΣ
ΟΙ
ιδιωματικές
ε
κ
φράσεις
εί
ν
αι
ένα
ελκυστικό
κομμάτι
της
ελληνlκτ'ις
και
κάθε
άλλης
γλώσσ
α
ς

'
δίνουν
ΧΡώμα
και
πλούτο
στη
γλώσσο,
επιτρέπουν
να
εκφροσθούν
λεmές
αποχρώσεις,
ενώ
συχνά σκόμο
και
η
lστορΙα
της
γέννησής
τους
είναι
γοητευτικά
ενδιαφέρουσα.
Είναι
όμως
κι
tνα
κομμάτι
φευγαλέο·
πολλές

εκφρά
σεις
είναι
εφήμερες
,
άλλες
ΟΙΙΥχέοντοl
με
τις
ποροl·
μ
Ι
ες
,
στα
λεξικά
δεν
είναι
πάντο
τ
ε
εύκολος
ο
εντοπι
σμός
τους
,
Ακόμο
και
το

όνομά
τους
εΙναι
αμφιλεγόμε

νο:
ο
Μ
.
Τρlανταφυλλ
Ι
δης
προτιμούσε
τον
όρο
·ιδιωτι
ομοί
'.
κρα
τώντος
τον
όρο
"ι
διωματισμοί
"
για το
διολε-
,
γής,και
τα

αν
υπήρχαν
ενδιαφέροντα
στοιχεία
'(Ι'
αυτήν
που
α
μέσος
αναγνώστης
Ισως
αγναεί.
Έδωσα
βόρος
στην αναζήτηση
αντίστοιχων
εκφράσε
ων
στα
αρχαία
και
μεσαιωνικό
ελληνικά
'
όχι
από
απελ
πισμένη
προσπά
θ

εια
σύνδεσης
με το
ένδοξο παρελ
θόν
,
αλλά
επειδή
είναι
ελΚlJστlκό
να
βλέπει
κανείς
όη
μια
έκφραση
φαινομενικά
σύγχρονη
υπάρχει
στη
γλώσ
οα
εδώ
και
πολλούς
αιώνες.
Άλλωστε
,
ο
κόσμος

των
ιδιωματικών
ε κ
φράσεων
πατά
ει
γερά
στο
παρελθόν·
θυμίζει
μ
ι
α
καθημεΡι'νή
ζωή
ολότε
λα
δtGφoρετική
από
τη
οημερl'νή
στις
πόλεις
στις
εKφρ(i
σεις
αυτές
επιβ
ι
ώνουν

αντ
ι
κεί
μ
ενα
μιας
αγΡΟτικτ'ις
Ελλάδας
που
χάνεται,
όπως
το
ροδάνι,
ή
το
οφοντύλι
ΕπlδΙωξα
επΙσης
να
παρα
θ
έσω
,
γι
α
κάθε
λήμμα,
ένο
παράδειγμα
χρήσης

από
τη
λογοτεχνίο
ή
αλλού,
απο
φεύγοντας, εκτός
ελαχίστων
εξαφέσεων
,
παραδεΙγμο
τα
φτιαγμένα
από
μένα·
θεωρώ
την
παρόθεση
αποσπα
σμάτων
εντελώς
απαροίτητο
στοιχείο μιας
παρόμσισς
εργασΙος,
όχι
μόνο
γιο
λόγους
τεκμηρΙωσης

,
αλλά
και
επειδή
ο
αναγνώστης
έχει έ
τ σι
την
ευκοψΙα
να
γευτεΙ
,
έστω
και
σαν
oρειmκό
,
ζωντονά
και
συχνό έξοχα
δείγμα
τα λόγου:
από
τον
ΜαιφυΥlόννη
και
τον
n
αποδιαμάvτη

,
έως
τον
Kapayότση
και
τον
Ταχτσή
,
και
από
αυτούς
μέ
χρι
το
νεότερο
θέατρο
κσl
τους
νεότατους
συγγροφείς
ή
σημερινά
οποσπάσματο
δημooloγραφικαιi
λόγο
υ.

2
,
NU\oς

Σ
αρcr
ΙΙά·
χ
Τ
Ολλ
ΦλβΗΤ
λΡΙ
ΤΟΝ
lΔIow ·
:.',
:~:
:>AΣEON
~199
7
ΕΙ<ΔΟΙΕΙΣ
ΔJA
Υ
ffJ'i
Bαλτετoίov
1
Ο
&
tιmoιφάl'ouς,
Air,.c
• • ,
Τηλ
(Ο
Ι )
3631169

FAX;
(0
1)
361-~
e-mail
:
diaVιos@oteneι.gr
S'
ΕΚΔΟΣΗ
200()
IS8N 960-531-006-8
EΞOΦYMQ
~ιρtλλα
ΟρφονΙ
δ
οlJ
Δ'Ο
ΡθΟΙΕIΙ:
A
yγtλι
K~ Ζ
οφεlρ
6.
τοlJ
·,ΛΕσΡC'J
~H
ΣEλtΔ0f10
l
HΣH
Pεβέ~

~
o Σ
oυyλtpη
FΦ~~Σ~κ
nλtτσaς-
Ζ
Κ άρδορ
η
ΟΔΕΣΙΑ
Δημ~τpης
Boυpδαμ~ς
Η
αvαπcιpι:rγων1'l
ι:rτ00'1001J1π:ιH
mι.ι
πφ\vιcχ:
~,
μέσο
Ιφωτ
01ν1lια
μ.φ::.; \μ
ή
li.I.IJ)
μηxi:I'l<Jl
αιιφέπι:τaι
K~:~"""
~fflXXI.'Il
65!'J'l1ωncδι:π'1
r·
~po(inόθ!cη

(1',1:\0
(T,αΦέocτ;:ιι
η
.~"""'.
'
J'
-
κnκά
στοιχείο
των
ιδιωμάτων
.
Και πιο
πρόσφατα
,
έκδο
·
ση
του
naνεπιστημ
ί
ou
θεσσαλον
ίκης
,
που
απευθύνετα
ι
κυρΙ
ως

σε
ξενόγλωσσους
που
μαθα
ίνουν
την
ελληνική
.
προτι
μά να
μιλό
για
"ιδιωτισμούς
και
εκφράσε
ις"
.
Υστερα
από
πολλή
σκέψη
,
αποφάσισα
να μην
Qι(ολ
ου
θήσω
την
άποψη
αυτή

.
Άλλοι
πάλι,
όπως
ο
Α.Α.
nano-
δόπουλος,
έκοναν
λόγο
για
"φρaoεoλoΎU<ά
στοιχεία
",
ορο
λογΙα
που
ακαλουθούν
και
πολλοί
ξένοι
Η άποψη
αιιτή
είναι
βάσιμη
.
Πο
λλές
από
τις

εκφράσεις
τοο
βιβλίου
αυτ
OU
β ρισ
κο
νται
καl
σε
συλλογές
ΠοΡοψιών
.
Η
μνημε
ιώδης συ
λλο
γή του
Ν
Πολίτη,
που
δυστυχώς
μένει
ανέκδα
τη
στ
ο
με
γαλύτερο
μέρος

της
εδώ
και
σχεδόν
έναν αιών
α
προς
δόξαν
του
ελλ
ηνικού
κράτους,
τις
χαρακτηρ
ίζει
"
παροιμ
ιακές
φΡόαεις"
Ο
διαχωΡισμός
από
ης
παρο
ι
μί
ες
δεν
είναι
πάντοτε

εύκολος
'
σε
κόθε
περΙπτωση
αμφιβολΙας,
ΠΡOτiμηαα να
βασιστώ
στα
ένστικτό
μου
.
Τα
λήμματα
του
παρόντος
βιβλίου
είναι
μικρό
κομμό
τι,
τα
απόσταγμα
ας
πούμε,
μιας
πολύ
ευρύτερης
απο
δελτίωσής

μου
από
εκατο
ντάδες
λογοτεχνικά
έργα
,
εφ
ημερίδες
και
περιοδικ
ά,
συλλαγές
παροlμlQl(ού
υλι
κού,
λεξικά.
Τσ
κριτήρια
για
την
επιλογή
των
λημμότων
,
μέ
οα
στον
αναγκαστικά
περtOρισμένο

χώρο
ενός
βιβλί
ου
της
σεψάς
αυτής,
ήταν
η
συχνότητα
χρήσης
της
έκ
'ί1oσnς,
το
κοτα
πόσον
είνοι
ή
όχι
σημασιολογικά
διαυ-
ΠΡΟΛΟΓΟΣ
ΟΙ
ιδιωματικές
ε
κ
φράσεις
εί
ν

αι
ένα
ελκυστικό
κομμάτι
της
ελληνlκτ'ις
και
κάθε
άλλης
γλώσσ
α
ς
'
δίνουν
ΧΡώμα
και
πλούτο
στη
γλώσσο,
επιτρέπουν
να
εκφροσθούν
λεmές
αποχρώσεις,
ενώ
συχνά σκόμο
και
η
lστορΙα
της

γέννησής
τους
είναι
γοητευτικά
ενδιαφέρουσα.
Είναι
όμως
κι
tνα
κομμάτι
φευγαλέο·
πολλές
εκφρά
σεις
είναι
εφήμερες
,
άλλες
ΟΙΙΥχέοντοl
με
τις
ποροl·
μ
Ι
ες
,
στα
λεξικά
δεν
είναι

πάντο
τ
ε
εύκολος
ο
εντοπι
σμός
τους
,
Ακόμο
και
το
όνομά
τους
εΙναι
αμφιλεγόμε

νο:
ο
Μ
.
Τρlανταφυλλ
Ι
δης
προτιμούσε
τον
όρο
·ιδιωτι
ομοί
'.

κρα
τώντος
τον
όρο
"ι
διωματισμοί
"
για το
διολε-
,
γής,και
τα
αν
υπήρχαν
ενδιαφέροντα
στοιχεία
'(Ι'
αυτήν
που
α
μέσος
αναγνώστης
Ισως
αγναεί.
Έδωσα
βόρος
στην αναζήτηση
αντίστοιχων
εκφράσε
ων

στα
αρχαία
και
μεσαιωνικό
ελληνικά
'
όχι
από
απελ
πισμένη
προσπά
θ
εια
σύνδεσης
με το
ένδοξο παρελ
θόν
,
αλλά
επειδή
είναι
ελΚlJστlκό
να
βλέπει
κανείς
όη
μια
έκφραση
φαινομενικά
σύγχρονη

υπάρχει
στη
γλώσ
οα
εδώ
και
πολλούς
αιώνες.
Άλλωστε
,
ο
κόσμος
των
ιδιωματικών
ε κ
φράσεων
πατά
ει
γερά
στο
παρελθόν·
θυμίζει
μ
ι
α
καθημεΡι'νή
ζωή
ολότε
λα
δtGφoρετική

από
τη
οημερl'νή
στις
πόλεις
στις
εKφρ(i
σεις
αυτές
επιβ
ι
ώνουν
αντ
ι
κεί
μ
ενα
μιας
αγΡΟτικτ'ις
Ελλάδας
που
χάνεται,
όπως
το
ροδάνι,
ή
το
οφοντύλι
ΕπlδΙωξα
επΙσης

να
παρα
θ
έσω
,
γι
α
κάθε
λήμμα,
ένο
παράδειγμα
χρήσης
από
τη
λογοτεχνίο
ή
αλλού,
απο
φεύγοντας, εκτός
ελαχίστων
εξαφέσεων
,
παραδεΙγμο
τα
φτιαγμένα
από
μένα·
θεωρώ
την
παρόθεση

αποσπα
σμάτων
εντελώς
απαροίτητο
στοιχείο μιας
παρόμσισς
εργασΙος,
όχι
μόνο
γιο
λόγους
τεκμηρΙωσης
,
αλλά
και
επειδή
ο
αναγνώστης
έχει έ
τ σι
την
ευκοψΙα
να
γευτεΙ
,
έστω
και
σαν
oρειmκό
,

ζωντονά
και
συχνό έξοχα
δείγμα
τα λόγου:
από
τον
ΜαιφυΥlόννη
και
τον
n
αποδιαμάvτη
,
έως
τον
Kapayότση
και
τον
Ταχτσή
,
και
από
αυτούς
μέ
χρι
το
νεότερο
θέατρο
κσl
τους

νεότατους
συγγροφείς
ή
σημερινά
οποσπάσματο
δημooloγραφικαιi
λόγο
υ.

2
,
NU\oς
Σ
αρcr
ΙΙά·
χ
Τ
Ολλ
ΦλβΗΤ
λΡΙ
ΤΟΝ
lΔIow ·
:.',
:~:
:>AΣEON
~199
7
ΕΙ<ΔΟΙΕΙΣ
ΔJA
Υ

ffJ'i
Bαλτετoίov
1
Ο
&
tιmoιφάl'ouς,
Air,.c
• • ,
Τηλ
(Ο
Ι )
3631169
FAX;
(0
1)
361-~
e-mail
:
diaVιos@oteneι.gr
S'
ΕΚΔΟΣΗ
200()
IS8N 960-531-006-8
EΞOΦYMQ
~ιρtλλα
ΟρφονΙ
δ
οlJ
Δ'Ο
ΡθΟΙΕIΙ:

A
yγtλι
K~ Ζ
οφεlρ
6.
τοlJ
·,ΛΕσΡC'J
~H
ΣEλtΔ0f10
l
HΣH
Pεβέ~
~
o Σ
oυyλtpη
FΦ~~Σ~κ
nλtτσaς-
Ζ
Κ άρδορ
η
ΟΔΕΣΙΑ
Δημ~τpης
Boυpδαμ~ς
Η
αvαπcιpι:rγων1'l
ι:rτ00'1001J1π:ιH
mι.ι
πφ\vιcχ:
~,
μέσο

Ιφωτ
01ν1lια
μ.φ::.; \μ
ή
li.I.IJ)
μηxi:I'l<Jl
αιιφέπι:τaι
K~:~"""
~fflXXI.'Il
65!'J'l1ωncδι:π'1
r·
~po(inόθ!cη
(1',1:\0
(T,αΦέocτ;:ιι
η
.~"""'.
'
J'
-
κnκά
στοιχείο
των
ιδιωμάτων
.
Και πιο
πρόσφατα
,
έκδο
·
ση

του
naνεπιστημ
ί
ou
θεσσαλον
ίκης
,
που
απευθύνετα
ι
κυρΙ
ως
σε
ξενόγλωσσους
που
μαθα
ίνουν
την
ελληνική
.
προτι
μά να
μιλό
για
"ιδιωτισμούς
και
εκφράσε
ις"
.
Υστερα

από
πολλή
σκέψη
,
αποφάσισα
να μην
Qι(ολ
ου
θήσω
την
άποψη
αυτή
.
Άλλοι
πάλι,
όπως
ο
Α.Α.
nano-
δόπουλος,
έκοναν
λόγο
για
"φρaoεoλoΎU<ά
στοιχεία
",
ορο
λογΙα
που
ακαλουθούν

και
πολλοί
ξένοι
Η άποψη
αιιτή
είναι
βάσιμη
.
Πο
λλές
από
τις
εκφράσεις
τοο
βιβλίου
αυτ
OU
β ρισ
κο
νται
καl
σε
συλλογές
ΠοΡοψιών
.
Η
μνημε
ιώδης συ
λλο
γή του

Ν
Πολίτη,
που
δυστυχώς
μένει
ανέκδα
τη
στ
ο
με
γαλύτερο
μέρος
της
εδώ
και
σχεδόν
έναν αιών
α
προς
δόξαν
του
ελλ
ηνικού
κράτους,
τις
χαρακτηρ
ίζει
"
παροιμ
ιακές

φΡόαεις"
Ο
διαχωΡισμός
από
ης
παρο
ι
μί
ες
δεν
είναι
πάντοτε
εύκολος
'
σε
κόθε
περΙπτωση
αμφιβολΙας,
ΠΡOτiμηαα να
βασιστώ
στα
ένστικτό
μου
.
Τα
λήμματα
του
παρόντος
βιβλίου
είναι

μικρό
κομμό
τι,
τα
απόσταγμα
ας
πούμε,
μιας
πολύ
ευρύτερης
απο
δελτίωσής
μου
από
εκατο
ντάδες
λογοτεχνικά
έργα
,
εφ
ημερίδες
και
περιοδικ
ά,
συλλαγές
παροlμlQl(ού
υλι
κού,
λεξικά.
Τσ

κριτήρια
για
την
επιλογή
των
λημμότων
,
μέ
οα
στον
αναγκαστικά
περtOρισμένο
χώρο
ενός
βιβλί
ου
της
σεψάς
αυτής,
ήταν
η
συχνότητα
χρήσης
της
έκ
'ί1oσnς,
το
κοτα
πόσον
είνοι

ή
όχι
σημασιολογικά
διαυ-
ΠΡΟΛΟΓΟΣ
ΟΙ
ιδιωματικές
ε
κ
φράσεις
εί
ν
αι
ένα
ελκυστικό
κομμάτι
της
ελληνlκτ'ις
και
κάθε
άλλης
γλώσσ
α
ς
'
δίνουν
ΧΡώμα
και
πλούτο
στη

γλώσσο,
επιτρέπουν
να
εκφροσθούν
λεmές
αποχρώσεις,
ενώ
συχνά σκόμο
και
η
lστορΙα
της
γέννησής
τους
είναι
γοητευτικά
ενδιαφέρουσα.
Είναι
όμως
κι
tνα
κομμάτι
φευγαλέο·
πολλές
εκφρά
σεις
είναι
εφήμερες
,
άλλες

ΟΙΙΥχέοντοl
με
τις
ποροl·
μ
Ι
ες
,
στα
λεξικά
δεν
είναι
πάντο
τ
ε
εύκολος
ο
εντοπι
σμός
τους
,
Ακόμο
και
το
όνομά
τους
εΙναι
αμφιλεγόμε

νο:

ο
Μ
.
Τρlανταφυλλ
Ι
δης
προτιμούσε
τον
όρο
·ιδιωτι
ομοί
'.
κρα
τώντος
τον
όρο
"ι
διωματισμοί
"
για το
διολε-
,
γής,και
τα
αν
υπήρχαν
ενδιαφέροντα
στοιχεία
'(Ι'
αυτήν

που
α
μέσος
αναγνώστης
Ισως
αγναεί.
Έδωσα
βόρος
στην αναζήτηση
αντίστοιχων
εκφράσε
ων
στα
αρχαία
και
μεσαιωνικό
ελληνικά
'
όχι
από
απελ
πισμένη
προσπά
θ
εια
σύνδεσης
με το
ένδοξο παρελ
θόν
,

αλλά
επειδή
είναι
ελΚlJστlκό
να
βλέπει
κανείς
όη
μια
έκφραση
φαινομενικά
σύγχρονη
υπάρχει
στη
γλώσ
οα
εδώ
και
πολλούς
αιώνες.
Άλλωστε
,
ο
κόσμος
των
ιδιωματικών
ε κ
φράσεων
πατά
ει

γερά
στο
παρελθόν·
θυμίζει
μ
ι
α
καθημεΡι'νή
ζωή
ολότε
λα
δtGφoρετική
από
τη
οημερl'νή
στις
πόλεις
στις
εKφρ(i
σεις
αυτές
επιβ
ι
ώνουν
αντ
ι
κεί
μ
ενα
μιας

αγΡΟτικτ'ις
Ελλάδας
που
χάνεται,
όπως
το
ροδάνι,
ή
το
οφοντύλι
ΕπlδΙωξα
επΙσης
να
παρα
θ
έσω
,
γι
α
κάθε
λήμμα,
ένο
παράδειγμα
χρήσης
από
τη
λογοτεχνίο
ή
αλλού,
απο

φεύγοντας, εκτός
ελαχίστων
εξαφέσεων
,
παραδεΙγμο
τα
φτιαγμένα
από
μένα·
θεωρώ
την
παρόθεση
αποσπα
σμάτων
εντελώς
απαροίτητο
στοιχείο μιας
παρόμσισς
εργασΙος,
όχι
μόνο
γιο
λόγους
τεκμηρΙωσης
,
αλλά
και
επειδή
ο
αναγνώστης

έχει έ
τ σι
την
ευκοψΙα
να
γευτεΙ
,
έστω
και
σαν
oρειmκό
,
ζωντονά
και
συχνό έξοχα
δείγμα
τα λόγου:
από
τον
ΜαιφυΥlόννη
και
τον
n
αποδιαμάvτη
,
έως
τον
Kapayότση
και
τον

Ταχτσή
,
και
από
αυτούς
μέ
χρι
το
νεότερο
θέατρο
κσl
τους
νεότατους
συγγροφείς
ή
σημερινά
οποσπάσματο
δημooloγραφικαιi
λόγο
υ.

3
10
Το
βιβλίο
δεν
διακρίνεται
γιο
την
επιστημονική

του
α
υ
στηρότητα
'
ο
ειδικός
θα
φρίξει
βλέποντας
Π.χ
.
να
χρησιμοποιώ τους
6ρouς
"
φράση
"
κα
ι
'
έκφραση
'
πε
ρί

που
σαν
συνώνυμους
,

ενώ
οπέφΙΙΥ
α
την
παράθε
ση
αναλυτικής
βιβλιογραφίας
πσυ
θα
οπαnούσε
πολλέ
ς
σελ
ί
δες
,
τιροτιμώvrας
να δ
ια
θέσω
όσο
το
δυνατόν
πε
ρισσό
τ
ερο
χώρο
στα

λήμματα
.
ΩOlΟΟΟ
,
πορό
την
ερα

σ
ιτεχνική
μου
ιδιότητα
,
έχω
ελέγξει
σχολαστικά
τις
πλ
ηροφορίες
που
παραθέτω
,
κο
ι
τολμώ
να
τις
θεω
ρώ
έ

γκυρες" μάλιΟΊΟ
,
με
κίνδυνο
να
κάνω
τα
βιβλίο
μου
λι
γό
τερο
εντυπωσιακό
,
απέφυγα
μια
συνήθη αρρ
ώσι'ι
Ο
τω
ν
π
αρόμο
ι
ων
συλλογών
,
που
πολύ
αγαπούν

να α
ν
ά

γο
υν τη
γέννηση
παρόμοιων
εκφράσεων
σε
ιστορ
ι
κ
ά
γεγ
ονότα
,
π
poσδιoρίζovτoς
με
ακρίβεια
ημερομην
Ιες
κ αι
ονόματα
πρωταγωνιστών.
Τέτοιες
συγKεKριμtνε
ς
εξ

ηγήσεις
ε
ί
ναι
θελχτικές
,
αλλά
πολύ
σηάνια
αληθε
ύ

ου
ν
ΚΟ
Ι
όχι
σπάνια
αποδε
ι
κνύεται
όη
η
έκφραση
έχε
ι
καταγραφεί
π
ολ
ύ νωρ(τερα

από
τότε
πou
σννέβη
το
πε
ρι
στατιιιό
που
δήθεν
τη
γέννnσε
.
Στο
βιβλίο
αυτ
ό,
π
ου
κυκλοφορεί
ύστερο
από παρό
·
τ
ρυνση
του
αξέχαστου
Παναγιώτη
Γαρίδη
.

αντικατοπ
τ
ρ
ί
ζεται
μικρό
μόνο
τμήμα
του
γλωσαικου
υλιιιΟ(Ι
πο
υ
έχ
ω
αποθηααυρίσει
Ελπ
ί
ζω
κάπστε
να αξ
ι
ωθώ
να
δώ
οω
στη δ ημοσι
ότητο
κόη
εκπνέστεΡο

'
o
φ
εlλω
όμω
ς
προς
ΊΟ
π
α
ρό
ν ν α
πω
ότι
πο
λλ
αί
ε
ι
ν
αι
εκε
ινοl
που
με
11
βΟήθησαν
στη
σUΓKέντρωση
του

υλιιιού
,
Τους
ειιχαρι
στ
ώ
θερμά
,
Ιδ
ι
α
(
τερα
ευχαρ
ι
στώ
τον
καθηγητή
Μιχ
.
Μερακλή π
ου η
στοργιιιή
βοήθειά
τou
υπήρξε
κοθορl
στική
για
το

ξεκίνημα
της
προσπάθειάς
μου
,
Προσπάθησα
νο
δώσω
ένα
κεψενο
που
θα
σννδuάζε
ι
όσο
Υινεται
το
τερπνό
με
το
ωφέλιμο
και
θα
διαβάζετο
ι
κ
ι
όλας
σχεδόν
ααν

ανάγνωσμα,
αντ(
να
ανατρέχει
απλώς
κανείς
σ'
αυτό
για
ένα
μόνο
λήμμα
,
Eλπlζω να
π
έnιxα
,
έστω
και
εν
μέρει
,
το
σκοπό
αυτό
,
ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Νίκος
Σαραντόκος
Λoυξεμβotίργo

,
AπρlλlDς
1997
Τα
7
30
περ
ί
που
λήμματα
αuτftς
της
συλλογής
είναι
ορ
γανωμένα
σύμφωνα
με
τη
λεγόjJενη
λημμσroθειική
μέ

θοδο
,
Γιο
κάθε
λήμ
μ α έχε
ι

ε
π
ιλεγεί μία
λέξη
,
η
λέξη
κλε
ι
δΙ
Τα
λήμματα
ε
π
ομ
έ
νως
κατατάσσονται
με
βάση
την
αλφαβητucή
σειρά
των
λέξεων-κλειδιά
.
Αυιή
η λtξη
ε
{

να
ι
συνήθω
ς (αλλά
όχι
πάντα)
το
πρώτα
ουσιαστικ
ό
της
έκφραση
ς
'
για
παράδε
ι
γμα
,
το
λήμμα
·
του
έδωσα
τα
παπούτσια
στο
χέρι
'
έχ

ε
ι
ω
ς
λtξη-κλειδΙ
τη
λ
.
πα
·
π
ούτσι
Εόν στο
λ!Ίμμα
δεν
υπάρχει
οοοιοστιιι:.ό
,
κλειδ!
ε
ίν
α
ι
το
πρώτο
ρήμα
ή κάποιο
άλλο
μέρος
του

λόγου
,
Ύστερα
από π
ο λλή
σκέψη
απέφυγα
γενικά
τις
παρα
πομπ
έ
ς
απ
ό
λήμμα:
σ ε λή
μμα
,
κ
uρ{ως γ
ι
α
ουι:ονομ
Ι
α
χ
ώ
-


3
10
Το
βιβλίο
δεν
διακρίνεται
γιο
την
επιστημονική
του
α
υ
στηρότητα
'
ο
ειδικός
θα
φρίξει
βλέποντας
Π.χ
.
να
χρησιμοποιώ τους
6ρouς
"
φράση
"
κα
ι
'

έκφραση
'
πε
ρί

που
σαν
συνώνυμους
,
ενώ
οπέφΙΙΥ
α
την
παράθε
ση
αναλυτικής
βιβλιογραφίας
πσυ
θα
οπαnούσε
πολλέ
ς
σελ
ί
δες
,
τιροτιμώvrας
να δ
ια
θέσω

όσο
το
δυνατόν
πε
ρισσό
τ
ερο
χώρο
στα
λήμματα
.
ΩOlΟΟΟ
,
πορό
την
ερα

σ
ιτεχνική
μου
ιδιότητα
,
έχω
ελέγξει
σχολαστικά
τις
πλ
ηροφορίες
που
παραθέτω

,
κο
ι
τολμώ
να
τις
θεω
ρώ
έ
γκυρες" μάλιΟΊΟ
,
με
κίνδυνο
να
κάνω
τα
βιβλίο
μου
λι
γό
τερο
εντυπωσιακό
,
απέφυγα
μια
συνήθη αρρ
ώσι'ι
Ο
τω
ν

π
αρόμο
ι
ων
συλλογών
,
που
πολύ
αγαπούν
να α
ν
ά

γο
υν τη
γέννηση
παρόμοιων
εκφράσεων
σε
ιστορ
ι
κ
ά
γεγ
ονότα
,
π
poσδιoρίζovτoς
με
ακρίβεια

ημερομην
Ιες
κ αι
ονόματα
πρωταγωνιστών.
Τέτοιες
συγKεKριμtνε
ς
εξ
ηγήσεις
ε
ί
ναι
θελχτικές
,
αλλά
πολύ
σηάνια
αληθε
ύ

ου
ν
ΚΟ
Ι
όχι
σπάνια
αποδε
ι
κνύεται

όη
η
έκφραση
έχε
ι
καταγραφεί
π
ολ
ύ νωρ(τερα
από
τότε
πou
σννέβη
το
πε
ρι
στατιιιό
που
δήθεν
τη
γέννnσε
.
Στο
βιβλίο
αυτ
ό,
π
ου
κυκλοφορεί
ύστερο

από παρό
·
τ
ρυνση
του
αξέχαστου
Παναγιώτη
Γαρίδη
.
αντικατοπ
τ
ρ
ί
ζεται
μικρό
μόνο
τμήμα
του
γλωσαικου
υλιιιΟ(Ι
πο
υ
έχ
ω
αποθηααυρίσει
Ελπ
ί
ζω
κάπστε
να αξ

ι
ωθώ
να
δώ
οω
στη δ ημοσι
ότητο
κόη
εκπνέστεΡο
'
o
φ
εlλω
όμω
ς
προς
ΊΟ
π
α
ρό
ν ν α
πω
ότι
πο
λλ
αί
ε
ι
ν
αι

εκε
ινοl
που
με
11
βΟήθησαν
στη
σUΓKέντρωση
του
υλιιιού
,
Τους
ειιχαρι
στ
ώ
θερμά
,
Ιδ
ι
α
(
τερα
ευχαρ
ι
στώ
τον
καθηγητή
Μιχ
.
Μερακλή π

ου η
στοργιιιή
βοήθειά
τou
υπήρξε
κοθορl
στική
για
το
ξεκίνημα
της
προσπάθειάς
μου
,
Προσπάθησα
νο
δώσω
ένα
κεψενο
που
θα
σννδuάζε
ι
όσο
Υινεται
το
τερπνό
με
το
ωφέλιμο

και
θα
διαβάζετο
ι
κ
ι
όλας
σχεδόν
ααν
ανάγνωσμα,
αντ(
να
ανατρέχει
απλώς
κανείς
σ'
αυτό
για
ένα
μόνο
λήμμα
,
Eλπlζω να
π
έnιxα
,
έστω
και
εν
μέρει

,
το
σκοπό
αυτό
,
ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Νίκος
Σαραντόκος
Λoυξεμβotίργo
,
AπρlλlDς
1997
Τα
7
30
περ
ί
που
λήμματα
αuτftς
της
συλλογής
είναι
ορ
γανωμένα
σύμφωνα
με
τη
λεγόjJενη
λημμσroθειική

μέ

θοδο
,
Γιο
κάθε
λήμ
μ α έχε
ι
ε
π
ιλεγεί μία
λέξη
,
η
λέξη
κλε
ι
δΙ
Τα
λήμματα
ε
π
ομ
έ
νως
κατατάσσονται
με
βάση
την

αλφαβητucή
σειρά
των
λέξεων-κλειδιά
.
Αυιή
η λtξη
ε
{
να
ι
συνήθω
ς (αλλά
όχι
πάντα)
το
πρώτα
ουσιαστικ
ό
της
έκφραση
ς
'
για
παράδε
ι
γμα
,
το
λήμμα

·
του
έδωσα
τα
παπούτσια
στο
χέρι
'
έχ
ε
ι
ω
ς
λtξη-κλειδΙ
τη
λ
.
πα
·
π
ούτσι
Εόν στο
λ!Ίμμα
δεν
υπάρχει
οοοιοστιιι:.ό
,
κλειδ!
ε
ίν

α
ι
το
πρώτο
ρήμα
ή κάποιο
άλλο
μέρος
του
λόγου
,
Ύστερα
από π
ο λλή
σκέψη
απέφυγα
γενικά
τις
παρα
πομπ
έ
ς
απ
ό
λήμμα:
σ ε λή
μμα
,
κ
uρ{ως γ

ι
α
ουι:ονομ
Ι
α
χ
ώ
-

3
10
Το
βιβλίο
δεν
διακρίνεται
γιο
την
επιστημονική
του
α
υ
στηρότητα
'
ο
ειδικός
θα
φρίξει
βλέποντας
Π.χ
.

να
χρησιμοποιώ τους
6ρouς
"
φράση
"
κα
ι
'
έκφραση
'
πε
ρί

που
σαν
συνώνυμους
,
ενώ
οπέφΙΙΥ
α
την
παράθε
ση
αναλυτικής
βιβλιογραφίας
πσυ
θα
οπαnούσε
πολλέ

ς
σελ
ί
δες
,
τιροτιμώvrας
να δ
ια
θέσω
όσο
το
δυνατόν
πε
ρισσό
τ
ερο
χώρο
στα
λήμματα
.
ΩOlΟΟΟ
,
πορό
την
ερα

σ
ιτεχνική
μου
ιδιότητα

,
έχω
ελέγξει
σχολαστικά
τις
πλ
ηροφορίες
που
παραθέτω
,
κο
ι
τολμώ
να
τις
θεω
ρώ
έ
γκυρες" μάλιΟΊΟ
,
με
κίνδυνο
να
κάνω
τα
βιβλίο
μου
λι
γό
τερο

εντυπωσιακό
,
απέφυγα
μια
συνήθη αρρ
ώσι'ι
Ο
τω
ν
π
αρόμο
ι
ων
συλλογών
,
που
πολύ
αγαπούν
να α
ν
ά

γο
υν τη
γέννηση
παρόμοιων
εκφράσεων
σε
ιστορ
ι

κ
ά
γεγ
ονότα
,
π
poσδιoρίζovτoς
με
ακρίβεια
ημερομην
Ιες
κ αι
ονόματα
πρωταγωνιστών.
Τέτοιες
συγKεKριμtνε
ς
εξ
ηγήσεις
ε
ί
ναι
θελχτικές
,
αλλά
πολύ
σηάνια
αληθε
ύ


ου
ν
ΚΟ
Ι
όχι
σπάνια
αποδε
ι
κνύεται
όη
η
έκφραση
έχε
ι
καταγραφεί
π
ολ
ύ νωρ(τερα
από
τότε
πou
σννέβη
το
πε
ρι
στατιιιό
που
δήθεν
τη
γέννnσε

.
Στο
βιβλίο
αυτ
ό,
π
ου
κυκλοφορεί
ύστερο
από παρό
·
τ
ρυνση
του
αξέχαστου
Παναγιώτη
Γαρίδη
.
αντικατοπ
τ
ρ
ί
ζεται
μικρό
μόνο
τμήμα
του
γλωσαικου
υλιιιΟ(Ι
πο

υ
έχ
ω
αποθηααυρίσει
Ελπ
ί
ζω
κάπστε
να αξ
ι
ωθώ
να
δώ
οω
στη δ ημοσι
ότητο
κόη
εκπνέστεΡο
'
o
φ
εlλω
όμω
ς
προς
ΊΟ
π
α
ρό
ν ν α

πω
ότι
πο
λλ
αί
ε
ι
ν
αι
εκε
ινοl
που
με
11
βΟήθησαν
στη
σUΓKέντρωση
του
υλιιιού
,
Τους
ειιχαρι
στ
ώ
θερμά
,
Ιδ
ι
α
(

τερα
ευχαρ
ι
στώ
τον
καθηγητή
Μιχ
.
Μερακλή π
ου η
στοργιιιή
βοήθειά
τou
υπήρξε
κοθορl
στική
για
το
ξεκίνημα
της
προσπάθειάς
μου
,
Προσπάθησα
νο
δώσω
ένα
κεψενο
που
θα

σννδuάζε
ι
όσο
Υινεται
το
τερπνό
με
το
ωφέλιμο
και
θα
διαβάζετο
ι
κ
ι
όλας
σχεδόν
ααν
ανάγνωσμα,
αντ(
να
ανατρέχει
απλώς
κανείς
σ'
αυτό
για
ένα
μόνο
λήμμα

,
Eλπlζω να
π
έnιxα
,
έστω
και
εν
μέρει
,
το
σκοπό
αυτό
,
ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Νίκος
Σαραντόκος
Λoυξεμβotίργo
,
AπρlλlDς
1997
Τα
7
30
περ
ί
που
λήμματα
αuτftς
της

συλλογής
είναι
ορ
γανωμένα
σύμφωνα
με
τη
λεγόjJενη
λημμσroθειική
μέ

θοδο
,
Γιο
κάθε
λήμ
μ α έχε
ι
ε
π
ιλεγεί μία
λέξη
,
η
λέξη
κλε
ι
δΙ
Τα
λήμματα

ε
π
ομ
έ
νως
κατατάσσονται
με
βάση
την
αλφαβητucή
σειρά
των
λέξεων-κλειδιά
.
Αυιή
η λtξη
ε
{
να
ι
συνήθω
ς (αλλά
όχι
πάντα)
το
πρώτα
ουσιαστικ
ό
της
έκφραση

ς
'
για
παράδε
ι
γμα
,
το
λήμμα
·
του
έδωσα
τα
παπούτσια
στο
χέρι
'
έχ
ε
ι
ω
ς
λtξη-κλειδΙ
τη
λ
.
πα
·
π
ούτσι

Εόν στο
λ!Ίμμα
δεν
υπάρχει
οοοιοστιιι:.ό
,
κλειδ!
ε
ίν
α
ι
το
πρώτο
ρήμα
ή κάποιο
άλλο
μέρος
του
λόγου
,
Ύστερα
από π
ο λλή
σκέψη
απέφυγα
γενικά
τις
παρα
πομπ
έ

ς
απ
ό
λήμμα:
σ ε λή
μμα
,
κ
uρ{ως γ
ι
α
ουι:ονομ
Ι
α
χ
ώ
-

3
10
Το
βιβλίο
δεν
διακρίνεται
γιο
την
επιστημονική
του
α
υ

στηρότητα
'
ο
ειδικός
θα
φρίξει
βλέποντας
Π.χ
.
να
χρησιμοποιώ τους
6ρouς
"
φράση
"
κα
ι
'
έκφραση
'
πε
ρί

που
σαν
συνώνυμους
,
ενώ
οπέφΙΙΥ
α

την
παράθε
ση
αναλυτικής
βιβλιογραφίας
πσυ
θα
οπαnούσε
πολλέ
ς
σελ
ί
δες
,
τιροτιμώvrας
να δ
ια
θέσω
όσο
το
δυνατόν
πε
ρισσό
τ
ερο
χώρο
στα
λήμματα
.
ΩOlΟΟΟ

,
πορό
την
ερα

σ
ιτεχνική
μου
ιδιότητα
,
έχω
ελέγξει
σχολαστικά
τις
πλ
ηροφορίες
που
παραθέτω
,
κο
ι
τολμώ
να
τις
θεω
ρώ
έ
γκυρες" μάλιΟΊΟ
,
με

κίνδυνο
να
κάνω
τα
βιβλίο
μου
λι
γό
τερο
εντυπωσιακό
,
απέφυγα
μια
συνήθη αρρ
ώσι'ι
Ο
τω
ν
π
αρόμο
ι
ων
συλλογών
,
που
πολύ
αγαπούν
να α
ν
ά


γο
υν τη
γέννηση
παρόμοιων
εκφράσεων
σε
ιστορ
ι
κ
ά
γεγ
ονότα
,
π
poσδιoρίζovτoς
με
ακρίβεια
ημερομην
Ιες
κ αι
ονόματα
πρωταγωνιστών.
Τέτοιες
συγKεKριμtνε
ς
εξ
ηγήσεις
ε
ί

ναι
θελχτικές
,
αλλά
πολύ
σηάνια
αληθε
ύ

ου
ν
ΚΟ
Ι
όχι
σπάνια
αποδε
ι
κνύεται
όη
η
έκφραση
έχε
ι
καταγραφεί
π
ολ
ύ νωρ(τερα
από
τότε
πou

σννέβη
το
πε
ρι
στατιιιό
που
δήθεν
τη
γέννnσε
.
Στο
βιβλίο
αυτ
ό,
π
ου
κυκλοφορεί
ύστερο
από παρό
·
τ
ρυνση
του
αξέχαστου
Παναγιώτη
Γαρίδη
.
αντικατοπ
τ
ρ

ί
ζεται
μικρό
μόνο
τμήμα
του
γλωσαικου
υλιιιΟ(Ι
πο
υ
έχ
ω
αποθηααυρίσει
Ελπ
ί
ζω
κάπστε
να αξ
ι
ωθώ
να
δώ
οω
στη δ ημοσι
ότητο
κόη
εκπνέστεΡο
'
o
φ

εlλω
όμω
ς
προς
ΊΟ
π
α
ρό
ν ν α
πω
ότι
πο
λλ
αί
ε
ι
ν
αι
εκε
ινοl
που
με
11
βΟήθησαν
στη
σUΓKέντρωση
του
υλιιιού
,
Τους

ειιχαρι
στ
ώ
θερμά
,
Ιδ
ι
α
(
τερα
ευχαρ
ι
στώ
τον
καθηγητή
Μιχ
.
Μερακλή π
ου η
στοργιιιή
βοήθειά
τou
υπήρξε
κοθορl
στική
για
το
ξεκίνημα
της
προσπάθειάς

μου
,
Προσπάθησα
νο
δώσω
ένα
κεψενο
που
θα
σννδuάζε
ι
όσο
Υινεται
το
τερπνό
με
το
ωφέλιμο
και
θα
διαβάζετο
ι
κ
ι
όλας
σχεδόν
ααν
ανάγνωσμα,
αντ(
να

ανατρέχει
απλώς
κανείς
σ'
αυτό
για
ένα
μόνο
λήμμα
,
Eλπlζω να
π
έnιxα
,
έστω
και
εν
μέρει
,
το
σκοπό
αυτό
,
ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Νίκος
Σαραντόκος
Λoυξεμβotίργo
,
AπρlλlDς
1997

Τα
7
30
περ
ί
που
λήμματα
αuτftς
της
συλλογής
είναι
ορ
γανωμένα
σύμφωνα
με
τη
λεγόjJενη
λημμσroθειική
μέ

θοδο
,
Γιο
κάθε
λήμ
μ α έχε
ι
ε
π
ιλεγεί μία

λέξη
,
η
λέξη
κλε
ι
δΙ
Τα
λήμματα
ε
π
ομ
έ
νως
κατατάσσονται
με
βάση
την
αλφαβητucή
σειρά
των
λέξεων-κλειδιά
.
Αυιή
η λtξη
ε
{
να
ι
συνήθω

ς (αλλά
όχι
πάντα)
το
πρώτα
ουσιαστικ
ό
της
έκφραση
ς
'
για
παράδε
ι
γμα
,
το
λήμμα
·
του
έδωσα
τα
παπούτσια
στο
χέρι
'
έχ
ε
ι
ω

ς
λtξη-κλειδΙ
τη
λ
.
πα
·
π
ούτσι
Εόν στο
λ!Ίμμα
δεν
υπάρχει
οοοιοστιιι:.ό
,
κλειδ!
ε
ίν
α
ι
το
πρώτο
ρήμα
ή κάποιο
άλλο
μέρος
του
λόγου
,
Ύστερα

από π
ο λλή
σκέψη
απέφυγα
γενικά
τις
παρα
πομπ
έ
ς
απ
ό
λήμμα:
σ ε λή
μμα
,
κ
uρ{ως γ
ι
α
ουι:ονομ
Ι
α
χ
ώ
-

4
ρου.
Ίσως

βtβαιo
έτσι
ο
αναγνώστης
νο
κουραστεί
κό
που-κόπου
αναζηtώντας
μια
έκφραση
σε
2
ή
3
σημεlα
π
ριν
την εντοπΙοει
,
αλλό
δεν
βλέπω
το
βιβλιο
αυτό
σαν
καθαΡόαψο
λεξικό
-

μάλλον
οαν
ανάγνωσμα
.
Η ύλη
των
λημμότων
περιλαμβdνει
:
ορισμό
της
κόθε
έκ
οροσης,
δηλ
.
τι
σημαίνει
,
παρατηρήσεις
σχετικά
με
το
π
ώς
xpησψoπαιεiτα~
στοιχεΙΟ
γιο
το
πώς

γεννήθηκε
η
έκφραση,
την
Έπιμολογίο
'
της δηλαδή, τυχόν
αντ
ί

στοι
χες
μoρφtς
στα
aρχαία
ελληνικά
ή
σε
άλλες
γλώσ
σες,
τέλος δε ένα
παράδειγμα
χρήσης
της
από
τη
λο
γοτ
εχνία

ή
αλλού.
Βεβαίως,
δεν
unάpxotN
όλα
αυτό
τα
στοιχεία
σε
κά
θε
λήμμα'
μόνο
ο
ορισμός
και
το
παράδειγμα
χρήσης
δίνο νται
για
όλα.
Τα
παραθέματα
από
την
αρχαίο
και
βυζαντινή

γραμ
ματε
ία
τα
έχω
αντιπαραβόλει με
τα
περιεχόμενα
του
Thes
aurus
linguae
Graecae
,
τον
'κανόνα
'
τσυ
οπο(ου
α
κο
λουθούν
και
οι
παραπομπές
nau
δίνω.
Πρέπει
όμως
να

πω
εδώ
ότι
τα
περισσότερα
παραδείγματα
αντίστοι
XwV
παλαιότερων
εκφράσεων
to
βρήκα
σταν
Πολίτη
,
τον
Ανδριώτη
και
τον
Κουκουλέ
(ιδίως
τα
βυζαντινά).
Λl)
α
ε(ναι
εκείνα
nau
τα
αναιάλUψα

εγώ
ο
ίδιος.
Στο
αποσπάσματα
της
λoyoτεxvlας
διατήρησα
την
ορ
βDγ
ρoφία
του
πρωΤOτιmoυ
,
με
μία
εξαίρεση
που
πιθανόν
ιι
α
μου
στοιχΙσε
ι
την
κατακραυγή
:
εφάρμοσα
παντού

οχε-
Μν
το
μονστονικό
.
Πσλυτονικό
διατηρησα
μόνον
στον
Παποδιαμάντη
και
σε
ελό:xlστo
ακόμη
αποσπόσματα
.
Κατό
τα
άλλα
,
CI
παραπομπές
στα
νεότερα
λογοtε
XVUCd
έργο
οφορούν
την
έκδοση

που
έτυχε
να
έΧω
υπό
ψη
μου
,
και
όχι
κατ'
ανόΥκη
την
έκδοση που
έχει
στη
βι
βλιοθήκη
τοο ο αναγνώστης,
κοι γιο
το
ΜΥα
αυτό
η
οε
λιδαρΙθμηση
ενδέχεται
να
μη
συμπίπτει

Τα
αποσπά
σματα
του
Παπαδιαμάντη
είναι
παρμένο
οπά
την
ιφtτική
έκδοση
τοο
Ν
.
Δ
.
Τοιοντοφυλλόπουλου
.
ΙΔΙΩΜΑΤιΚΕΣ
ΕΚΦΡΑΣΕΙΣ
δεν
δ
l
,ε,
του
aΥΥέλ
aυ
του
νιρ6
:

,ιλόΡΥυρος
σι
υπέρτατο
βαθμό,
τουτόχΡονο
δε
διίoτρ<lπoς
και
εγωιστής
,
όνθρωπος
ποο
δεν
κόνει
~aλό
σε
κανέναν
,
ΟΟτε καν
στο
fύλαr.o
όΥΥελό
τ
οο
,
έστω
κι
αν
δεν
του

κοστίζει
σχεMνtύιατε,
όπως
τα
νερό
.
Δεν
χάλαγε,
δεν
έ
τ
ρωγε,
δεν
" τινε
,
δεν
τ[ταrα.
<ο
.•
>
Τώρα,
γιατί
το υ
κολλήσανε
και
τον
ε[τανε
~
σπάγ
γo~,

άλλη
κουβέντα.
Σπάγγο,
τσιγγούνη,
δηλαδή
,
και
να
μη
δίνει
του
αγγέλου
του
νερό.
(Ν.
Τοιφόρος
,
f1αραιMJια
nilJ'.d
από
τα
κάγκελα
,
σ
.
251]

κι
άΥlος
ο

θεΌC;
:
μποίνει
στο tέAoς
μαις
φρόσης
Υια
WΙ
δη_
λώσει
όη
κ6.τι
(
συνήθως
δυσάρεστα)
υπ6.ρχει
σε
μεΥ6.λη
πο
σdτητo
ή δ
ι
ιφκε{
ηαλυ.
Ίδια
λειτουργία
txtI
και
rι
t,).

"ΙΙ:σι
τα
μtγα
έλεος"
,
π.χ.
'
φτώχεια
και
το
μtΥa
tλtoς".
Με
ης φρ
.
αυ
τές
τελειώvoυ'l
πολλό
τρaπ6.ρια.

4
ρου.
Ίσως
βtβαιo
έτσι
ο
αναγνώστης
νο
κουραστεί

κό
που-κόπου
αναζηtώντας
μια
έκφραση
σε
2
ή
3
σημεlα
π
ριν
την εντοπΙοει
,
αλλό
δεν
βλέπω
το
βιβλιο
αυτό
σαν
καθαΡόαψο
λεξικό
-
μάλλον
οαν
ανάγνωσμα
.
Η ύλη
των

λημμότων
περιλαμβdνει
:
ορισμό
της
κόθε
έκ
οροσης,
δηλ
.
τι
σημαίνει
,
παρατηρήσεις
σχετικά
με
το
π
ώς
xpησψoπαιεiτα~
στοιχεΙΟ
γιο
το
πώς
γεννήθηκε
η
έκφραση,
την
Έπιμολογίο
'

της δηλαδή, τυχόν
αντ
ί

στοι
χες
μoρφtς
στα
aρχαία
ελληνικά
ή
σε
άλλες
γλώσ
σες,
τέλος δε ένα
παράδειγμα
χρήσης
της
από
τη
λο
γοτ
εχνία
ή
αλλού.
Βεβαίως,
δεν
unάpxotN
όλα

αυτό
τα
στοιχεία
σε
κά
θε
λήμμα'
μόνο
ο
ορισμός
και
το
παράδειγμα
χρήσης
δίνο νται
για
όλα.
Τα
παραθέματα
από
την
αρχαίο
και
βυζαντινή
γραμ
ματε
ία
τα
έχω
αντιπαραβόλει με

τα
περιεχόμενα
του
Thes
aurus
linguae
Graecae
,
τον
'κανόνα
'
τσυ
οπο(ου
α
κο
λουθούν
και
οι
παραπομπές
nau
δίνω.
Πρέπει
όμως
να
πω
εδώ
ότι
τα
περισσότερα
παραδείγματα

αντίστοι
XwV
παλαιότερων
εκφράσεων
to
βρήκα
σταν
Πολίτη
,
τον
Ανδριώτη
και
τον
Κουκουλέ
(ιδίως
τα
βυζαντινά).
Λl)
α
ε(ναι
εκείνα
nau
τα
αναιάλUψα
εγώ
ο
ίδιος.
Στο
αποσπάσματα
της

λoyoτεxvlας
διατήρησα
την
ορ
βDγ
ρoφία
του
πρωΤOτιmoυ
,
με
μία
εξαίρεση
που
πιθανόν
ιι
α
μου
στοιχΙσε
ι
την
κατακραυγή
:
εφάρμοσα
παντού
οχε-
Μν
το
μονστονικό
.
Πσλυτονικό

διατηρησα
μόνον
στον
Παποδιαμάντη
και
σε
ελό:xlστo
ακόμη
αποσπόσματα
.
Κατό
τα
άλλα
,
CI
παραπομπές
στα
νεότερα
λογοtε
XVUCd
έργο
οφορούν
την
έκδοση
που
έτυχε
να
έΧω
υπό
ψη

μου
,
και
όχι
κατ'
ανόΥκη
την
έκδοση που
έχει
στη
βι
βλιοθήκη
τοο ο αναγνώστης,
κοι γιο
το
ΜΥα
αυτό
η
οε
λιδαρΙθμηση
ενδέχεται
να
μη
συμπίπτει
Τα
αποσπά
σματα
του
Παπαδιαμάντη
είναι

παρμένο
οπά
την
ιφtτική
έκδοση
τοο
Ν
.
Δ
.
Τοιοντοφυλλόπουλου
.
ΙΔΙΩΜΑΤιΚΕΣ
ΕΚΦΡΑΣΕΙΣ
δεν
δ
l
,ε,
του
aΥΥέλ
aυ
του
νιρ6
:
,ιλόΡΥυρος
σι
υπέρτατο
βαθμό,
τουτόχΡονο
δε

διίoτρ<lπoς
και
εγωιστής
,
όνθρωπος
ποο
δεν
κόνει
~aλό
σε
κανέναν
,
ΟΟτε καν
στο
fύλαr.o
όΥΥελό
τ
οο
,
έστω
κι
αν
δεν
του
κοστίζει
σχεMνtύιατε,
όπως
τα
νερό
.

Δεν
χάλαγε,
δεν
έ
τ
ρωγε,
δεν
" τινε
,
δεν
τ[ταrα.
<ο
.•
>
Τώρα,
γιατί
το υ
κολλήσανε
και
τον
ε[τανε
~
σπάγ
γo~,
άλλη
κουβέντα.
Σπάγγο,
τσιγγούνη,
δηλαδή
,

και
να
μη
δίνει
του
αγγέλου
του
νερό.
(Ν.
Τοιφόρος
,
f1αραιMJια
nilJ'.d
από
τα
κάγκελα
,
σ
.
251]

κι
άΥlος
ο
θεΌC;
:
μποίνει
στο tέAoς
μαις
φρόσης

Υια
WΙ
δη_
λώσει
όη
κ6.τι
(
συνήθως
δυσάρεστα)
υπ6.ρχει
σε
μεΥ6.λη
πο
σdτητo
ή δ
ι
ιφκε{
ηαλυ.
Ίδια
λειτουργία
txtI
και
rι
t,).
"ΙΙ:σι
τα
μtγα
έλεος"
,
π.χ.

'
φτώχεια
και
το
μtΥa
tλtoς".
Με
ης φρ
.
αυ
τές
τελειώvoυ'l
πολλό
τρaπ6.ρια.

4
ρου.
Ίσως
βtβαιo
έτσι
ο
αναγνώστης
νο
κουραστεί
κό
που-κόπου
αναζηtώντας
μια
έκφραση
σε

2
ή
3
σημεlα
π
ριν
την εντοπΙοει
,
αλλό
δεν
βλέπω
το
βιβλιο
αυτό
σαν
καθαΡόαψο
λεξικό
-
μάλλον
οαν
ανάγνωσμα
.
Η ύλη
των
λημμότων
περιλαμβdνει
:
ορισμό
της
κόθε

έκ
οροσης,
δηλ
.
τι
σημαίνει
,
παρατηρήσεις
σχετικά
με
το
π
ώς
xpησψoπαιεiτα~
στοιχεΙΟ
γιο
το
πώς
γεννήθηκε
η
έκφραση,
την
Έπιμολογίο
'
της δηλαδή, τυχόν
αντ
ί

στοι
χες

μoρφtς
στα
aρχαία
ελληνικά
ή
σε
άλλες
γλώσ
σες,
τέλος δε ένα
παράδειγμα
χρήσης
της
από
τη
λο
γοτ
εχνία
ή
αλλού.
Βεβαίως,
δεν
unάpxotN
όλα
αυτό
τα
στοιχεία
σε
κά
θε

λήμμα'
μόνο
ο
ορισμός
και
το
παράδειγμα
χρήσης
δίνο νται
για
όλα.
Τα
παραθέματα
από
την
αρχαίο
και
βυζαντινή
γραμ
ματε
ία
τα
έχω
αντιπαραβόλει με
τα
περιεχόμενα
του
Thes
aurus
linguae

Graecae
,
τον
'κανόνα
'
τσυ
οπο(ου
α
κο
λουθούν
και
οι
παραπομπές
nau
δίνω.
Πρέπει
όμως
να
πω
εδώ
ότι
τα
περισσότερα
παραδείγματα
αντίστοι
XwV
παλαιότερων
εκφράσεων
to
βρήκα

σταν
Πολίτη
,
τον
Ανδριώτη
και
τον
Κουκουλέ
(ιδίως
τα
βυζαντινά).
Λl)
α
ε(ναι
εκείνα
nau
τα
αναιάλUψα
εγώ
ο
ίδιος.
Στο
αποσπάσματα
της
λoyoτεxvlας
διατήρησα
την
ορ
βDγ
ρoφία

του
πρωΤOτιmoυ
,
με
μία
εξαίρεση
που
πιθανόν
ιι
α
μου
στοιχΙσε
ι
την
κατακραυγή
:
εφάρμοσα
παντού
οχε-
Μν
το
μονστονικό
.
Πσλυτονικό
διατηρησα
μόνον
στον
Παποδιαμάντη
και
σε

ελό:xlστo
ακόμη
αποσπόσματα
.
Κατό
τα
άλλα
,
CI
παραπομπές
στα
νεότερα
λογοtε
XVUCd
έργο
οφορούν
την
έκδοση
που
έτυχε
να
έΧω
υπό
ψη
μου
,
και
όχι
κατ'
ανόΥκη

την
έκδοση που
έχει
στη
βι
βλιοθήκη
τοο ο αναγνώστης,
κοι γιο
το
ΜΥα
αυτό
η
οε
λιδαρΙθμηση
ενδέχεται
να
μη
συμπίπτει
Τα
αποσπά
σματα
του
Παπαδιαμάντη
είναι
παρμένο
οπά
την
ιφtτική
έκδοση
τοο

Ν
.
Δ
.
Τοιοντοφυλλόπουλου
.
ΙΔΙΩΜΑΤιΚΕΣ
ΕΚΦΡΑΣΕΙΣ
δεν
δ
l
,ε,
του
aΥΥέλ
aυ
του
νιρ6
:
,ιλόΡΥυρος
σι
υπέρτατο
βαθμό,
τουτόχΡονο
δε
διίoτρ<lπoς
και
εγωιστής
,
όνθρωπος
ποο

δεν
κόνει
~aλό
σε
κανέναν
,
ΟΟτε καν
στο
fύλαr.o
όΥΥελό
τ
οο
,
έστω
κι
αν
δεν
του
κοστίζει
σχεMνtύιατε,
όπως
τα
νερό
.
Δεν
χάλαγε,
δεν
έ
τ
ρωγε,

δεν
" τινε
,
δεν
τ[ταrα.
<ο
.•
>
Τώρα,
γιατί
το υ
κολλήσανε
και
τον
ε[τανε
~
σπάγ
γo~,
άλλη
κουβέντα.
Σπάγγο,
τσιγγούνη,
δηλαδή
,
και
να
μη
δίνει
του
αγγέλου

του
νερό.
(Ν.
Τοιφόρος
,
f1αραιMJια
nilJ'.d
από
τα
κάγκελα
,
σ
.
251]

κι
άΥlος
ο
θεΌC;
:
μποίνει
στο tέAoς
μαις
φρόσης
Υια
WΙ
δη_
λώσει
όη
κ6.τι

(
συνήθως
δυσάρεστα)
υπ6.ρχει
σε
μεΥ6.λη
πο
σdτητo
ή δ
ι
ιφκε{
ηαλυ.
Ίδια
λειτουργία
txtI
και
rι
t,).
"ΙΙ:σι
τα
μtγα
έλεος"
,
π.χ.
'
φτώχεια
και
το
μtΥa
tλtoς".

Με
ης φρ
.
αυ
τές
τελειώvoυ'l
πολλό
τρaπ6.ρια.

4
ρου.
Ίσως
βtβαιo
έτσι
ο
αναγνώστης
νο
κουραστεί
κό
που-κόπου
αναζηtώντας
μια
έκφραση
σε
2
ή
3
σημεlα
π
ριν

την εντοπΙοει
,
αλλό
δεν
βλέπω
το
βιβλιο
αυτό
σαν
καθαΡόαψο
λεξικό
-
μάλλον
οαν
ανάγνωσμα
.
Η ύλη
των
λημμότων
περιλαμβdνει
:
ορισμό
της
κόθε
έκ
οροσης,
δηλ
.
τι
σημαίνει

,
παρατηρήσεις
σχετικά
με
το
π
ώς
xpησψoπαιεiτα~
στοιχεΙΟ
γιο
το
πώς
γεννήθηκε
η
έκφραση,
την
Έπιμολογίο
'
της δηλαδή, τυχόν
αντ
ί

στοι
χες
μoρφtς
στα
aρχαία
ελληνικά
ή
σε

άλλες
γλώσ
σες,
τέλος δε ένα
παράδειγμα
χρήσης
της
από
τη
λο
γοτ
εχνία
ή
αλλού.
Βεβαίως,
δεν
unάpxotN
όλα
αυτό
τα
στοιχεία
σε
κά
θε
λήμμα'
μόνο
ο
ορισμός
και
το

παράδειγμα
χρήσης
δίνο νται
για
όλα.
Τα
παραθέματα
από
την
αρχαίο
και
βυζαντινή
γραμ
ματε
ία
τα
έχω
αντιπαραβόλει με
τα
περιεχόμενα
του
Thes
aurus
linguae
Graecae
,
τον
'κανόνα
'
τσυ

οπο(ου
α
κο
λουθούν
και
οι
παραπομπές
nau
δίνω.
Πρέπει
όμως
να
πω
εδώ
ότι
τα
περισσότερα
παραδείγματα
αντίστοι
XwV
παλαιότερων
εκφράσεων
to
βρήκα
σταν
Πολίτη
,
τον
Ανδριώτη
και

τον
Κουκουλέ
(ιδίως
τα
βυζαντινά).
Λl)
α
ε(ναι
εκείνα
nau
τα
αναιάλUψα
εγώ
ο
ίδιος.
Στο
αποσπάσματα
της
λoyoτεxvlας
διατήρησα
την
ορ
βDγ
ρoφία
του
πρωΤOτιmoυ
,
με
μία
εξαίρεση

που
πιθανόν
ιι
α
μου
στοιχΙσε
ι
την
κατακραυγή
:
εφάρμοσα
παντού
οχε-
Μν
το
μονστονικό
.
Πσλυτονικό
διατηρησα
μόνον
στον
Παποδιαμάντη
και
σε
ελό:xlστo
ακόμη
αποσπόσματα
.
Κατό
τα

άλλα
,
CI
παραπομπές
στα
νεότερα
λογοtε
XVUCd
έργο
οφορούν
την
έκδοση
που
έτυχε
να
έΧω
υπό
ψη
μου
,
και
όχι
κατ'
ανόΥκη
την
έκδοση που
έχει
στη
βι
βλιοθήκη

τοο ο αναγνώστης,
κοι γιο
το
ΜΥα
αυτό
η
οε
λιδαρΙθμηση
ενδέχεται
να
μη
συμπίπτει
Τα
αποσπά
σματα
του
Παπαδιαμάντη
είναι
παρμένο
οπά
την
ιφtτική
έκδοση
τοο
Ν
.
Δ
.
Τοιοντοφυλλόπουλου
.

ΙΔΙΩΜΑΤιΚΕΣ
ΕΚΦΡΑΣΕΙΣ
δεν
δ
l
,ε,
του
aΥΥέλ
aυ
του
νιρ6
:
,ιλόΡΥυρος
σι
υπέρτατο
βαθμό,
τουτόχΡονο
δε
διίoτρ<lπoς
και
εγωιστής
,
όνθρωπος
ποο
δεν
κόνει
~aλό
σε
κανέναν
,

ΟΟτε καν
στο
fύλαr.o
όΥΥελό
τ
οο
,
έστω
κι
αν
δεν
του
κοστίζει
σχεMνtύιατε,
όπως
τα
νερό
.
Δεν
χάλαγε,
δεν
έ
τ
ρωγε,
δεν
" τινε
,
δεν
τ[ταrα.
<ο

.•
>
Τώρα,
γιατί
το υ
κολλήσανε
και
τον
ε[τανε
~
σπάγ
γo~,
άλλη
κουβέντα.
Σπάγγο,
τσιγγούνη,
δηλαδή
,
και
να
μη
δίνει
του
αγγέλου
του
νερό.
(Ν.
Τοιφόρος
,
f1αραιMJια

nilJ'.d
από
τα
κάγκελα
,
σ
.
251]

κι
άΥlος
ο
θεΌC;
:
μποίνει
στο tέAoς
μαις
φρόσης
Υια
WΙ
δη_
λώσει
όη
κ6.τι
(
συνήθως
δυσάρεστα)
υπ6.ρχει
σε
μεΥ6.λη

πο
σdτητo
ή δ
ι
ιφκε{
ηαλυ.
Ίδια
λειτουργία
txtI
και
rι
t,).
"ΙΙ:σι
τα
μtγα
έλεος"
,
π.χ.
'
φτώχεια
και
το
μtΥa
tλtoς".
Με
ης φρ
.
αυ
τές
τελειώvoυ'l

πολλό
τρaπ6.ρια.

5
,.

Λίγ ο
πιο
κάτω
τ
ο
ΣVVCQytιO
αυ
τ
οκινή
τ
ων

τ
ου
ε
ί
χ
ε
πqω
τ
oδoυλέφιι.
Λάδια,.
μοvντtούρα
κι άγιος:

ο
θεόι;.
[Μ.
Kouμιmaρtας
.
Η
φσνtλα
μι
το
ε'Μά
.
σ
.
147]
τ
ο
υ
Α,
[
ου
Πο
π:
οιΙδέποτε
.
Από
τη
fρ
.
"100
Ay(ou

τάδε"
με
την
οπο(α
δηλώνσνται
(ιmαρΚ1ές)
ημ&ρO\lf\Viες
.
Πολύ
ΣιιxvΌ
ειρωνικιΙ
Άλλες
tp.
για
δι'!λωση
της
o'o'lJnOΡKTηC;
η μ
ερομη
νΙας
ε
Ι
νοι
:
το
μ~νo
πou
δεν
έΧει
Σόββατο

.
τον
κόιοονο
Μάη
.
σης
3{J
του
Φλεβάρι]
,
σnς
32100
μηνός.
ΟΙ
Γά)).οι
λtνε
:
τ
ου
αγloυ
Γ
kλενyκλtν
.
-
ε,
;
ι
ώς

Λσ

ξέρεις
κιψ4ά
φoeά.
_
Καμιά
φορά.
λυτό
είναι.
[οιι
λ
Υ
ιΟιι
Ποτέ!
Τότε
μά
ΛUΠα,
μ;τO(}d
να
{jQεθιί
και
γιο:
μας
καμιά
δovΛuΆ
rης
;
ΤQOκο;rήι;.

ιr
.

Σιαιύρτης.lf4μΠια
κα
ι
8ρ1;αλα,
σ
.
44
1
πού
πoc;
ξ
Ullά~
στ'
. yιι68ιa
;
yιo.tI
ωΙθεοαι
σε
κινδύνους
χωρ(ς
~
ή
,
nιίις
ιrνaλι!#M:
ις
δύιmWI
έρΥο
χωρ(ς
10

αποραΠηro
μt.oα
~
ιφoσόvm,
xωρlς
πρooτmκtς
εnmιxlα
ς
:
Κ'
ύσ
n
:ρα
σάμπως
ε{χα
καμιά
δουλειά
στα
χέρια
μ
συ,
δικιά
μου,
σίΥουρ
η
,
Υια
ν
α
τ

ους
πολΕμήσω
;
Έ
κτα
κτ
ος
ήμουν
στο
λψά"ι,
χ'
έκτωιτος
θα
πει ότι
κάθε μέρα
μπορούσες
να
πάqE/ς
πασαπόeτι
Και
κό
(/
ιι
fJQiφοι;.
τόσ
α
έξοδα!
Πο
ύ
να

πας
ξU
,1f
όλΙΙ
JQς
στα
αΥ
κάθια,:
[Β
.
Iιασιλικ6ς
,
Ζ
,
σ
.
255
[
tto,
c
τον
l1'λiowρσ
:
ι.aτε
nόρo.
no).ύ,
μtxρι
σroσμoύ'
και.
μετ~

κατΑΧΡΆΣΤΗΚΕ
πδρα
nαλλό
.
λyλtoυρo
ς
(
από
το
ιιρχ
.
tλλt$Oρoς)
tlνoI
το
~
το
δmoδενώδες
,
tίδoς
δηJ.ηupώδouς
~
.
δηλαδή
,
ttαYε
όχι
μόνο
ό
,
η

fOYJ1l"ιI
ιι
m'!ι>xε
,
αλλό
μέχρι
και
το
μη
.ayιίισιμa
και
,Ααβερό.
.
"

σχεδόν
πόvroτε
διατφεhαι
στη
χρήση
η
παρωχημένη
XPOWJ'I
QI)ξηση
οτο
'ηyόρoOt
".

Να
Π{!OOix~ις

",
το\>
σvμfJoύMφι
η
Bάvιι.
λλλά
αυτός-

αγ(Κho
IΠόQα(e.
Τι
ι'χι
να
φofJrιθά
άλ
λωστε.
[8
.
MrιcaΠoς.
ο
Iιιιάnης
lιιIφ(ιJ
nxι
φQoκπώραι
,
ο
.
781
pίrιιιιι
6δaσ

ΥΙΙ
"

yqιIτι
:
ιιρoιmoo(ιμενoς
τον
cιIώo.
ιφocmιιθώ
με
εύσιαχει:;
και
δήθεν
CI'ι'ώδιινtς
ερωlfιoας
νο
οι
μιιιι:ύσω
μ.ισruιd
aπό
10
ouνσμιλητη
μοι.ι
'
~
lO'I~
.
Η
εικόνα
πφ;mtψιεt

στως
ιιιαρόδες
nou
ρ(xvoιιν
10
δfXnn
-
Έ,αισr~
ιδώ
δ~θιν
να
μου
π
ιι
Ίε μια
καλrιoπέρα
··
Να
σας
πω
ηώ
τι
~()Oare
να
κ ά
νετ
ε.
'HeOarc
",αρίξε
τε

άδεια,
Υια
να
πιάaεr
ε
γεμάτα.
_
Να
πιάσουμε
Υε
μ
ά
τα
lICQi
τ(ιιαι;
θέματος;
_
Για
",αμάθεrε
τι
σvμφωνKΙ;
έχει
κά",ει
ο
IfQO.Π1Y
o"
με
rov
αρχιπό
.

ιι<εxαmικ
-
xιφιnριI.
,
Δόφνε
ς
κα
ι
πυφοδάφ
νες,
0.
31]
"
υ
jlλιΞC
τον
σ6όξ0στa
:
τον
tδεφε
ή
Υενιιότεριι
lO'I
ταλαι·
nώρησε
ονη).εώς
.
Η φρ
.,
όπως

IUII
όλλε
ς
ouyyενuιές
(τιχ.
τ
οο
d.Uαξt
τηνniστη
,
το
Χριστό
,
την
Πoνoy!O.j,
πρo4ιxεmι
από
10
l\ίΙ1ΙΟ
εξαναyκoσμd
"1ID
αλλαξonlCl1fσ.
με
μορ
• .
Αδόξαστος
&ίναι,
κα
τ
'

ανήμση
.
ο
~
,
Δηλαδή
,
τόσο
πολύ
τον τα
λαιπώρησε
ποο
τον
tιι
α
νε να
απορνη&εΙ
όχι
μόνσν
την
nfoτη
τοο
και
10
θεό,
αλλό
ακdμr]
και
10
διόβσλο

.
Α
ύριο
θα
'χουμε
τέσσερ
ι
ς
φορές
πεpιoσ6rερoυς
< α
σθιvεiς>
.
Διβλhrειι;
τον
~λιo
;
θαμας
αλλάξει
Τ
Ο\>
αδόξα
σro
η
αμμoΘVελλα
[1.
TcRρκας
,
Aριά"γwJ,
σ.

315]
του
πήρε
m otpa:
του
επ$).frθηKε
·
του
περιόρισε
από
την
aι:ιxι\
το
θρόσος
,
lO'I
Kαταmόησε
.
Η φρ
.
ktytΤOI
1δίως"1lD
η<:
-
1t
Όχι
που
δεν
rjravt
κλ

έψ
ra(!O
ς
σου
λέεΙ,
6μαις
Oaq-
QOwt
πως
i-χτι
πλάτες,
μυ.ημn.α.
ξηγημn.α.
με
τους
πα}'~Vς
του
u
;τo
V(lyc1ov
να
φάνε
Τσl'
α
γλioιιρa
από
κοινού

[
~Koτζlάς

,
Ο yεwα
{oς
Τηλtμ;rxoς,
σ
.
291
ο,"ό
ιiYaι
ιm'
τ'
jyιιo.σ
:
rιρόyμa
ασuνt')θισιo,
πρωτόκοιιστο
,
αδ
ι
ανόητο
.
Γιο
την
ηρotλευση,
προτόθη
κ
ον
τ
ο
1IY

ΡO
f(l
της
EUΡUΤανfoς
(
το
οπΟΙΟ
οΥΟμ{κπηκαν
έτσι
ως
μη
εyyεγρoμμtνo
oτ~
τouρI(IΚσύς
fOPQλoγικoιJς
Kαταλdy~
)
~
τα
όγροφα
(-
on6ιφιιfιι)
εκκλησιoonιώ
~εlμενα
.
Πιοτει)ω
όμως
όη
τtτoιες
εξηyfισεις

dναι
ττεριττη
ηερ
ιT!λo
Κl'\
.
Κόπ
το
on!θoνα
,
ποο
"δεν
ξσνά'tιvt"
ποπ
,
εΊW
ι
εuλόyως
όγροφΟ
.
Στο
ondσMoμ:l
χρη
~αι
η
tιι~ση
με
Aoγoπofyνισ
.
-

Εσύ,
αν
σου
λέγα
ν
ε
ιια
χρτμάοεις
τη
φDJ
τ
ayQO.φw.
roυ
σπΙΤ"l'Ol1WκύQησoυ,
θα
Jη1'
XQέμαΥεςi
ζ
••
>
-
Καλί,
αυ
τό
Ρίναι
από
τ
'
dyQO.φo!
-

Π
οια
άγραφα.
Απ
ό
ra
Υραμμί
"α
κα
ιμε
μ
εΥάλα
Y
Qwa
raf
Mάλιorα.
Να
σας
δτ
[ξαι
τ
ο
συμφωνητικό.
[Γ
.
XσαόπoyWiJ
,
Οι
Kouρσιιιιέδες
,

σ
.
351
o,ριi.
",όpoσt
:
aδ!αφdρ!Jσε
εντύ.ώς
,
ιδiως
οε
nρoεIiIoπOlή
σεις,
συμβουλές,
παραινέσεις
κtλ
.
Από
10
E
ιισyγtλlo
'
στην
~
10tJ
"μεyόMu
δtIπνotf
,
ο πρώτος
nρooa:ιU.εσμtνoς

oρνtlroι
την
nρόσκληση
με
τη
δοοΙlώ.οΥισ
ότι
μόΜς
οΥόροσε
ένα
χωι>όtι
ιισι
nρtιιu
να το
~ει:
~
δ
ΛQώτoς
ιIxεv
αύtφ·
άyQόv
ήyόQασα.
xαi.
ηω
όνάΥκην
!ξtλθεlν
xαi.
ΙδιΙν
αύtόν'
lQWtw

σε
.
fχι
με
Λαqnτημένoν~
(Λου
κ
.
14
.
18)
.
Το
lIOτiβo
αυτό
σχολιόστηΚε
noλι)
από
τους
nατtρες
της
εu).ησfoς
ώσΠου
ty!vt
παροιμιακό
.
Eνδ!αttρoν
tlνal
όπ
-

21
σxtσεtς
μετοξύ
Uf\οταμtνων
κοι
nρofoταμtνων,
δoσKιUων
κοι.
μσθqτών
nι
,
ιαΙβώς
ιιαι
μεταξύ
σνnnω.ων
οε
κόθε μορ-
""-
Τους
xaλάσαμnι
πiO
ου
τα
xαqακΔιματά
τ
ους
τ
ους
π~ραμεν
,

όσα
κεφάλια
και
λάψV(XΙ
πλήθος
<
••
>
λ
π
ό
r6rl:
μάθαν
:ωλλ~
γιιUκιη
οι
T
o~κoι'
ούιε
μαι;
/JQlζαν,
σύ
τ
εμαι;
πλησιάζα",.
Τoυς;ι-ήQαμεv
Τσl'
αγέ
ρα
τ

ους
.
(Μαι:ριιΥκΜης
,
AnψημoιιtψJra
,
σ.
259]
IIC
1"0
οζηιιΜιιιο
:
όχι
απλώς
χωρΙς
ζημlo
(όΠως
θα
σιίισινε
I(IJ-
ρ!Oλειmιιό),
αλλό
και
με
κόποιο
εύΑογο
κέρδος
,
με
αllOιΜ

·
Λt"yετoι
π
.
χ
.
γιο
να
καθησιιχόσοιιμε
κόπOlον
που
fOU
προτεί
νουμε
να ονολόβει
μια
εργασίο
.
Και
με
ειρωνοοΊ
χροιό
γιο
ιώ
nOlOY
nou
κόνει
μια
κολή
ηρόξη

ωφελούμενος
τουτόχρονα
.
Μ
ι τ
ις
yvωeιμίις το
υ,
δηλαδή,
σr'
ανώ
τ
α
τ
α
ΥεΡμ
α",
ι

κά
κλιμάκια,
έ
σ
ωσι,
μι
το
α
ζημίω
τ
ο,

πολλούς μαυ
ραΥΟ()ί
τ
ις,
προ
ι
τοψ
άζο",rας
ταυτ6-χΡο",α
και
τ
ους
μεrα
π
ιλευ
θ
ιρωn
ιω
ύς
το υ
πρoσrάτες
.
[Τ
.
ΚοζΟνΤζής,
E
νl)λικfιιιση
,
σ
.

74]
, ό
ζ
ω
κάποια.
στο
ο
Ι
μοτl
:
εξωθώ
κό
π
οιον
,
τον
ενθouσιόζ
ω
και
τον
παρoσtρνω
να
μnλtξει
σε
μια
υπόθεση
,
συνήθως
με
ζημιιΙ

του
.
Αρχικό
σήμαινε
τον
κ6νω
νο
χύοο
αψα
,
aU6
μετά
ε
nuτάθrtU
σε
).ιγό τ
ερο
επώΟΟνες
ιφάξεις
.
ΟΙ
ΙΧ
Τ
Ροίτου
Κ
ού
λα,
Υια
να
μη

ματάβΥΙΙ
Δ~μQ(.lxoς,
σ"φ
ιστ~κ
α
ν
ε
να
βάλου
ν
ε
στα
αίμα
τ
α
μένα,
πσ
υ μ'
αΥαπάεl,
λ
έεΙ,
ο κ
ΟΟμο
ς
.
Κω
πως
μ'
αΥαπάει;
λ

ς
τι
ναι
καλ&.
Δε
θα
βάλω
ι:Υώ
ritο
ιοvςμ
π
ελά
δ
ξς
στο
κε
φ
άλι
μ ο
υ
,
Υ ια
r
ην
α
Υ
άπη
του
!
[Ξενόπou

Α
ος
,
Ψ
ιιχο
σά
β$στ
ο
ο
.
17
5]

5
,.

Λίγ ο
πιο
κάτω
τ
ο
ΣVVCQytιO
αυ
τ
οκινή
τ
ων

τ
ου

ε
ί
χ
ε
πqω
τ
oδoυλέφιι.
Λάδια,.
μοvντtούρα
κι άγιος:
ο
θεόι;.
[Μ.
Kouμιmaρtας
.
Η
φσνtλα
μι
το
ε'Μά
.
σ
.
147]
τ
ο
υ
Α,
[
ου

Πο
π:
οιΙδέποτε
.
Από
τη
fρ
.
"100
Ay(ou
τάδε"
με
την
οπο(α
δηλώνσνται
(ιmαρΚ1ές)
ημ&ρO\lf\Viες
.
Πολύ
ΣιιxvΌ
ειρωνικιΙ
Άλλες
tp.
για
δι'!λωση
της
o'o'lJnOΡKTηC;
η μ
ερομη
νΙας

ε
Ι
νοι
:
το
μ~νo
πou
δεν
έΧει
Σόββατο
.
τον
κόιοονο
Μάη
.
σης
3{J
του
Φλεβάρι]
,
σnς
32100
μηνός.
ΟΙ
Γά)).οι
λtνε
:
τ
ου
αγloυ

Γ
kλενyκλtν
.
-
ε,
;
ι
ώς

Λσ
ξέρεις
κιψ4ά
φoeά.
_
Καμιά
φορά.
λυτό
είναι.
[οιι
λ
Υ
ιΟιι
Ποτέ!
Τότε
μά
ΛUΠα,
μ;τO(}d
να
{jQεθιί
και

γιο:
μας
καμιά
δovΛuΆ
rης
;
ΤQOκο;rήι;.

ιr
.
Σιαιύρτης.lf4μΠια
κα
ι
8ρ1;αλα,
σ
.
44
1
πού
πoc;
ξ
Ullά~
στ'
. yιι68ιa
;
yιo.tI
ωΙθεοαι
σε
κινδύνους
χωρ(ς

~
ή
,
nιίις
ιrνaλι!#M:
ις
δύιmWI
έρΥο
χωρ(ς
10
αποραΠηro
μt.oα
~
ιφoσόvm,
xωρlς
πρooτmκtς
εnmιxlα
ς
:
Κ'
ύσ
n
:ρα
σάμπως
ε{χα
καμιά
δουλειά
στα
χέρια
μ

συ,
δικιά
μου,
σίΥουρ
η
,
Υια
ν
α
τ
ους
πολΕμήσω
;
Έ
κτα
κτ
ος
ήμουν
στο
λψά"ι,
χ'
έκτωιτος
θα
πει ότι
κάθε μέρα
μπορούσες
να
πάqE/ς
πασαπόeτι
Και

κό
(/
ιι
fJQiφοι;.
τόσ
α
έξοδα!
Πο
ύ
να
πας
ξU
,1f
όλΙΙ
JQς
στα
αΥ
κάθια,:
[Β
.
Iιασιλικ6ς
,
Ζ
,
σ
.
255
[
tto,
c

τον
l1'λiowρσ
:
ι.aτε
nόρo.
no).ύ,
μtxρι
σroσμoύ'
και.
μετ~
κατΑΧΡΆΣΤΗΚΕ
πδρα
nαλλό
.
λyλtoυρo
ς
(
από
το
ιιρχ
.
tλλt$Oρoς)
tlνoI
το
~
το
δmoδενώδες
,
tίδoς
δηJ.ηupώδouς

~
.
δηλαδή
,
ttαYε
όχι
μόνο
ό
,
η
fOYJ1l"ιI
ιι
m'!ι>xε
,
αλλό
μέχρι
και
το
μη
.ayιίισιμa
και
,Ααβερό.
.
"

σχεδόν
πόvroτε
διατφεhαι
στη
χρήση

η
παρωχημένη
XPOWJ'I
QI)ξηση
οτο
'ηyόρoOt
".

Να
Π{!OOix~ις
",
το\>
σvμfJoύMφι
η
Bάvιι.
λλλά
αυτός-

αγ(Κho
IΠόQα(e.
Τι
ι'χι
να
φofJrιθά
άλ
λωστε.
[8
.
MrιcaΠoς.
ο

Iιιιάnης
lιιIφ(ιJ
nxι
φQoκπώραι
,
ο
.
781
pίrιιιιι
6δaσ
ΥΙΙ
"

yqιIτι
:
ιιρoιmoo(ιμενoς
τον
cιIώo.
ιφocmιιθώ
με
εύσιαχει:;
και
δήθεν
CI'ι'ώδιινtς
ερωlfιoας
νο
οι
μιιιι:ύσω
μ.ισruιd
aπό

10
ouνσμιλητη
μοι.ι
'
~
lO'I~
.
Η
εικόνα
πφ;mtψιεt
στως
ιιιαρόδες
nou
ρ(xvoιιν
10
δfXnn
-
Έ,αισr~
ιδώ
δ~θιν
να
μου
π
ιι
Ίε μια
καλrιoπέρα
··
Να
σας
πω

ηώ
τι
~()Oare
να
κ ά
νετ
ε.
'HeOarc
",αρίξε
τε
άδεια,
Υια
να
πιάaεr
ε
γεμάτα.
_
Να
πιάσουμε
Υε
μ
ά
τα
lICQi
τ(ιιαι;
θέματος;
_
Για
",αμάθεrε
τι

σvμφωνKΙ;
έχει
κά",ει
ο
IfQO.Π1Y
o"
με
rov
αρχιπό
.
ιι<εxαmικ
-
xιφιnριI.
,
Δόφνε
ς
κα
ι
πυφοδάφ
νες,
0.
31]
"
υ
jlλιΞC
τον
σ6όξ0στa
:
τον
tδεφε

ή
Υενιιότεριι
lO'I
ταλαι·
nώρησε
ονη).εώς
.
Η φρ
.,
όπως
IUII
όλλε
ς
ouyyενuιές
(τιχ.
τ
οο
d.Uαξt
τηνniστη
,
το
Χριστό
,
την
Πoνoy!O.j,
πρo4ιxεmι
από
10
l\ίΙ1ΙΟ
εξαναyκoσμd

"1ID
αλλαξonlCl1fσ.
με
μορ
• .
Αδόξαστος
&ίναι,
κα
τ
'
ανήμση
.
ο
~
,
Δηλαδή
,
τόσο
πολύ
τον τα
λαιπώρησε
ποο
τον
tιι
α
νε να
απορνη&εΙ
όχι
μόνσν
την

nfoτη
τοο
και
10
θεό,
αλλό
ακdμr]
και
10
διόβσλο
.
Α
ύριο
θα
'χουμε
τέσσερ
ι
ς
φορές
πεpιoσ6rερoυς
< α
σθιvεiς>
.
Διβλhrειι;
τον
~λιo
;
θαμας
αλλάξει
Τ

Ο\>
αδόξα
σro
η
αμμoΘVελλα
[1.
TcRρκας
,
Aριά"γwJ,
σ.
315]
του
πήρε
m otpa:
του
επ$).frθηKε
·
του
περιόρισε
από
την
aι:ιxι\
το
θρόσος
,
lO'I
Kαταmόησε
.
Η φρ
.

ktytΤOI
1δίως"1lD
η<:
-
1t
Όχι
που
δεν
rjravt
κλ
έψ
ra(!O
ς
σου
λέεΙ,
6μαις
Oaq-
QOwt
πως
i-χτι
πλάτες,
μυ.ημn.α.
ξηγημn.α.
με
τους
πα}'~Vς
του
u
;τo
V(lyc1ov

να
φάνε
Τσl'
α
γλioιιρa
από
κοινού

[
~Koτζlάς
,
Ο yεwα
{oς
Τηλtμ;rxoς,
σ
.
291
ο,"ό
ιiYaι
ιm'
τ'
jyιιo.σ
:
rιρόyμa
ασuνt')θισιo,
πρωτόκοιιστο
,
αδ
ι
ανόητο

.
Γιο
την
ηρotλευση,
προτόθη
κ
ον
τ
ο
1IY
ΡO
f(l
της
EUΡUΤανfoς
(
το
οπΟΙΟ
οΥΟμ{κπηκαν
έτσι
ως
μη
εyyεγρoμμtνo
oτ~
τouρI(IΚσύς
fOPQλoγικoιJς
Kαταλdy~
)
~
τα
όγροφα

(-
on6ιφιιfιι)
εκκλησιoonιώ
~εlμενα
.
Πιοτει)ω
όμως
όη
τtτoιες
εξηyfισεις
dναι
ττεριττη
ηερ
ιT!λo
Κl'\
.
Κόπ
το
on!θoνα
,
ποο
"δεν
ξσνά'tιvt"
ποπ
,
εΊW
ι
εuλόyως
όγροφΟ
.

Στο
ondσMoμ:l
χρη
~αι
η
tιι~ση
με
Aoγoπofyνισ
.
-
Εσύ,
αν
σου
λέγα
ν
ε
ιια
χρτμάοεις
τη
φDJ
τ
ayQO.φw.
roυ
σπΙΤ"l'Ol1WκύQησoυ,
θα
Jη1'
XQέμαΥεςi
ζ
••
>

-
Καλί,
αυ
τό
Ρίναι
από
τ
'
dyQO.φo!
-
Π
οια
άγραφα.
Απ
ό
ra
Υραμμί
"α
κα
ιμε
μ
εΥάλα
Y
Qwa
raf
Mάλιorα.
Να
σας
δτ
[ξαι

τ
ο
συμφωνητικό.
[Γ
.
XσαόπoyWiJ
,
Οι
Kouρσιιιιέδες
,
σ
.
351
o,ριi.
",όpoσt
:
aδ!αφdρ!Jσε
εντύ.ώς
,
ιδiως
οε
nρoεIiIoπOlή
σεις,
συμβουλές,
παραινέσεις
κtλ
.
Από
10
E

ιισyγtλlo
'
στην
~
10tJ
"μεyόMu
δtIπνotf
,
ο πρώτος
nρooa:ιU.εσμtνoς
oρνtlroι
την
nρόσκληση
με
τη
δοοΙlώ.οΥισ
ότι
μόΜς
οΥόροσε
ένα
χωι>όtι
ιισι
nρtιιu
να το
~ει:
~
δ
ΛQώτoς
ιIxεv
αύtφ·

άyQόv
ήyόQασα.
xαi.
ηω
όνάΥκην
!ξtλθεlν
xαi.
ΙδιΙν
αύtόν'
lQWtw
σε
.
fχι
με
Λαqnτημένoν~
(Λου
κ
.
14
.
18)
.
Το
lIOτiβo
αυτό
σχολιόστηΚε
noλι)
από
τους
nατtρες

της
εu).ησfoς
ώσΠου
ty!vt
παροιμιακό
.
Eνδ!αttρoν
tlνal
όπ
-
21
σxtσεtς
μετοξύ
Uf\οταμtνων
κοι
nρofoταμtνων,
δoσKιUων
κοι.
μσθqτών
nι
,
ιαΙβώς
ιιαι
μεταξύ
σνnnω.ων
οε
κόθε μορ-
""-
Τους
xaλάσαμnι

πiO
ου
τα
xαqακΔιματά
τ
ους
τ
ους
π~ραμεν
,
όσα
κεφάλια
και
λάψV(XΙ
πλήθος
<
••
>
λ
π
ό
r6rl:
μάθαν
:ωλλ~
γιιUκιη
οι
T
o~κoι'
ούιε
μαι;

/JQlζαν,
σύ
τ
εμαι;
πλησιάζα",.
Τoυς;ι-ήQαμεv
Τσl'
αγέ
ρα
τ
ους
.
(Μαι:ριιΥκΜης
,
AnψημoιιtψJra
,
σ.
259]
IIC
1"0
οζηιιΜιιιο
:
όχι
απλώς
χωρΙς
ζημlo
(όΠως
θα
σιίισινε
I(IJ-

ρ!Oλειmιιό),
αλλό
και
με
κόποιο
εύΑογο
κέρδος
,
με
αllOιΜ
·
Λt"yετoι
π
.
χ
.
γιο
να
καθησιιχόσοιιμε
κόπOlον
που
fOU
προτεί
νουμε
να ονολόβει
μια
εργασίο
.
Και
με

ειρωνοοΊ
χροιό
γιο
ιώ
nOlOY
nou
κόνει
μια
κολή
ηρόξη
ωφελούμενος
τουτόχρονα
.
Μ
ι τ
ις
yvωeιμίις το
υ,
δηλαδή,
σr'
ανώ
τ
α
τ
α
ΥεΡμ
α",
ι

κά

κλιμάκια,
έ
σ
ωσι,
μι
το
α
ζημίω
τ
ο,
πολλούς μαυ
ραΥΟ()ί
τ
ις,
προ
ι
τοψ
άζο",rας
ταυτ6-χΡο",α
και
τ
ους
μεrα
π
ιλευ
θ
ιρωn
ιω
ύς
το υ

πρoσrάτες
.
[Τ
.
ΚοζΟνΤζής,
E
νl)λικfιιιση
,
σ
.
74]
, ό
ζ
ω
κάποια.
στο
ο
Ι
μοτl
:
εξωθώ
κό
π
οιον
,
τον
ενθouσιόζ
ω
και
τον

παρoσtρνω
να
μnλtξει
σε
μια
υπόθεση
,
συνήθως
με
ζημιιΙ
του
.
Αρχικό
σήμαινε
τον
κ6νω
νο
χύοο
αψα
,
aU6
μετά
ε
nuτάθrtU
σε
).ιγό τ
ερο
επώΟΟνες
ιφάξεις
.

ΟΙ
ΙΧ
Τ
Ροίτου
Κ
ού
λα,
Υια
να
μη
ματάβΥΙΙ
Δ~μQ(.lxoς,
σ"φ
ιστ~κ
α
ν
ε
να
βάλου
ν
ε
στα
αίμα
τ
α
μένα,
πσ
υ μ'
αΥαπάεl,
λ

έεΙ,
ο κ
ΟΟμο
ς
.
Κω
πως
μ'
αΥαπάει;
λ
ς
τι
ναι
καλ&.
Δε
θα
βάλω
ι:Υώ
ritο
ιοvςμ
π
ελά
δ
ξς
στο
κε
φ
άλι
μ ο
υ

,
Υ ια
r
ην
α
Υ
άπη
του
!
[Ξενόπou
Α
ος
,
Ψ
ιιχο
σά
β$στ
ο
ο
.
17
5]

5
,.

Λίγ ο
πιο
κάτω
τ

ο
ΣVVCQytιO
αυ
τ
οκινή
τ
ων

τ
ου
ε
ί
χ
ε
πqω
τ
oδoυλέφιι.
Λάδια,.
μοvντtούρα
κι άγιος:
ο
θεόι;.
[Μ.
Kouμιmaρtας
.
Η
φσνtλα
μι
το
ε'Μά

.
σ
.
147]
τ
ο
υ
Α,
[
ου
Πο
π:
οιΙδέποτε
.
Από
τη
fρ
.
"100
Ay(ou
τάδε"
με
την
οπο(α
δηλώνσνται
(ιmαρΚ1ές)
ημ&ρO\lf\Viες
.
Πολύ
ΣιιxvΌ

ειρωνικιΙ
Άλλες
tp.
για
δι'!λωση
της
o'o'lJnOΡKTηC;
η μ
ερομη
νΙας
ε
Ι
νοι
:
το
μ~νo
πou
δεν
έΧει
Σόββατο
.
τον
κόιοονο
Μάη
.
σης
3{J
του
Φλεβάρι]
,

σnς
32100
μηνός.
ΟΙ
Γά)).οι
λtνε
:
τ
ου
αγloυ
Γ
kλενyκλtν
.
-
ε,
;
ι
ώς

Λσ
ξέρεις
κιψ4ά
φoeά.
_
Καμιά
φορά.
λυτό
είναι.
[οιι
λ

Υ
ιΟιι
Ποτέ!
Τότε
μά
ΛUΠα,
μ;τO(}d
να
{jQεθιί
και
γιο:
μας
καμιά
δovΛuΆ
rης
;
ΤQOκο;rήι;.

ιr
.
Σιαιύρτης.lf4μΠια
κα
ι
8ρ1;αλα,
σ
.
44
1
πού
πoc;

ξ
Ullά~
στ'
. yιι68ιa
;
yιo.tI
ωΙθεοαι
σε
κινδύνους
χωρ(ς
~
ή
,
nιίις
ιrνaλι!#M:
ις
δύιmWI
έρΥο
χωρ(ς
10
αποραΠηro
μt.oα
~
ιφoσόvm,
xωρlς
πρooτmκtς
εnmιxlα
ς
:
Κ'

ύσ
n
:ρα
σάμπως
ε{χα
καμιά
δουλειά
στα
χέρια
μ
συ,
δικιά
μου,
σίΥουρ
η
,
Υια
ν
α
τ
ους
πολΕμήσω
;
Έ
κτα
κτ
ος
ήμουν
στο
λψά"ι,

χ'
έκτωιτος
θα
πει ότι
κάθε μέρα
μπορούσες
να
πάqE/ς
πασαπόeτι
Και
κό
(/
ιι
fJQiφοι;.
τόσ
α
έξοδα!
Πο
ύ
να
πας
ξU
,1f
όλΙΙ
JQς
στα
αΥ
κάθια,:
[Β
.

Iιασιλικ6ς
,
Ζ
,
σ
.
255
[
tto,
c
τον
l1'λiowρσ
:
ι.aτε
nόρo.
no).ύ,
μtxρι
σroσμoύ'
και.
μετ~
κατΑΧΡΆΣΤΗΚΕ
πδρα
nαλλό
.
λyλtoυρo
ς
(
από
το
ιιρχ

.
tλλt$Oρoς)
tlνoI
το
~
το
δmoδενώδες
,
tίδoς
δηJ.ηupώδouς
~
.
δηλαδή
,
ttαYε
όχι
μόνο
ό
,
η
fOYJ1l"ιI
ιι
m'!ι>xε
,
αλλό
μέχρι
και
το
μη
.ayιίισιμa

και
,Ααβερό.
.
"

σχεδόν
πόvroτε
διατφεhαι
στη
χρήση
η
παρωχημένη
XPOWJ'I
QI)ξηση
οτο
'ηyόρoOt
".

Να
Π{!OOix~ις
",
το\>
σvμfJoύMφι
η
Bάvιι.
λλλά
αυτός-

αγ(Κho
IΠόQα(e.

Τι
ι'χι
να
φofJrιθά
άλ
λωστε.
[8
.
MrιcaΠoς.
ο
Iιιιάnης
lιιIφ(ιJ
nxι
φQoκπώραι
,
ο
.
781
pίrιιιιι
6δaσ
ΥΙΙ
"

yqιIτι
:
ιιρoιmoo(ιμενoς
τον
cιIώo.
ιφocmιιθώ
με

εύσιαχει:;
και
δήθεν
CI'ι'ώδιινtς
ερωlfιoας
νο
οι
μιιιι:ύσω
μ.ισruιd
aπό
10
ouνσμιλητη
μοι.ι
'
~
lO'I~
.
Η
εικόνα
πφ;mtψιεt
στως
ιιιαρόδες
nou
ρ(xvoιιν
10
δfXnn
-
Έ,αισr~
ιδώ
δ~θιν

να
μου
π
ιι
Ίε μια
καλrιoπέρα
··
Να
σας
πω
ηώ
τι
~()Oare
να
κ ά
νετ
ε.
'HeOarc
",αρίξε
τε
άδεια,
Υια
να
πιάaεr
ε
γεμάτα.
_
Να
πιάσουμε
Υε

μ
ά
τα
lICQi
τ(ιιαι;
θέματος;
_
Για
",αμάθεrε
τι
σvμφωνKΙ;
έχει
κά",ει
ο
IfQO.Π1Y
o"
με
rov
αρχιπό
.
ιι<εxαmικ
-
xιφιnριI.
,
Δόφνε
ς
κα
ι
πυφοδάφ
νες,

0.
31]
"
υ
jlλιΞC
τον
σ6όξ0στa
:
τον
tδεφε
ή
Υενιιότεριι
lO'I
ταλαι·
nώρησε
ονη).εώς
.
Η φρ
.,
όπως
IUII
όλλε
ς
ouyyενuιές
(τιχ.
τ
οο
d.Uαξt
τηνniστη
,

το
Χριστό
,
την
Πoνoy!O.j,
πρo4ιxεmι
από
10
l\ίΙ1ΙΟ
εξαναyκoσμd
"1ID
αλλαξonlCl1fσ.
με
μορ
• .
Αδόξαστος
&ίναι,
κα
τ
'
ανήμση
.
ο
~
,
Δηλαδή
,
τόσο
πολύ
τον τα

λαιπώρησε
ποο
τον
tιι
α
νε να
απορνη&εΙ
όχι
μόνσν
την
nfoτη
τοο
και
10
θεό,
αλλό
ακdμr]
και
10
διόβσλο
.
Α
ύριο
θα
'χουμε
τέσσερ
ι
ς
φορές
πεpιoσ6rερoυς

< α
σθιvεiς>
.
Διβλhrειι;
τον
~λιo
;
θαμας
αλλάξει
Τ
Ο\>
αδόξα
σro
η
αμμoΘVελλα
[1.
TcRρκας
,
Aριά"γwJ,
σ.
315]
του
πήρε
m otpa:
του
επ$).frθηKε
·
του
περιόρισε
από

την
aι:ιxι\
το
θρόσος
,
lO'I
Kαταmόησε
.
Η φρ
.
ktytΤOI
1δίως"1lD
η<:
-
1t
Όχι
που
δεν
rjravt
κλ
έψ
ra(!O
ς
σου
λέεΙ,
6μαις
Oaq-
QOwt
πως
i-χτι

πλάτες,
μυ.ημn.α.
ξηγημn.α.
με
τους
πα}'~Vς
του
u
;τo
V(lyc1ov
να
φάνε
Τσl'
α
γλioιιρa
από
κοινού

[
~Koτζlάς
,
Ο yεwα
{oς
Τηλtμ;rxoς,
σ
.
291
ο,"ό
ιiYaι
ιm'

τ'
jyιιo.σ
:
rιρόyμa
ασuνt')θισιo,
πρωτόκοιιστο
,
αδ
ι
ανόητο
.
Γιο
την
ηρotλευση,
προτόθη
κ
ον
τ
ο
1IY
ΡO
f(l
της
EUΡUΤανfoς
(
το
οπΟΙΟ
οΥΟμ{κπηκαν
έτσι
ως

μη
εyyεγρoμμtνo
oτ~
τouρI(IΚσύς
fOPQλoγικoιJς
Kαταλdy~
)
~
τα
όγροφα
(-
on6ιφιιfιι)
εκκλησιoonιώ
~εlμενα
.
Πιοτει)ω
όμως
όη
τtτoιες
εξηyfισεις
dναι
ττεριττη
ηερ
ιT!λo
Κl'\
.
Κόπ
το
on!θoνα
,

ποο
"δεν
ξσνά'tιvt"
ποπ
,
εΊW
ι
εuλόyως
όγροφΟ
.
Στο
ondσMoμ:l
χρη
~αι
η
tιι~ση
με
Aoγoπofyνισ
.
-
Εσύ,
αν
σου
λέγα
ν
ε
ιια
χρτμάοεις
τη
φDJ

τ
ayQO.φw.
roυ
σπΙΤ"l'Ol1WκύQησoυ,
θα
Jη1'
XQέμαΥεςi
ζ
••
>
-
Καλί,
αυ
τό
Ρίναι
από
τ
'
dyQO.φo!
-
Π
οια
άγραφα.
Απ
ό
ra
Υραμμί
"α
κα
ιμε

μ
εΥάλα
Y
Qwa
raf
Mάλιorα.
Να
σας
δτ
[ξαι
τ
ο
συμφωνητικό.
[Γ
.
XσαόπoyWiJ
,
Οι
Kouρσιιιιέδες
,
σ
.
351
o,ριi.
",όpoσt
:
aδ!αφdρ!Jσε
εντύ.ώς
,
ιδiως

οε
nρoεIiIoπOlή
σεις,
συμβουλές,
παραινέσεις
κtλ
.
Από
10
E
ιισyγtλlo
'
στην
~
10tJ
"μεyόMu
δtIπνotf
,
ο πρώτος
nρooa:ιU.εσμtνoς
oρνtlroι
την
nρόσκληση
με
τη
δοοΙlώ.οΥισ
ότι
μόΜς
οΥόροσε
ένα

χωι>όtι
ιισι
nρtιιu
να το
~ει:
~
δ
ΛQώτoς
ιIxεv
αύtφ·
άyQόv
ήyόQασα.
xαi.
ηω
όνάΥκην
!ξtλθεlν
xαi.
ΙδιΙν
αύtόν'
lQWtw
σε
.
fχι
με
Λαqnτημένoν~
(Λου
κ
.
14
.

18)
.
Το
lIOτiβo
αυτό
σχολιόστηΚε
noλι)
από
τους
nατtρες
της
εu).ησfoς
ώσΠου
ty!vt
παροιμιακό
.
Eνδ!αttρoν
tlνal
όπ
-
21
σxtσεtς
μετοξύ
Uf\οταμtνων
κοι
nρofoταμtνων,
δoσKιUων
κοι.
μσθqτών
nι

,
ιαΙβώς
ιιαι
μεταξύ
σνnnω.ων
οε
κόθε μορ-
""-
Τους
xaλάσαμnι
πiO
ου
τα
xαqακΔιματά
τ
ους
τ
ους
π~ραμεν
,
όσα
κεφάλια
και
λάψV(XΙ
πλήθος
<
••
>
λ
π

ό
r6rl:
μάθαν
:ωλλ~
γιιUκιη
οι
T
o~κoι'
ούιε
μαι;
/JQlζαν,
σύ
τ
εμαι;
πλησιάζα",.
Τoυς;ι-ήQαμεv
Τσl'
αγέ
ρα
τ
ους
.
(Μαι:ριιΥκΜης
,
AnψημoιιtψJra
,
σ.
259]
IIC
1"0

οζηιιΜιιιο
:
όχι
απλώς
χωρΙς
ζημlo
(όΠως
θα
σιίισινε
I(IJ-
ρ!Oλειmιιό),
αλλό
και
με
κόποιο
εύΑογο
κέρδος
,
με
αllOιΜ
·
Λt"yετoι
π
.
χ
.
γιο
να
καθησιιχόσοιιμε
κόπOlον

που
fOU
προτεί
νουμε
να ονολόβει
μια
εργασίο
.
Και
με
ειρωνοοΊ
χροιό
γιο
ιώ
nOlOY
nou
κόνει
μια
κολή
ηρόξη
ωφελούμενος
τουτόχρονα
.
Μ
ι τ
ις
yvωeιμίις το
υ,
δηλαδή,
σr'

ανώ
τ
α
τ
α
ΥεΡμ
α",
ι

κά
κλιμάκια,
έ
σ
ωσι,
μι
το
α
ζημίω
τ
ο,
πολλούς μαυ
ραΥΟ()ί
τ
ις,
προ
ι
τοψ
άζο",rας
ταυτ6-χΡο",α
και

τ
ους
μεrα
π
ιλευ
θ
ιρωn
ιω
ύς
το υ
πρoσrάτες
.
[Τ
.
ΚοζΟνΤζής,
E
νl)λικfιιιση
,
σ
.
74]
, ό
ζ
ω
κάποια.
στο
ο
Ι
μοτl
:

εξωθώ
κό
π
οιον
,
τον
ενθouσιόζ
ω
και
τον
παρoσtρνω
να
μnλtξει
σε
μια
υπόθεση
,
συνήθως
με
ζημιιΙ
του
.
Αρχικό
σήμαινε
τον
κ6νω
νο
χύοο
αψα
,

aU6
μετά
ε
nuτάθrtU
σε
).ιγό τ
ερο
επώΟΟνες
ιφάξεις
.
ΟΙ
ΙΧ
Τ
Ροίτου
Κ
ού
λα,
Υια
να
μη
ματάβΥΙΙ
Δ~μQ(.lxoς,
σ"φ
ιστ~κ
α
ν
ε
να
βάλου
ν

ε
στα
αίμα
τ
α
μένα,
πσ
υ μ'
αΥαπάεl,
λ
έεΙ,
ο κ
ΟΟμο
ς
.
Κω
πως
μ'
αΥαπάει;
λ
ς
τι
ναι
καλ&.
Δε
θα
βάλω
ι:Υώ
ritο
ιοvςμ

π
ελά
δ
ξς
στο
κε
φ
άλι
μ ο
υ
,
Υ ια
r
ην
α
Υ
άπη
του
!
[Ξενόπou
Α
ος
,
Ψ
ιιχο
σά
β$στ
ο
ο
.

17
5]

5
,.

Λίγ ο
πιο
κάτω
τ
ο
ΣVVCQytιO
αυ
τ
οκινή
τ
ων

τ
ου
ε
ί
χ
ε
πqω
τ
oδoυλέφιι.
Λάδια,.
μοvντtούρα
κι άγιος:

ο
θεόι;.
[Μ.
Kouμιmaρtας
.
Η
φσνtλα
μι
το
ε'Μά
.
σ
.
147]
τ
ο
υ
Α,
[
ου
Πο
π:
οιΙδέποτε
.
Από
τη
fρ
.
"100
Ay(ou

τάδε"
με
την
οπο(α
δηλώνσνται
(ιmαρΚ1ές)
ημ&ρO\lf\Viες
.
Πολύ
ΣιιxvΌ
ειρωνικιΙ
Άλλες
tp.
για
δι'!λωση
της
o'o'lJnOΡKTηC;
η μ
ερομη
νΙας
ε
Ι
νοι
:
το
μ~νo
πou
δεν
έΧει
Σόββατο

.
τον
κόιοονο
Μάη
.
σης
3{J
του
Φλεβάρι]
,
σnς
32100
μηνός.
ΟΙ
Γά)).οι
λtνε
:
τ
ου
αγloυ
Γ
kλενyκλtν
.
-
ε,
;
ι
ώς

Λσ

ξέρεις
κιψ4ά
φoeά.
_
Καμιά
φορά.
λυτό
είναι.
[οιι
λ
Υ
ιΟιι
Ποτέ!
Τότε
μά
ΛUΠα,
μ;τO(}d
να
{jQεθιί
και
γιο:
μας
καμιά
δovΛuΆ
rης
;
ΤQOκο;rήι;.

ιr
.

Σιαιύρτης.lf4μΠια
κα
ι
8ρ1;αλα,
σ
.
44
1
πού
πoc;
ξ
Ullά~
στ'
. yιι68ιa
;
yιo.tI
ωΙθεοαι
σε
κινδύνους
χωρ(ς
~
ή
,
nιίις
ιrνaλι!#M:
ις
δύιmWI
έρΥο
χωρ(ς
10

αποραΠηro
μt.oα
~
ιφoσόvm,
xωρlς
πρooτmκtς
εnmιxlα
ς
:
Κ'
ύσ
n
:ρα
σάμπως
ε{χα
καμιά
δουλειά
στα
χέρια
μ
συ,
δικιά
μου,
σίΥουρ
η
,
Υια
ν
α
τ

ους
πολΕμήσω
;
Έ
κτα
κτ
ος
ήμουν
στο
λψά"ι,
χ'
έκτωιτος
θα
πει ότι
κάθε μέρα
μπορούσες
να
πάqE/ς
πασαπόeτι
Και
κό
(/
ιι
fJQiφοι;.
τόσ
α
έξοδα!
Πο
ύ
να

πας
ξU
,1f
όλΙΙ
JQς
στα
αΥ
κάθια,:
[Β
.
Iιασιλικ6ς
,
Ζ
,
σ
.
255
[
tto,
c
τον
l1'λiowρσ
:
ι.aτε
nόρo.
no).ύ,
μtxρι
σroσμoύ'
και.
μετ~

κατΑΧΡΆΣΤΗΚΕ
πδρα
nαλλό
.
λyλtoυρo
ς
(
από
το
ιιρχ
.
tλλt$Oρoς)
tlνoI
το
~
το
δmoδενώδες
,
tίδoς
δηJ.ηupώδouς
~
.
δηλαδή
,
ttαYε
όχι
μόνο
ό
,
η

fOYJ1l"ιI
ιι
m'!ι>xε
,
αλλό
μέχρι
και
το
μη
.ayιίισιμa
και
,Ααβερό.
.
"

σχεδόν
πόvroτε
διατφεhαι
στη
χρήση
η
παρωχημένη
XPOWJ'I
QI)ξηση
οτο
'ηyόρoOt
".

Να
Π{!OOix~ις

",
το\>
σvμfJoύMφι
η
Bάvιι.
λλλά
αυτός-

αγ(Κho
IΠόQα(e.
Τι
ι'χι
να
φofJrιθά
άλ
λωστε.
[8
.
MrιcaΠoς.
ο
Iιιιάnης
lιιIφ(ιJ
nxι
φQoκπώραι
,
ο
.
781
pίrιιιιι
6δaσ

ΥΙΙ
"

yqιIτι
:
ιιρoιmoo(ιμενoς
τον
cιIώo.
ιφocmιιθώ
με
εύσιαχει:;
και
δήθεν
CI'ι'ώδιινtς
ερωlfιoας
νο
οι
μιιιι:ύσω
μ.ισruιd
aπό
10
ouνσμιλητη
μοι.ι
'
~
lO'I~
.
Η
εικόνα
πφ;mtψιεt

στως
ιιιαρόδες
nou
ρ(xvoιιν
10
δfXnn
-
Έ,αισr~
ιδώ
δ~θιν
να
μου
π
ιι
Ίε μια
καλrιoπέρα
··
Να
σας
πω
ηώ
τι
~()Oare
να
κ ά
νετ
ε.
'HeOarc
",αρίξε
τε

άδεια,
Υια
να
πιάaεr
ε
γεμάτα.
_
Να
πιάσουμε
Υε
μ
ά
τα
lICQi
τ(ιιαι;
θέματος;
_
Για
",αμάθεrε
τι
σvμφωνKΙ;
έχει
κά",ει
ο
IfQO.Π1Y
o"
με
rov
αρχιπό
.

ιι<εxαmικ
-
xιφιnριI.
,
Δόφνε
ς
κα
ι
πυφοδάφ
νες,
0.
31]
"
υ
jlλιΞC
τον
σ6όξ0στa
:
τον
tδεφε
ή
Υενιιότεριι
lO'I
ταλαι·
nώρησε
ονη).εώς
.
Η φρ
.,
όπως

IUII
όλλε
ς
ouyyενuιές
(τιχ.
τ
οο
d.Uαξt
τηνniστη
,
το
Χριστό
,
την
Πoνoy!O.j,
πρo4ιxεmι
από
10
l\ίΙ1ΙΟ
εξαναyκoσμd
"1ID
αλλαξonlCl1fσ.
με
μορ
• .
Αδόξαστος
&ίναι,
κα
τ
'

ανήμση
.
ο
~
,
Δηλαδή
,
τόσο
πολύ
τον τα
λαιπώρησε
ποο
τον
tιι
α
νε να
απορνη&εΙ
όχι
μόνσν
την
nfoτη
τοο
και
10
θεό,
αλλό
ακdμr]
και
10
διόβσλο

.
Α
ύριο
θα
'χουμε
τέσσερ
ι
ς
φορές
πεpιoσ6rερoυς
< α
σθιvεiς>
.
Διβλhrειι;
τον
~λιo
;
θαμας
αλλάξει
Τ
Ο\>
αδόξα
σro
η
αμμoΘVελλα
[1.
TcRρκας
,
Aριά"γwJ,
σ.

315]
του
πήρε
m otpa:
του
επ$).frθηKε
·
του
περιόρισε
από
την
aι:ιxι\
το
θρόσος
,
lO'I
Kαταmόησε
.
Η φρ
.
ktytΤOI
1δίως"1lD
η<:
-
1t
Όχι
που
δεν
rjravt
κλ

έψ
ra(!O
ς
σου
λέεΙ,
6μαις
Oaq-
QOwt
πως
i-χτι
πλάτες,
μυ.ημn.α.
ξηγημn.α.
με
τους
πα}'~Vς
του
u
;τo
V(lyc1ov
να
φάνε
Τσl'
α
γλioιιρa
από
κοινού

[
~Koτζlάς

,
Ο yεwα
{oς
Τηλtμ;rxoς,
σ
.
291
ο,"ό
ιiYaι
ιm'
τ'
jyιιo.σ
:
rιρόyμa
ασuνt')θισιo,
πρωτόκοιιστο
,
αδ
ι
ανόητο
.
Γιο
την
ηρotλευση,
προτόθη
κ
ον
τ
ο
1IY

ΡO
f(l
της
EUΡUΤανfoς
(
το
οπΟΙΟ
οΥΟμ{κπηκαν
έτσι
ως
μη
εyyεγρoμμtνo
oτ~
τouρI(IΚσύς
fOPQλoγικoιJς
Kαταλdy~
)
~
τα
όγροφα
(-
on6ιφιιfιι)
εκκλησιoonιώ
~εlμενα
.
Πιοτει)ω
όμως
όη
τtτoιες
εξηyfισεις

dναι
ττεριττη
ηερ
ιT!λo
Κl'\
.
Κόπ
το
on!θoνα
,
ποο
"δεν
ξσνά'tιvt"
ποπ
,
εΊW
ι
εuλόyως
όγροφΟ
.
Στο
ondσMoμ:l
χρη
~αι
η
tιι~ση
με
Aoγoπofyνισ
.
-

Εσύ,
αν
σου
λέγα
ν
ε
ιια
χρτμάοεις
τη
φDJ
τ
ayQO.φw.
roυ
σπΙΤ"l'Ol1WκύQησoυ,
θα
Jη1'
XQέμαΥεςi
ζ
••
>
-
Καλί,
αυ
τό
Ρίναι
από
τ
'
dyQO.φo!
-

Π
οια
άγραφα.
Απ
ό
ra
Υραμμί
"α
κα
ιμε
μ
εΥάλα
Y
Qwa
raf
Mάλιorα.
Να
σας
δτ
[ξαι
τ
ο
συμφωνητικό.
[Γ
.
XσαόπoyWiJ
,
Οι
Kouρσιιιιέδες
,

σ
.
351
o,ριi.
",όpoσt
:
aδ!αφdρ!Jσε
εντύ.ώς
,
ιδiως
οε
nρoεIiIoπOlή
σεις,
συμβουλές,
παραινέσεις
κtλ
.
Από
10
E
ιισyγtλlo
'
στην
~
10tJ
"μεyόMu
δtIπνotf
,
ο πρώτος
nρooa:ιU.εσμtνoς

oρνtlroι
την
nρόσκληση
με
τη
δοοΙlώ.οΥισ
ότι
μόΜς
οΥόροσε
ένα
χωι>όtι
ιισι
nρtιιu
να το
~ει:
~
δ
ΛQώτoς
ιIxεv
αύtφ·
άyQόv
ήyόQασα.
xαi.
ηω
όνάΥκην
!ξtλθεlν
xαi.
ΙδιΙν
αύtόν'
lQWtw

σε
.
fχι
με
Λαqnτημένoν~
(Λου
κ
.
14
.
18)
.
Το
lIOτiβo
αυτό
σχολιόστηΚε
noλι)
από
τους
nατtρες
της
εu).ησfoς
ώσΠου
ty!vt
παροιμιακό
.
Eνδ!αttρoν
tlνal
όπ
-

21
σxtσεtς
μετοξύ
Uf\οταμtνων
κοι
nρofoταμtνων,
δoσKιUων
κοι.
μσθqτών
nι
,
ιαΙβώς
ιιαι
μεταξύ
σνnnω.ων
οε
κόθε μορ-
""-
Τους
xaλάσαμnι
πiO
ου
τα
xαqακΔιματά
τ
ους
τ
ους
π~ραμεν
,

όσα
κεφάλια
και
λάψV(XΙ
πλήθος
<
••
>
λ
π
ό
r6rl:
μάθαν
:ωλλ~
γιιUκιη
οι
T
o~κoι'
ούιε
μαι;
/JQlζαν,
σύ
τ
εμαι;
πλησιάζα",.
Τoυς;ι-ήQαμεv
Τσl'
αγέ
ρα
τ

ους
.
(Μαι:ριιΥκΜης
,
AnψημoιιtψJra
,
σ.
259]
IIC
1"0
οζηιιΜιιιο
:
όχι
απλώς
χωρΙς
ζημlo
(όΠως
θα
σιίισινε
I(IJ-
ρ!Oλειmιιό),
αλλό
και
με
κόποιο
εύΑογο
κέρδος
,
με
αllOιΜ

·
Λt"yετoι
π
.
χ
.
γιο
να
καθησιιχόσοιιμε
κόπOlον
που
fOU
προτεί
νουμε
να ονολόβει
μια
εργασίο
.
Και
με
ειρωνοοΊ
χροιό
γιο
ιώ
nOlOY
nou
κόνει
μια
κολή
ηρόξη

ωφελούμενος
τουτόχρονα
.
Μ
ι τ
ις
yvωeιμίις το
υ,
δηλαδή,
σr'
ανώ
τ
α
τ
α
ΥεΡμ
α",
ι

κά
κλιμάκια,
έ
σ
ωσι,
μι
το
α
ζημίω
τ
ο,

πολλούς μαυ
ραΥΟ()ί
τ
ις,
προ
ι
τοψ
άζο",rας
ταυτ6-χΡο",α
και
τ
ους
μεrα
π
ιλευ
θ
ιρωn
ιω
ύς
το υ
πρoσrάτες
.
[Τ
.
ΚοζΟνΤζής,
E
νl)λικfιιιση
,
σ
.

74]
, ό
ζ
ω
κάποια.
στο
ο
Ι
μοτl
:
εξωθώ
κό
π
οιον
,
τον
ενθouσιόζ
ω
και
τον
παρoσtρνω
να
μnλtξει
σε
μια
υπόθεση
,
συνήθως
με
ζημιιΙ

του
.
Αρχικό
σήμαινε
τον
κ6νω
νο
χύοο
αψα
,
aU6
μετά
ε
nuτάθrtU
σε
).ιγό τ
ερο
επώΟΟνες
ιφάξεις
.
ΟΙ
ΙΧ
Τ
Ροίτου
Κ
ού
λα,
Υια
να
μη

ματάβΥΙΙ
Δ~μQ(.lxoς,
σ"φ
ιστ~κ
α
ν
ε
να
βάλου
ν
ε
στα
αίμα
τ
α
μένα,
πσ
υ μ'
αΥαπάεl,
λ
έεΙ,
ο κ
ΟΟμο
ς
.
Κω
πως
μ'
αΥαπάει;
λ

ς
τι
ναι
καλ&.
Δε
θα
βάλω
ι:Υώ
ritο
ιοvςμ
π
ελά
δ
ξς
στο
κε
φ
άλι
μ ο
υ
,
Υ ια
r
ην
α
Υ
άπη
του
!
[Ξενόπou

Α
ος
,
Ψ
ιιχο
σά
β$στ
ο
ο
.
17
5]

6

βpόζtι"
α
ίρ
α
1011
:
εfνt:ιt
ακμαίος,
yqιόΊoς
σφρlyoς
και
ζωπ
κ6τητο"
ouνι'ιβω<:
ΥΙΟ

τους
νtoυς.
Η
μετοφορό
είναι.
αρχ(li(l
:
ο
Πkoύrαρχ~
oνόμαζt
'ζέouσα'
τη
νεότητα
.
Λtyεται
επίσης
για
θερμόαψοιι<:
και
εutξαmouς
.
Δεν
έκρινεv
δμαις
/<:ζlί
μί:
ύπερβoλικΗV
αύσrηρότητα
τάς
παρεκτροπάς

τού
υφύ
του.
Νεότης
ί(ωρΙς ζ
ωη
ρότητα
δί:ν
lvvoefraI,
δέν
είνε
νεότης.
Νέ
ος
ήτο
κ'
lβeate
τό
αίμα
του'
καΙ
&1'
δΈV
κάνουν
ο[
νέοι
τρiλ·
λες,
ποιοί
θά

τ
ίς
κάνο
υν,
οΙ
γέρ
οι;
[Κονδυλόκης
,
Ο
Πστοοχσς,
σ.
103]
(το
υ
Ιδωσσ)
10
σΙμσ
τικ
ιι:ιρδιάς
μου:
ό,ΤΙ
πολιπψdιερο
έχω
.
Η
καρδιά
εlναι η
έδρα
της

ζω~ς.
ειίλΟΥΟ
ε(ναι
ΜΝπόν
το
α!μα
της
καρδιός να
θεωρηθεΙ
σΜ
τη
λαIκ~
εlKovonλασia
(noιι
πα·
ραβλtπ&1 ΤΟ
'Ιάμα
της
~υκλoφoρ(ας
του
αίματος)
ως
&αφορε
'[(1(6
και
πιο
πολύτψο
από
το
dλλo

α!μα
.
-
Να
δώσω
λ
έε
ι
με
τ
α
χέρια
μου

με
τα
ίδι.α
μ
ου
τ
α
χέρ
ια,
τ
ον
χόπ
σ
μου
,
τόσω

χρονώ
καπο
,
τόσω
χρονώ
ίδρ
ο

Το
rιiμα.
της
καρδιci
ςμ
oυ
με
τα
ίδιαμov
τα
χέ-
ρια!

[Π.
Πικρός
,
Τουιιιεκί,
σ.
1491
μ
ου
σνt~

το
αίμα
ιπο
κt~
:
oρyk:πηκB,
έγινα
tξαλλoς
αn6
θυμό.
Ynoτlθετoι
6τι
όταν
φγιζόμαστε
το
αίμα
lMβαίvει
σro
κε·
φάλι
και
~
κάνει
να
xlM>ψε
τον
tλεvxo
των
ιφόξεών
μας

.
"Οταν,
μάλιστα.,
ο Αντρέας
<ο μανά
β
η;>
έβ«πε
γυ
ναίκες
της γ
ειτονιάς
να
ψωνι'ζ"ουν
a,,.'
το υς
πλανόδ
ι
ουι;,
το υ
ανέβαινε
το
αίμα
στο
κ εφάλ
ι
κι
εκτρεπόιαν
σ
ε

χυδαιότητες.
Γίνηκαν
μερικά
οοβαρά
ε
πεισόδια,
ε:riμβη
κε
η
Αστυνομι'α.
[
Κιφογότσης
.
Το
1
0.
ο
75]
24
OKO
ύαrηια:
πού
oKoιiaτηιε
α\l1"6
;
στερεότυπη
'ρη
τoρuι;ή
ερώτηση"
με

την
οnoΙΟ εκφράζετοι
έισWιξη
,
και
σιινfjθως
αyανdxτηoη
,
για
μια
παράλογη, αvεξήyητη
,
TφωTOflM'l
,
κοινώς
'ανήαιυσπr nρ6ξη
~
ενέργεια
.
- Μ
ε
όιώχνεις;
ΠΟ{Ι
ιικotίσπpι-ε
.
,.αιέρας
να
πετάη
ιπο
δρόμn

το
α
VΉ.«κo
πaιlJίτOtι;
[Καραyάroης
,
ΤΟ
10
,
ο
.
292]
ακούς
εκεί
;
οκούς
εlΕ
ΙΙ
φρ
.
που
πρατόaσεται
οε
εκφρό.οει
ς
που
δf\λώvooν
έκπληξη
,
και

lδΙως
ιJYOV11κτηση
ή έντονη
χριπ
Κl'),
οαν
να
θtλoυμε
να
επισιJρouμε
την
nρoσaX!i
του
σιινομι
λητή
μας στα
πρωτοφανές
που
σκοπεύουμε
να του
πούμε.
Ή
Ζαφε!eαιvα
έξεμάνη
έναντioν
τής
ξένης.
Α
ύ
π, νά

έχη
στάμα
νά
ππ
κακ
δν
γιά
η/ν
κόρην
της
!

<.
•.
>
Ά
κ ο
υ
ς
έκεl!
Μ
ιά
riroU!,
μιά
πολ
ύπα
θη
κα
ί .,.
ολυ

τ
ε
xvirwa
a,
μιά
πoμ
.
,.ιwμένη,
νό
lxn
τόλμη
ν
α
pycitn
τρεις
σπιθαμές
γλώσσα

ΙΠαπαδ
ιαμάvτη
ς,
'Οι
κουκλο
πσvr
ρειtς"
, '
Mαvtα
,
3.
567-8]

δεν
'ρίΟΚΕlς
όιρη
Ι
πού
νό
'
~ρεις
άκρη
:
λέΥεται
Υια
πολύ
μπερδεμtνη
υπόθεση,
Υια
μεΥόλη
αταξ(α
και
αλληλoσuyφoυ_
όμε
νες
πληρGtOρlες
.
Η
εικόνα
από
ένα
κουβάρι
τόσο

πολύ
μπ
ερδεμtνo
που
είναι
σχεδόν
οδύνατο
να βρεθε{ η
άκρη
του
νή
μOTDς.
Και
βρήκαμε
την
ιΙκρη:
επιτέλους
ξεμπλέξομε
με
μια
ν
υπόθεση
ή
βρήκαμε
πώς
μπορούμε
να
~Q'OnlOOl"OUIIt
μαζί
της

.
Κaμιό~
kGl
με
fO
ρ
.
βγάζω
ovtftoυ
βρtσκω
.
Κα
θένα
ς ε
κεί
μέσα
έχει
και τη
γνώμη
τ
ου'
από
μία
γ
νώμη
ο
καθένας'
πο
ύ νά
'βρεις

άκρη.'
[Ι<.
θεοτόκης,
Η
ζωή
κσι
ο
θάνστος
του
Καροβtλσ
,
σ.
3
7]
στην
(
ΔΗη
)
άιρη
του
κόσμου
:
σε
πολ
ύ
μα~ριν ό
μέρος
'
ή
,

α
πλώς,
οε
απόκεντρη
ΣUΝOΙKΙα
της πόλης.
Η
'όκΡη
'
το
υ κ
ό-
αίμο
Ζ3
lόπηκι;
το ο
ί
μα
του
:
~α{ατρόμαξε
τόσο
ποΜι
,
ώστε
fO
α!μα
του
χάλΟσε
,

θραμβωθηκε
όπως
το
γάλο.
Ιύμφωνα
με
τη
.l.σIιι:ιj
δoξoσio
,
οιπό
είναι
ΔUΝΑΙό
σε
nCPlmooCIC;
μεγά).οο
ξαφνικού
φόβου
.
Συνών
.:
πάΥωσε
το
αίμα
του.
θα
είχαν
μαθευτεί
όλα
τώρα;

πως
η
καθηγήτρια
κρύφτηκε κάτ
ω
α ,.ό
τη ν
iδρα,
πως
της
κόπηκε
το
αί
μα
σαν
έ.,.εφ
τ
αν
οι
σμπάΡΩΙ
και
τα
λο",.ά.
[Λ.
Nώc.αυ,
Η
ιwρlα
Ντορεμ
,
σ

.
75]
rιo
ί
ρνω
το
a
Ιμ
ο
Ι/ου
πΙοω
:
εκδικούμαι
Από
τα
noλOldfOl0
έθι
μα της
εkδικησης,
σύμφωνα
με
το
οπο{ο
,
αν
κόπOlας
ouωyt
νειας
σκοτώσουν
μέλος

της
(δηλ.
αν
"Χάσει
αίμα
της")
,
πρtπει
να
ε~δικηθεί,
για
να
'
πάρει
το
olμα
πΙσω
",
σKoτώνovτας
;ον
φονιό
ή
μέλος
της
ΟΙΚΟΥενείας
του.
Απ'
αιιτι!
σιγό-σιΥι!
έμεινε

fO
σχήμα
λιiγou
πou
χρησιμοπαιείτοι
και
οε
κάθε
όλ.λη
μoρφfj
εκδίχησης,
όταν κάποιος
αvτoπoδΙδει
στον
ιΊλλο
τα
Ιαα.
.

Ένα
Νλι
σχοτώνει
τ
ο
ένα
από
τ
'
αδέρφια.
Τότε

ci;ora·
νε:
-
Βρε
τ'
είμαστε
ε
μείς
;
γυνα
ικόπαιδα να
μας
κυνη·
Υ
άν
οι
Τ
oύQ
κo~'
- Π
άμε
να
πciρoυμιι
;ιίnω
το
aψα
το
υ
αδερφotί
μας.

[Κ
Παλι.:ιμό(;
,
θdrmoς;
nσλλη«σ,αoo
,
α.
72]
ι,
τl/σς
οΙμο
:
κατακουράστηκε
,
κατέβαλε
υπερdνθρωπες
προαπ{ιθειες
,
βασαν{στηκε
πολlJ
πρακεψένου
νο
πεΊUxει
τ
α
σκοπό
ταu
.
Η
μεταφορό

από
τους
φθισικούς
'
δηλαδ!j
,
ώσπου
να
ntruxtl
το
σκοπά
του
"Χ"1\Κιασε
Ό
ιΙπως
λtμε
επΙσης.
Στο
ελεVθερo
ε
)
τ
άγγ
ελμα
δεν
μπορείς
να
κρατησεις
ενα
μαΥαζί

με
τα
ψέματα
.
Πρ
έ
π
ει
να
φτύσεις
αίμα,
πρΙπει
να
τOtι
δoθεiς
ολόψυχα

(Σ.
ΤιΙτλης
,
Ο
συνδυα
σμός.
σ
.
9]
25
σμou
εfναι
το

oμηρuώ
"nεfρατo
'((Ilr)ς'
(8478-9
,
Ξ
301
,
δ
563
).
λ)).ό
~αι
η
σημσσΙΌ
της
παλιί
lMlΚPMΊς
σι.rvouooς
απαντό.
στο
Ε
ι
δΙJU,ια
του
θεoφlτoυ
(
15
.
8)

,
ότον
μια
yuνα!ιι;α
βρΙζει.
τον
άντρα
της
που
διό.λΙ:ξε
να
mόσει
σnfn
~
lπ.'
έσχα
τ
α
yδς~.
Ε
γώ
ι
οστ
ρίβω,
αλλά
πού
να
π
άω
κ

α
ι
από
πoV
;
εδ
ώ,
αδελφέ,
ο
σταθμός
είναι
στην
άλλη
άκρη
το υ κό
σμου
!
Έχο
υ
μ
ε
δρόμο
και
δρόμο.
Α
ς
τρ
αβώ!

[

'
Λf-yΌ
απ'
όλα
'
<1894>,
ΗσθηΥαίτη
επιθεώρηση,
Τ6\!
.
2,
ο
.
60]
ΤΩν
(lανa
του
ολαη
ού:
τον
έδεφα
αλύπητο
,
τοοο πολύ
που
ιφtnει
να
rou
βάλουν
αλότι

πάνω
σης
nληytς
Υιιι
νο
'(ΙΟ.τρειι
τοίιν
(Ν
.
fΊo)JτηςJ
.
Ίσως
όμως
νο
nρotρxεπιι
απ6
fO
ότι
τα
ψdριo
fO
πόστωνσν
xnιπώVτoς
τα
Υιιι
no).).ι'J
ώρα
πάνω
οε
αMτt.

Από
εxεiκαιαιφρόσεις
:
τον
έκανα πooro
,
τον
πόστωooσro
ξύλο
.
Ο
Σά
ββ
ας
τον
αρχι'ζει
στις
γρο
θι
ές.
Π
έφ
τω
κι ε
γώ
επά
ν
ω
rov.
Τον

κάναμε
το
υ
αλατιού.
[
Κοραydτσης
,
Το
νερό
πις
βροχής,
σ.
64]
Ιμun
στήλη
όλοτος
:
έμεινε
εμβρόντητος,
άφωνσς
και
1lMfνη
τος
οπό
τη
μεΥάλη
έκπληξη
.
Από
τη

βιβλική
ισταρΙα
1αυ
Λωτ
και
της
Υυναίκας
fOu
,
η
οπο(α,
παραβαίνοντας
τη
θεItιJΊ
EVIQ-
λιΊ
,
στρό.φηκε
να
δει
το
φλεγόμενα
Σ6δομο
και Γ
όμορα
:
•.
κα
ί
έπέβλεψεν

ή
γυνη
αύτΟύ
είς
τά
όπ
ίσ
ω
καί έγένετο
στήλη
άλός"'
(Γtν.
19
.
26
).
Όπως
~ίνετσι
~α
ι
από
την
ελα
φρό
μεταβαλιΊ,
η
ικι
.
εισήχ9η στην
κοινή

γλώσσα από
το
σχο
.wo
και όχι
από
την
ειoιλησiα
.
Όιαν
κα~έβηκα,
avtίJ
T
O
ΠTη
,
με
τ
ο
πέτσινο
πανωφόρ
ι
στα
χέρια,
κι
είδα
τα
κρεβά
τια
μας

yυμvά,
απόμεινα
σα
στήλη
άλαrος
.
[
Κ
Ταχτσής
,
Το
τρί
τ
ο
στεφάνι
.
σ
.
209]

6

βpόζtι"
α
ίρ
α
1011
:
εfνt:ιt
ακμαίος,

yqιόΊoς
σφρlyoς
και
ζωπ
κ6τητο"
ouνι'ιβω<:
ΥΙΟ
τους
νtoυς.
Η
μετοφορό
είναι.
αρχ(li(l
:
ο
Πkoύrαρχ~
oνόμαζt
'ζέouσα'
τη
νεότητα
.
Λtyεται
επίσης
για
θερμόαψοιι<:
και
εutξαmouς
.
Δεν
έκρινεv

δμαις
/<:ζlί
μί:
ύπερβoλικΗV
αύσrηρότητα
τάς
παρεκτροπάς
τού
υφύ
του.
Νεότης
ί(ωρΙς ζ
ωη
ρότητα
δί:ν
lvvoefraI,
δέν
είνε
νεότης.
Νέ
ος
ήτο
κ'
lβeate
τό
αίμα
του'
καΙ
&1'
δΈV

κάνουν
ο[
νέοι
τρiλ·
λες,
ποιοί
θά
τ
ίς
κάνο
υν,
οΙ
γέρ
οι;
[Κονδυλόκης
,
Ο
Πστοοχσς,
σ.
103]
(το
υ
Ιδωσσ)
10
σΙμσ
τικ
ιι:ιρδιάς
μου:
ό,ΤΙ
πολιπψdιερο

έχω
.
Η
καρδιά
εlναι η
έδρα
της
ζω~ς.
ειίλΟΥΟ
ε(ναι
ΜΝπόν
το
α!μα
της
καρδιός να
θεωρηθεΙ
σΜ
τη
λαIκ~
εlKovonλασia
(noιι
πα·
ραβλtπ&1 ΤΟ
'Ιάμα
της
~υκλoφoρ(ας
του
αίματος)
ως
&αφορε

'[(1(6
και
πιο
πολύτψο
από
το
dλλo
α!μα
.
-
Να
δώσω
λ
έε
ι
με
τ
α
χέρια
μου

με
τα
ίδι.α
μ
ου
τ
α
χέρ
ια,

τ
ον
χόπ
σ
μου
,
τόσω
χρονώ
καπο
,
τόσω
χρονώ
ίδρ
ο

Το
rιiμα.
της
καρδιci
ςμ
oυ
με
τα
ίδιαμov
τα
χέ-
ρια!

[Π.
Πικρός

,
Τουιιιεκί,
σ.
1491
μ
ου
σνt~
το
αίμα
ιπο
κt~
:
oρyk:πηκB,
έγινα
tξαλλoς
αn6
θυμό.
Ynoτlθετoι
6τι
όταν
φγιζόμαστε
το
αίμα
lMβαίvει
σro
κε·
φάλι
και
~
κάνει

να
xlM>ψε
τον
tλεvxo
των
ιφόξεών
μας
.
"Οταν,
μάλιστα.,
ο Αντρέας
<ο μανά
β
η;>
έβ«πε
γυ
ναίκες
της γ
ειτονιάς
να
ψωνι'ζ"ουν
a,,.'
το υς
πλανόδ
ι
ουι;,
το υ
ανέβαινε
το
αίμα

στο
κ εφάλ
ι
κι
εκτρεπόιαν
σ
ε
χυδαιότητες.
Γίνηκαν
μερικά
οοβαρά
ε
πεισόδια,
ε:riμβη
κε
η
Αστυνομι'α.
[
Κιφογότσης
.
Το
1
0.
ο
75]
24
OKO
ύαrηια:
πού
oKoιiaτηιε

α\l1"6
;
στερεότυπη
'ρη
τoρuι;ή
ερώτηση"
με
την
οnoΙΟ εκφράζετοι
έισWιξη
,
και
σιινfjθως
αyανdxτηoη
,
για
μια
παράλογη, αvεξήyητη
,
TφωTOflM'l
,
κοινώς
'ανήαιυσπr nρ6ξη
~
ενέργεια
.
- Μ
ε
όιώχνεις;
ΠΟ{Ι

ιικotίσπpι-ε
.
,.αιέρας
να
πετάη
ιπο
δρόμn
το
α
VΉ.«κo
πaιlJίτOtι;
[Καραyάroης
,
ΤΟ
10
,
ο
.
292]
ακούς
εκεί
;
οκούς
εlΕ
ΙΙ
φρ
.
που
πρατόaσεται
οε

εκφρό.οει
ς
που
δf\λώvooν
έκπληξη
,
και
lδΙως
ιJYOV11κτηση
ή έντονη
χριπ
Κl'),
οαν
να
θtλoυμε
να
επισιJρouμε
την
nρoσaX!i
του
σιινομι
λητή
μας στα
πρωτοφανές
που
σκοπεύουμε
να του
πούμε.
Ή
Ζαφε!eαιvα

έξεμάνη
έναντioν
τής
ξένης.
Α
ύ
π, νά
έχη
στάμα
νά
ππ
κακ
δν
γιά
η/ν
κόρην
της
!

<.
•.
>
Ά
κ ο
υ
ς
έκεl!
Μ
ιά
riroU!,

μιά
πολ
ύπα
θη
κα
ί .,.
ολυ
τ
ε
xvirwa
a,
μιά
πoμ
.
,.ιwμένη,
νό
lxn
τόλμη
ν
α
pycitn
τρεις
σπιθαμές
γλώσσα

ΙΠαπαδ
ιαμάvτη
ς,
'Οι
κουκλο

πσvr
ρειtς"
, '
Mαvtα
,
3.
567-8]
δεν
'ρίΟΚΕlς
όιρη
Ι
πού
νό
'
~ρεις
άκρη
:
λέΥεται
Υια
πολύ
μπερδεμtνη
υπόθεση,
Υια
μεΥόλη
αταξ(α
και
αλληλoσuyφoυ_
όμε
νες
πληρGtOρlες

.
Η
εικόνα
από
ένα
κουβάρι
τόσο
πολύ
μπ
ερδεμtνo
που
είναι
σχεδόν
οδύνατο
να βρεθε{ η
άκρη
του
νή
μOTDς.
Και
βρήκαμε
την
ιΙκρη:
επιτέλους
ξεμπλέξομε
με
μια
ν
υπόθεση
ή

βρήκαμε
πώς
μπορούμε
να
~Q'OnlOOl"OUIIt
μαζί
της
.
Κaμιό~
kGl
με
fO
ρ
.
βγάζω
ovtftoυ
βρtσκω
.
Κα
θένα
ς ε
κεί
μέσα
έχει
και τη
γνώμη
τ
ου'
από
μία

γ
νώμη
ο
καθένας'
πο
ύ νά
'βρεις
άκρη.'
[Ι<.
θεοτόκης,
Η
ζωή
κσι
ο
θάνστος
του
Καροβtλσ
,
σ.
3
7]
στην
(
ΔΗη
)
άιρη
του
κόσμου
:
σε

πολ
ύ
μα~ριν ό
μέρος
'
ή
,
α
πλώς,
οε
απόκεντρη
ΣUΝOΙKΙα
της πόλης.
Η
'όκΡη
'
το
υ κ
ό-
αίμο
Ζ3
lόπηκι;
το ο
ί
μα
του
:
~α{ατρόμαξε
τόσο
ποΜι

,
ώστε
fO
α!μα
του
χάλΟσε
,
θραμβωθηκε
όπως
το
γάλο.
Ιύμφωνα
με
τη
.l.σIιι:ιj
δoξoσio
,
οιπό
είναι
ΔUΝΑΙό
σε
nCPlmooCIC;
μεγά).οο
ξαφνικού
φόβου
.
Συνών
.:
πάΥωσε
το

αίμα
του.
θα
είχαν
μαθευτεί
όλα
τώρα;
πως
η
καθηγήτρια
κρύφτηκε κάτ
ω
α ,.ό
τη ν
iδρα,
πως
της
κόπηκε
το
αί
μα
σαν
έ.,.εφ
τ
αν
οι
σμπάΡΩΙ
και
τα
λο",.ά.

[Λ.
Nώc.αυ,
Η
ιwρlα
Ντορεμ
,
σ
.
75]
rιo
ί
ρνω
το
a
Ιμ
ο
Ι/ου
πΙοω
:
εκδικούμαι
Από
τα
noλOldfOl0
έθι
μα της
εkδικησης,
σύμφωνα
με
το
οπο{ο

,
αν
κόπOlας
ouωyt
νειας
σκοτώσουν
μέλος
της
(δηλ.
αν
"Χάσει
αίμα
της")
,
πρtπει
να
ε~δικηθεί,
για
να
'
πάρει
το
olμα
πΙσω
",
σKoτώνovτας
;ον
φονιό
ή
μέλος

της
ΟΙΚΟΥενείας
του.
Απ'
αιιτι!
σιγό-σιΥι!
έμεινε
fO
σχήμα
λιiγou
πou
χρησιμοπαιείτοι
και
οε
κάθε
όλ.λη
μoρφfj
εκδίχησης,
όταν κάποιος
αvτoπoδΙδει
στον
ιΊλλο
τα
Ιαα.
.

Ένα
Νλι
σχοτώνει
τ

ο
ένα
από
τ
'
αδέρφια.
Τότε
ci;ora·
νε:
-
Βρε
τ'
είμαστε
ε
μείς
;
γυνα
ικόπαιδα να
μας
κυνη·
Υ
άν
οι
Τ
oύQ
κo~'
- Π
άμε
να
πciρoυμιι

;ιίnω
το
aψα
το
υ
αδερφotί
μας.
[Κ
Παλι.:ιμό(;
,
θdrmoς;
nσλλη«σ,αoo
,
α.
72]
ι,
τl/σς
οΙμο
:
κατακουράστηκε
,
κατέβαλε
υπερdνθρωπες
προαπ{ιθειες
,
βασαν{στηκε
πολlJ
πρακεψένου
νο
πεΊUxει

τ
α
σκοπό
ταu
.
Η
μεταφορό
από
τους
φθισικούς
'
δηλαδ!j
,
ώσπου
να
ntruxtl
το
σκοπά
του
"Χ"1\Κιασε
Ό
ιΙπως
λtμε
επΙσης.
Στο
ελεVθερo
ε
)
τ
άγγ

ελμα
δεν
μπορείς
να
κρατησεις
ενα
μαΥαζί
με
τα
ψέματα
.
Πρ
έ
π
ει
να
φτύσεις
αίμα,
πρΙπει
να
τOtι
δoθεiς
ολόψυχα

(Σ.
ΤιΙτλης
,
Ο
συνδυα
σμός.

σ
.
9]
25
σμou
εfναι
το
oμηρuώ
"nεfρατo
'((Ilr)ς'
(8478-9
,
Ξ
301
,
δ
563
).
λ)).ό
~αι
η
σημσσΙΌ
της
παλιί
lMlΚPMΊς
σι.rvouooς
απαντό.
στο
Ε
ι

δΙJU,ια
του
θεoφlτoυ
(
15
.
8)
,
ότον
μια
yuνα!ιι;α
βρΙζει.
τον
άντρα
της
που
διό.λΙ:ξε
να
mόσει
σnfn
~
lπ.'
έσχα
τ
α
yδς~.
Ε
γώ
ι
οστ

ρίβω,
αλλά
πού
να
π
άω
κ
α
ι
από
πoV
;
εδ
ώ,
αδελφέ,
ο
σταθμός
είναι
στην
άλλη
άκρη
το υ κό
σμου
!
Έχο
υ
μ
ε
δρόμο
και

δρόμο.
Α
ς
τρ
αβώ!

[
'
Λf-yΌ
απ'
όλα
'
<1894>,
ΗσθηΥαίτη
επιθεώρηση,
Τ6\!
.
2,
ο
.
60]
ΤΩν
(lανa
του
ολαη
ού:
τον
έδεφα
αλύπητο
,

τοοο πολύ
που
ιφtnει
να
rou
βάλουν
αλότι
πάνω
σης
nληytς
Υιιι
νο
'(ΙΟ.τρειι
τοίιν
(Ν
.
fΊo)JτηςJ
.
Ίσως
όμως
νο
nρotρxεπιι
απ6
fO
ότι
τα
ψdριo
fO
πόστωνσν
xnιπώVτoς

τα
Υιιι
no).).ι'J
ώρα
πάνω
οε
αMτt.
Από
εxεiκαιαιφρόσεις
:
τον
έκανα πooro
,
τον
πόστωooσro
ξύλο
.
Ο
Σά
ββ
ας
τον
αρχι'ζει
στις
γρο
θι
ές.
Π
έφ
τω

κι ε
γώ
επά
ν
ω
rov.
Τον
κάναμε
το
υ
αλατιού.
[
Κοραydτσης
,
Το
νερό
πις
βροχής,
σ.
64]
Ιμun
στήλη
όλοτος
:
έμεινε
εμβρόντητος,
άφωνσς
και
1lMfνη
τος

οπό
τη
μεΥάλη
έκπληξη
.
Από
τη
βιβλική
ισταρΙα
1αυ
Λωτ
και
της
Υυναίκας
fOu
,
η
οπο(α,
παραβαίνοντας
τη
θεItιJΊ
EVIQ-
λιΊ
,
στρό.φηκε
να
δει
το
φλεγόμενα
Σ6δομο

και Γ
όμορα
:
•.
κα
ί
έπέβλεψεν
ή
γυνη
αύτΟύ
είς
τά
όπ
ίσ
ω
καί έγένετο
στήλη
άλός"'
(Γtν.
19
.
26
).
Όπως
~ίνετσι
~α
ι
από
την
ελα

φρό
μεταβαλιΊ,
η
ικι
.
εισήχ9η στην
κοινή
γλώσσα από
το
σχο
.wo
και όχι
από
την
ειoιλησiα
.
Όιαν
κα~έβηκα,
avtίJ
T
O
ΠTη
,
με
τ
ο
πέτσινο
πανωφόρ
ι
στα

χέρια,
κι
είδα
τα
κρεβά
τια
μας
yυμvά,
απόμεινα
σα
στήλη
άλαrος
.
[
Κ
Ταχτσής
,
Το
τρί
τ
ο
στεφάνι
.
σ
.
209]

6

βpόζtι"

α
ίρ
α
1011
:
εfνt:ιt
ακμαίος,
yqιόΊoς
σφρlyoς
και
ζωπ
κ6τητο"
ouνι'ιβω<:
ΥΙΟ
τους
νtoυς.
Η
μετοφορό
είναι.
αρχ(li(l
:
ο
Πkoύrαρχ~
oνόμαζt
'ζέouσα'
τη
νεότητα
.
Λtyεται
επίσης

για
θερμόαψοιι<:
και
εutξαmouς
.
Δεν
έκρινεv
δμαις
/<:ζlί
μί:
ύπερβoλικΗV
αύσrηρότητα
τάς
παρεκτροπάς
τού
υφύ
του.
Νεότης
ί(ωρΙς ζ
ωη
ρότητα
δί:ν
lvvoefraI,
δέν
είνε
νεότης.
Νέ
ος
ήτο
κ'

lβeate
τό
αίμα
του'
καΙ
&1'
δΈV
κάνουν
ο[
νέοι
τρiλ·
λες,
ποιοί
θά
τ
ίς
κάνο
υν,
οΙ
γέρ
οι;
[Κονδυλόκης
,
Ο
Πστοοχσς,
σ.
103]
(το
υ
Ιδωσσ)

10
σΙμσ
τικ
ιι:ιρδιάς
μου:
ό,ΤΙ
πολιπψdιερο
έχω
.
Η
καρδιά
εlναι η
έδρα
της
ζω~ς.
ειίλΟΥΟ
ε(ναι
ΜΝπόν
το
α!μα
της
καρδιός να
θεωρηθεΙ
σΜ
τη
λαIκ~
εlKovonλασia
(noιι
πα·
ραβλtπ&1 ΤΟ

'Ιάμα
της
~υκλoφoρ(ας
του
αίματος)
ως
&αφορε
'[(1(6
και
πιο
πολύτψο
από
το
dλλo
α!μα
.
-
Να
δώσω
λ
έε
ι
με
τ
α
χέρια
μου

με
τα

ίδι.α
μ
ου
τ
α
χέρ
ια,
τ
ον
χόπ
σ
μου
,
τόσω
χρονώ
καπο
,
τόσω
χρονώ
ίδρ
ο

Το
rιiμα.
της
καρδιci
ςμ
oυ
με
τα

ίδιαμov
τα
χέ-
ρια!

[Π.
Πικρός
,
Τουιιιεκί,
σ.
1491
μ
ου
σνt~
το
αίμα
ιπο
κt~
:
oρyk:πηκB,
έγινα
tξαλλoς
αn6
θυμό.
Ynoτlθετoι
6τι
όταν
φγιζόμαστε
το
αίμα

lMβαίvει
σro
κε·
φάλι
και
~
κάνει
να
xlM>ψε
τον
tλεvxo
των
ιφόξεών
μας
.
"Οταν,
μάλιστα.,
ο Αντρέας
<ο μανά
β
η;>
έβ«πε
γυ
ναίκες
της γ
ειτονιάς
να
ψωνι'ζ"ουν
a,,.'
το υς

πλανόδ
ι
ουι;,
το υ
ανέβαινε
το
αίμα
στο
κ εφάλ
ι
κι
εκτρεπόιαν
σ
ε
χυδαιότητες.
Γίνηκαν
μερικά
οοβαρά
ε
πεισόδια,
ε:riμβη
κε
η
Αστυνομι'α.
[
Κιφογότσης
.
Το
1
0.

ο
75]
24
OKO
ύαrηια:
πού
oKoιiaτηιε
α\l1"6
;
στερεότυπη
'ρη
τoρuι;ή
ερώτηση"
με
την
οnoΙΟ εκφράζετοι
έισWιξη
,
και
σιινfjθως
αyανdxτηoη
,
για
μια
παράλογη, αvεξήyητη
,
TφωTOflM'l
,
κοινώς
'ανήαιυσπr nρ6ξη

~
ενέργεια
.
- Μ
ε
όιώχνεις;
ΠΟ{Ι
ιικotίσπpι-ε
.
,.αιέρας
να
πετάη
ιπο
δρόμn
το
α
VΉ.«κo
πaιlJίτOtι;
[Καραyάroης
,
ΤΟ
10
,
ο
.
292]
ακούς
εκεί
;
οκούς

εlΕ
ΙΙ
φρ
.
που
πρατόaσεται
οε
εκφρό.οει
ς
που
δf\λώvooν
έκπληξη
,
και
lδΙως
ιJYOV11κτηση
ή έντονη
χριπ
Κl'),
οαν
να
θtλoυμε
να
επισιJρouμε
την
nρoσaX!i
του
σιινομι
λητή
μας στα

πρωτοφανές
που
σκοπεύουμε
να του
πούμε.
Ή
Ζαφε!eαιvα
έξεμάνη
έναντioν
τής
ξένης.
Α
ύ
π, νά
έχη
στάμα
νά
ππ
κακ
δν
γιά
η/ν
κόρην
της
!

<.
•.
>
Ά

κ ο
υ
ς
έκεl!
Μ
ιά
riroU!,
μιά
πολ
ύπα
θη
κα
ί .,.
ολυ
τ
ε
xvirwa
a,
μιά
πoμ
.
,.ιwμένη,
νό
lxn
τόλμη
ν
α
pycitn
τρεις
σπιθαμές

γλώσσα

ΙΠαπαδ
ιαμάvτη
ς,
'Οι
κουκλο
πσvr
ρειtς"
, '
Mαvtα
,
3.
567-8]
δεν
'ρίΟΚΕlς
όιρη
Ι
πού
νό
'
~ρεις
άκρη
:
λέΥεται
Υια
πολύ
μπερδεμtνη
υπόθεση,
Υια

μεΥόλη
αταξ(α
και
αλληλoσuyφoυ_
όμε
νες
πληρGtOρlες
.
Η
εικόνα
από
ένα
κουβάρι
τόσο
πολύ
μπ
ερδεμtνo
που
είναι
σχεδόν
οδύνατο
να βρεθε{ η
άκρη
του
νή
μOTDς.
Και
βρήκαμε
την
ιΙκρη:

επιτέλους
ξεμπλέξομε
με
μια
ν
υπόθεση
ή
βρήκαμε
πώς
μπορούμε
να
~Q'OnlOOl"OUIIt
μαζί
της
.
Κaμιό~
kGl
με
fO
ρ
.
βγάζω
ovtftoυ
βρtσκω
.
Κα
θένα
ς ε
κεί
μέσα

έχει
και τη
γνώμη
τ
ου'
από
μία
γ
νώμη
ο
καθένας'
πο
ύ νά
'βρεις
άκρη.'
[Ι<.
θεοτόκης,
Η
ζωή
κσι
ο
θάνστος
του
Καροβtλσ
,
σ.
3
7]
στην
(

ΔΗη
)
άιρη
του
κόσμου
:
σε
πολ
ύ
μα~ριν ό
μέρος
'
ή
,
α
πλώς,
οε
απόκεντρη
ΣUΝOΙKΙα
της πόλης.
Η
'όκΡη
'
το
υ κ
ό-
αίμο
Ζ3
lόπηκι;
το ο

ί
μα
του
:
~α{ατρόμαξε
τόσο
ποΜι
,
ώστε
fO
α!μα
του
χάλΟσε
,
θραμβωθηκε
όπως
το
γάλο.
Ιύμφωνα
με
τη
.l.σIιι:ιj
δoξoσio
,
οιπό
είναι
ΔUΝΑΙό
σε
nCPlmooCIC;
μεγά).οο

ξαφνικού
φόβου
.
Συνών
.:
πάΥωσε
το
αίμα
του.
θα
είχαν
μαθευτεί
όλα
τώρα;
πως
η
καθηγήτρια
κρύφτηκε κάτ
ω
α ,.ό
τη ν
iδρα,
πως
της
κόπηκε
το
αί
μα
σαν
έ.,.εφ

τ
αν
οι
σμπάΡΩΙ
και
τα
λο",.ά.
[Λ.
Nώc.αυ,
Η
ιwρlα
Ντορεμ
,
σ
.
75]
rιo
ί
ρνω
το
a
Ιμ
ο
Ι/ου
πΙοω
:
εκδικούμαι
Από
τα
noλOldfOl0

έθι
μα της
εkδικησης,
σύμφωνα
με
το
οπο{ο
,
αν
κόπOlας
ouωyt
νειας
σκοτώσουν
μέλος
της
(δηλ.
αν
"Χάσει
αίμα
της")
,
πρtπει
να
ε~δικηθεί,
για
να
'
πάρει
το
olμα

πΙσω
",
σKoτώνovτας
;ον
φονιό
ή
μέλος
της
ΟΙΚΟΥενείας
του.
Απ'
αιιτι!
σιγό-σιΥι!
έμεινε
fO
σχήμα
λιiγou
πou
χρησιμοπαιείτοι
και
οε
κάθε
όλ.λη
μoρφfj
εκδίχησης,
όταν κάποιος
αvτoπoδΙδει
στον
ιΊλλο
τα

Ιαα.
.

Ένα
Νλι
σχοτώνει
τ
ο
ένα
από
τ
'
αδέρφια.
Τότε
ci;ora·
νε:
-
Βρε
τ'
είμαστε
ε
μείς
;
γυνα
ικόπαιδα να
μας
κυνη·
Υ
άν
οι

Τ
oύQ
κo~'
- Π
άμε
να
πciρoυμιι
;ιίnω
το
aψα
το
υ
αδερφotί
μας.
[Κ
Παλι.:ιμό(;
,
θdrmoς;
nσλλη«σ,αoo
,
α.
72]
ι,
τl/σς
οΙμο
:
κατακουράστηκε
,
κατέβαλε
υπερdνθρωπες

προαπ{ιθειες
,
βασαν{στηκε
πολlJ
πρακεψένου
νο
πεΊUxει
τ
α
σκοπό
ταu
.
Η
μεταφορό
από
τους
φθισικούς
'
δηλαδ!j
,
ώσπου
να
ntruxtl
το
σκοπά
του
"Χ"1\Κιασε
Ό
ιΙπως
λtμε

επΙσης.
Στο
ελεVθερo
ε
)
τ
άγγ
ελμα
δεν
μπορείς
να
κρατησεις
ενα
μαΥαζί
με
τα
ψέματα
.
Πρ
έ
π
ει
να
φτύσεις
αίμα,
πρΙπει
να
τOtι
δoθεiς
ολόψυχα


(Σ.
ΤιΙτλης
,
Ο
συνδυα
σμός.
σ
.
9]
25
σμou
εfναι
το
oμηρuώ
"nεfρατo
'((Ilr)ς'
(8478-9
,
Ξ
301
,
δ
563
).
λ)).ό
~αι
η
σημσσΙΌ
της

παλιί
lMlΚPMΊς
σι.rvouooς
απαντό.
στο
Ε
ι
δΙJU,ια
του
θεoφlτoυ
(
15
.
8)
,
ότον
μια
yuνα!ιι;α
βρΙζει.
τον
άντρα
της
που
διό.λΙ:ξε
να
mόσει
σnfn
~
lπ.'
έσχα

τ
α
yδς~.
Ε
γώ
ι
οστ
ρίβω,
αλλά
πού
να
π
άω
κ
α
ι
από
πoV
;
εδ
ώ,
αδελφέ,
ο
σταθμός
είναι
στην
άλλη
άκρη
το υ κό
σμου

!
Έχο
υ
μ
ε
δρόμο
και
δρόμο.
Α
ς
τρ
αβώ!

[
'
Λf-yΌ
απ'
όλα
'
<1894>,
ΗσθηΥαίτη
επιθεώρηση,
Τ6\!
.
2,
ο
.
60]
ΤΩν
(lανa

του
ολαη
ού:
τον
έδεφα
αλύπητο
,
τοοο πολύ
που
ιφtnει
να
rou
βάλουν
αλότι
πάνω
σης
nληytς
Υιιι
νο
'(ΙΟ.τρειι
τοίιν
(Ν
.
fΊo)JτηςJ
.
Ίσως
όμως
νο
nρotρxεπιι
απ6

fO
ότι
τα
ψdριo
fO
πόστωνσν
xnιπώVτoς
τα
Υιιι
no).).ι'J
ώρα
πάνω
οε
αMτt.
Από
εxεiκαιαιφρόσεις
:
τον
έκανα πooro
,
τον
πόστωooσro
ξύλο
.
Ο
Σά
ββ
ας
τον
αρχι'ζει

στις
γρο
θι
ές.
Π
έφ
τω
κι ε
γώ
επά
ν
ω
rov.
Τον
κάναμε
το
υ
αλατιού.
[
Κοραydτσης
,
Το
νερό
πις
βροχής,
σ.
64]
Ιμun
στήλη
όλοτος

:
έμεινε
εμβρόντητος,
άφωνσς
και
1lMfνη
τος
οπό
τη
μεΥάλη
έκπληξη
.
Από
τη
βιβλική
ισταρΙα
1αυ
Λωτ
και
της
Υυναίκας
fOu
,
η
οπο(α,
παραβαίνοντας
τη
θεItιJΊ
EVIQ-
λιΊ

,
στρό.φηκε
να
δει
το
φλεγόμενα
Σ6δομο
και Γ
όμορα
:
•.
κα
ί
έπέβλεψεν
ή
γυνη
αύτΟύ
είς
τά
όπ
ίσ
ω
καί έγένετο
στήλη
άλός"'
(Γtν.
19
.
26
).

Όπως
~ίνετσι
~α
ι
από
την
ελα
φρό
μεταβαλιΊ,
η
ικι
.
εισήχ9η στην
κοινή
γλώσσα από
το
σχο
.wo
και όχι
από
την
ειoιλησiα
.
Όιαν
κα~έβηκα,
avtίJ
T
O
ΠTη
,

με
τ
ο
πέτσινο
πανωφόρ
ι
στα
χέρια,
κι
είδα
τα
κρεβά
τια
μας
yυμvά,
απόμεινα
σα
στήλη
άλαrος
.
[
Κ
Ταχτσής
,
Το
τρί
τ
ο
στεφάνι
.

σ
.
209]

6

βpόζtι"
α
ίρ
α
1011
:
εfνt:ιt
ακμαίος,
yqιόΊoς
σφρlyoς
και
ζωπ
κ6τητο"
ouνι'ιβω<:
ΥΙΟ
τους
νtoυς.
Η
μετοφορό
είναι.
αρχ(li(l
:
ο
Πkoύrαρχ~

oνόμαζt
'ζέouσα'
τη
νεότητα
.
Λtyεται
επίσης
για
θερμόαψοιι<:
και
εutξαmouς
.
Δεν
έκρινεv
δμαις
/<:ζlί
μί:
ύπερβoλικΗV
αύσrηρότητα
τάς
παρεκτροπάς
τού
υφύ
του.
Νεότης
ί(ωρΙς ζ
ωη
ρότητα
δί:ν
lvvoefraI,

δέν
είνε
νεότης.
Νέ
ος
ήτο
κ'
lβeate
τό
αίμα
του'
καΙ
&1'
δΈV
κάνουν
ο[
νέοι
τρiλ·
λες,
ποιοί
θά
τ
ίς
κάνο
υν,
οΙ
γέρ
οι;
[Κονδυλόκης
,

Ο
Πστοοχσς,
σ.
103]
(το
υ
Ιδωσσ)
10
σΙμσ
τικ
ιι:ιρδιάς
μου:
ό,ΤΙ
πολιπψdιερο
έχω
.
Η
καρδιά
εlναι η
έδρα
της
ζω~ς.
ειίλΟΥΟ
ε(ναι
ΜΝπόν
το
α!μα
της
καρδιός να
θεωρηθεΙ

σΜ
τη
λαIκ~
εlKovonλασia
(noιι
πα·
ραβλtπ&1 ΤΟ
'Ιάμα
της
~υκλoφoρ(ας
του
αίματος)
ως
&αφορε
'[(1(6
και
πιο
πολύτψο
από
το
dλλo
α!μα
.
-
Να
δώσω
λ
έε
ι
με

τ
α
χέρια
μου

με
τα
ίδι.α
μ
ου
τ
α
χέρ
ια,
τ
ον
χόπ
σ
μου
,
τόσω
χρονώ
καπο
,
τόσω
χρονώ
ίδρ
ο

Το

rιiμα.
της
καρδιci
ςμ
oυ
με
τα
ίδιαμov
τα
χέ-
ρια!

[Π.
Πικρός
,
Τουιιιεκί,
σ.
1491
μ
ου
σνt~
το
αίμα
ιπο
κt~
:
oρyk:πηκB,
έγινα
tξαλλoς
αn6

θυμό.
Ynoτlθετoι
6τι
όταν
φγιζόμαστε
το
αίμα
lMβαίvει
σro
κε·
φάλι
και
~
κάνει
να
xlM>ψε
τον
tλεvxo
των
ιφόξεών
μας
.
"Οταν,
μάλιστα.,
ο Αντρέας
<ο μανά
β
η;>
έβ«πε
γυ

ναίκες
της γ
ειτονιάς
να
ψωνι'ζ"ουν
a,,.'
το υς
πλανόδ
ι
ουι;,
το υ
ανέβαινε
το
αίμα
στο
κ εφάλ
ι
κι
εκτρεπόιαν
σ
ε
χυδαιότητες.
Γίνηκαν
μερικά
οοβαρά
ε
πεισόδια,
ε:riμβη
κε
η

Αστυνομι'α.
[
Κιφογότσης
.
Το
1
0.
ο
75]
24
OKO
ύαrηια:
πού
oKoιiaτηιε
α\l1"6
;
στερεότυπη
'ρη
τoρuι;ή
ερώτηση"
με
την
οnoΙΟ εκφράζετοι
έισWιξη
,
και
σιινfjθως
αyανdxτηoη
,
για

μια
παράλογη, αvεξήyητη
,
TφωTOflM'l
,
κοινώς
'ανήαιυσπr nρ6ξη
~
ενέργεια
.
- Μ
ε
όιώχνεις;
ΠΟ{Ι
ιικotίσπpι-ε
.
,.αιέρας
να
πετάη
ιπο
δρόμn
το
α
VΉ.«κo
πaιlJίτOtι;
[Καραyάroης
,
ΤΟ
10
,

ο
.
292]
ακούς
εκεί
;
οκούς
εlΕ
ΙΙ
φρ
.
που
πρατόaσεται
οε
εκφρό.οει
ς
που
δf\λώvooν
έκπληξη
,
και
lδΙως
ιJYOV11κτηση
ή έντονη
χριπ
Κl'),
οαν
να
θtλoυμε
να

επισιJρouμε
την
nρoσaX!i
του
σιινομι
λητή
μας στα
πρωτοφανές
που
σκοπεύουμε
να του
πούμε.
Ή
Ζαφε!eαιvα
έξεμάνη
έναντioν
τής
ξένης.
Α
ύ
π, νά
έχη
στάμα
νά
ππ
κακ
δν
γιά
η/ν
κόρην

της
!

<.
•.
>
Ά
κ ο
υ
ς
έκεl!
Μ
ιά
riroU!,
μιά
πολ
ύπα
θη
κα
ί .,.
ολυ
τ
ε
xvirwa
a,
μιά
πoμ
.
,.ιwμένη,
νό

lxn
τόλμη
ν
α
pycitn
τρεις
σπιθαμές
γλώσσα

ΙΠαπαδ
ιαμάvτη
ς,
'Οι
κουκλο
πσvr
ρειtς"
, '
Mαvtα
,
3.
567-8]
δεν
'ρίΟΚΕlς
όιρη
Ι
πού
νό
'
~ρεις
άκρη

:
λέΥεται
Υια
πολύ
μπερδεμtνη
υπόθεση,
Υια
μεΥόλη
αταξ(α
και
αλληλoσuyφoυ_
όμε
νες
πληρGtOρlες
.
Η
εικόνα
από
ένα
κουβάρι
τόσο
πολύ
μπ
ερδεμtνo
που
είναι
σχεδόν
οδύνατο
να βρεθε{ η
άκρη

του
νή
μOTDς.
Και
βρήκαμε
την
ιΙκρη:
επιτέλους
ξεμπλέξομε
με
μια
ν
υπόθεση
ή
βρήκαμε
πώς
μπορούμε
να
~Q'OnlOOl"OUIIt
μαζί
της
.
Κaμιό~
kGl
με
fO
ρ
.
βγάζω
ovtftoυ

βρtσκω
.
Κα
θένα
ς ε
κεί
μέσα
έχει
και τη
γνώμη
τ
ου'
από
μία
γ
νώμη
ο
καθένας'
πο
ύ νά
'βρεις
άκρη.'
[Ι<.
θεοτόκης,
Η
ζωή
κσι
ο
θάνστος
του

Καροβtλσ
,
σ.
3
7]
στην
(
ΔΗη
)
άιρη
του
κόσμου
:
σε
πολ
ύ
μα~ριν ό
μέρος
'
ή
,
α
πλώς,
οε
απόκεντρη
ΣUΝOΙKΙα
της πόλης.
Η
'όκΡη
'

το
υ κ
ό-
αίμο
Ζ3
lόπηκι;
το ο
ί
μα
του
:
~α{ατρόμαξε
τόσο
ποΜι
,
ώστε
fO
α!μα
του
χάλΟσε
,
θραμβωθηκε
όπως
το
γάλο.
Ιύμφωνα
με
τη
.l.σIιι:ιj
δoξoσio

,
οιπό
είναι
ΔUΝΑΙό
σε
nCPlmooCIC;
μεγά).οο
ξαφνικού
φόβου
.
Συνών
.:
πάΥωσε
το
αίμα
του.
θα
είχαν
μαθευτεί
όλα
τώρα;
πως
η
καθηγήτρια
κρύφτηκε κάτ
ω
α ,.ό
τη ν
iδρα,
πως

της
κόπηκε
το
αί
μα
σαν
έ.,.εφ
τ
αν
οι
σμπάΡΩΙ
και
τα
λο",.ά.
[Λ.
Nώc.αυ,
Η
ιwρlα
Ντορεμ
,
σ
.
75]
rιo
ί
ρνω
το
a
Ιμ
ο

Ι/ου
πΙοω
:
εκδικούμαι
Από
τα
noλOldfOl0
έθι
μα της
εkδικησης,
σύμφωνα
με
το
οπο{ο
,
αν
κόπOlας
ouωyt
νειας
σκοτώσουν
μέλος
της
(δηλ.
αν
"Χάσει
αίμα
της")
,
πρtπει
να

ε~δικηθεί,
για
να
'
πάρει
το
olμα
πΙσω
",
σKoτώνovτας
;ον
φονιό
ή
μέλος
της
ΟΙΚΟΥενείας
του.
Απ'
αιιτι!
σιγό-σιΥι!
έμεινε
fO
σχήμα
λιiγou
πou
χρησιμοπαιείτοι
και
οε
κάθε
όλ.λη

μoρφfj
εκδίχησης,
όταν κάποιος
αvτoπoδΙδει
στον
ιΊλλο
τα
Ιαα.
.

Ένα
Νλι
σχοτώνει
τ
ο
ένα
από
τ
'
αδέρφια.
Τότε
ci;ora·
νε:
-
Βρε
τ'
είμαστε
ε
μείς
;

γυνα
ικόπαιδα να
μας
κυνη·
Υ
άν
οι
Τ
oύQ
κo~'
- Π
άμε
να
πciρoυμιι
;ιίnω
το
aψα
το
υ
αδερφotί
μας.
[Κ
Παλι.:ιμό(;
,
θdrmoς;
nσλλη«σ,αoo
,
α.
72]
ι,

τl/σς
οΙμο
:
κατακουράστηκε
,
κατέβαλε
υπερdνθρωπες
προαπ{ιθειες
,
βασαν{στηκε
πολlJ
πρακεψένου
νο
πεΊUxει
τ
α
σκοπό
ταu
.
Η
μεταφορό
από
τους
φθισικούς
'
δηλαδ!j
,
ώσπου
να
ntruxtl

το
σκοπά
του
"Χ"1\Κιασε
Ό
ιΙπως
λtμε
επΙσης.
Στο
ελεVθερo
ε
)
τ
άγγ
ελμα
δεν
μπορείς
να
κρατησεις
ενα
μαΥαζί
με
τα
ψέματα
.
Πρ
έ
π
ει
να

φτύσεις
αίμα,
πρΙπει
να
τOtι
δoθεiς
ολόψυχα

(Σ.
ΤιΙτλης
,
Ο
συνδυα
σμός.
σ
.
9]
25
σμou
εfναι
το
oμηρuώ
"nεfρατo
'((Ilr)ς'
(8478-9
,
Ξ
301
,
δ

563
).
λ)).ό
~αι
η
σημσσΙΌ
της
παλιί
lMlΚPMΊς
σι.rvouooς
απαντό.
στο
Ε
ι
δΙJU,ια
του
θεoφlτoυ
(
15
.
8)
,
ότον
μια
yuνα!ιι;α
βρΙζει.
τον
άντρα
της
που

διό.λΙ:ξε
να
mόσει
σnfn
~
lπ.'
έσχα
τ
α
yδς~.
Ε
γώ
ι
οστ
ρίβω,
αλλά
πού
να
π
άω
κ
α
ι
από
πoV
;
εδ
ώ,
αδελφέ,
ο

σταθμός
είναι
στην
άλλη
άκρη
το υ κό
σμου
!
Έχο
υ
μ
ε
δρόμο
και
δρόμο.
Α
ς
τρ
αβώ!

[
'
Λf-yΌ
απ'
όλα
'
<1894>,
ΗσθηΥαίτη
επιθεώρηση,
Τ6\!

.
2,
ο
.
60]
ΤΩν
(lανa
του
ολαη
ού:
τον
έδεφα
αλύπητο
,
τοοο πολύ
που
ιφtnει
να
rou
βάλουν
αλότι
πάνω
σης
nληytς
Υιιι
νο
'(ΙΟ.τρειι
τοίιν
(Ν
.

fΊo)JτηςJ
.
Ίσως
όμως
νο
nρotρxεπιι
απ6
fO
ότι
τα
ψdριo
fO
πόστωνσν
xnιπώVτoς
τα
Υιιι
no).).ι'J
ώρα
πάνω
οε
αMτt.
Από
εxεiκαιαιφρόσεις
:
τον
έκανα πooro
,
τον
πόστωooσro
ξύλο

.
Ο
Σά
ββ
ας
τον
αρχι'ζει
στις
γρο
θι
ές.
Π
έφ
τω
κι ε
γώ
επά
ν
ω
rov.
Τον
κάναμε
το
υ
αλατιού.
[
Κοραydτσης
,
Το
νερό

πις
βροχής,
σ.
64]
Ιμun
στήλη
όλοτος
:
έμεινε
εμβρόντητος,
άφωνσς
και
1lMfνη
τος
οπό
τη
μεΥάλη
έκπληξη
.
Από
τη
βιβλική
ισταρΙα
1αυ
Λωτ
και
της
Υυναίκας
fOu
,

η
οπο(α,
παραβαίνοντας
τη
θεItιJΊ
EVIQ-
λιΊ
,
στρό.φηκε
να
δει
το
φλεγόμενα
Σ6δομο
και Γ
όμορα
:
•.
κα
ί
έπέβλεψεν
ή
γυνη
αύτΟύ
είς
τά
όπ
ίσ
ω
καί έγένετο

στήλη
άλός"'
(Γtν.
19
.
26
).
Όπως
~ίνετσι
~α
ι
από
την
ελα
φρό
μεταβαλιΊ,
η
ικι
.
εισήχ9η στην
κοινή
γλώσσα από
το
σχο
.wo
και όχι
από
την
ειoιλησiα
.

Όιαν
κα~έβηκα,
avtίJ
T
O
ΠTη
,
με
τ
ο
πέτσινο
πανωφόρ
ι
στα
χέρια,
κι
είδα
τα
κρεβά
τια
μας
yυμvά,
απόμεινα
σα
στήλη
άλαrος
.
[
Κ
Ταχτσής

,
Το
τρί
τ
ο
στεφάνι
.
σ
.
209]

7
"
"'

IΙ
ΡI'l
ιΙΙπορσ
ftιI'tήoι
ι
(
τρις)
:
ΙρΔση
που
xρηιnμoncιdtot
tφιιMIC6
,
όταν
l1OμI1ώδaς

εξαyytλItς
~
~
εnfση
μις
υnoσxtσειc;
οθετηθιΜ)ν
.
ιιαι
μάλισra
πριν
ιιαλd
-mλd
σrε
'(Υώοει
10
μεAάνt
/1άνg
σια
σxεmκό
κειμενα
.
H~,
εtνoι
παρ
μtνη
από
το
εntlOόδlo τοο
πtψou

που
αρ'lήθηκε
ΊΟν
Ιηοού
(οε
όλα
τα
Eooyytλιo,
n.X
.:
Μάμήν
λtyω
σοι
δηl:ν
'[α\ιηι
τn
ννxti
φν
άλtxτOQα
φωνfjoαι
lρiς
ά "tαQVήσn
με"
Μιπθ
,
26
.
34)
.
Στη

σrιιιει:rνI\
χι:ιι'Ισι1
έΧουμε
naρα).λaftς
όnως
"nριν
αλtxtωρ
λαλήott'
~
'fωVI'!oεt".
&'1
θα
nς
θεωρο(ιοαμε
λόθος.
ο.αι
CΙnόnι:φα
nρooιιρμoyής
010
σημερινό
σιιmum
κ6
.
BtaoΚI,
10
"τρΙς"
aρxικtι
αφορούσε
την
απόρνηση

(θα
με
απορνηθεΙς
τρεις
~ς)
ΚΟ!
όΧι,
όπως
0ήμερΟ,
το
(τρυιλ6)
λόλrμl
του
πεΤ&ι'ι'ΟΟ
.
Η
σvμφων{α
ικεχΙ4!ιας
χ.Q.Qακτηeίοτηκε
~μεyάλo
t'πίrεVΥμα
~
της
ελλ'1"ΙΧής
κuβέevησης.
Όμως.
Προ
το
ύ
Q

αλίκτωg
λαλήσει
τρις,
τουρκικά
τζετ
_-ισ.qαβia.
~
αν
και
πάλι
τ
ον
ελληνικό
εvαίoιo
χώ(ιο.
[Περιοδ.
Αν'!!.
Ι
.
2G8,
25.6.82,
σ
.
5[
η
ες
a.\tUPI!
Περιπαιιmκιj
fP6ση,
μ

ε
την
αποια πΡοειδοποιΟΟ
με.σ.ο
μ
ας
ότι
Κ(\lΚΜος
τον
αvo(ητεΙ"
εόν ο
φίλος
απαντήσει
"
aλtύρι"
.
σuμnλφώνouμε
την
cιμoιoιι;oιαAr}ξiα:
'0
τόδε
σε
γυ
ρει3t!"
.
Η
"'
.
~εlαι
ιδIωc;

ιΙιον
Ο
fQ.oς
1tQC;
txtI
λόyouς
να
απotώYει
10
εν
λόγω
πρόσωπο.
"Αλλά
μίαν
Κυρια,,;'ν
τόν
συ"ήνrησε
καθ'
όδό

ό
'λUΤQOvδμος
,
καΙ
μΙιδιιiίν
τοΟ
el."ft: -
Γιiι.
'πε
άλcVeι,

\Ι
ανωλιό!
-
'λλ
εύ(?
ι
-
Ό
TΙQtrl
i,.
σε
y
υρcύyε
ι
'() Μ
σνώλη:.lκοκ
κ
ίvησc
[
Κονδυλάκης
0f7σroύxaς.
σ
92]
21
1"041
lιή
/
1"041
νι
ιι

WO'I~
nΠί
:
λtyεtaι
οε
ιΔnιιι:w
που
τφooπι:ιθd
να
μας
ιξιmιrn'tcJει
ή
να
δικιJιoλαyηθεr
με

ιιοτο.
VIO
να
του
δη).ι.;oouμt
6π
δεν
txtι
tλniδα
να
μας
ξεγε:
λόσει
Η

aρxιΊ
Ιοως
aπό
nλανόδιoυς
εμnόρDιις
που
rφoσπa
θoUσoν
να
πooλήσouν
ευ
τ
ελfι
ή
χαλασμένα
εμπορεψΙΜ.
Η
nριiJτη.ιJ
.
εfνoι
tξtλιξη
της
δεύτερης
.
~Bρι,
αλλού
ν(ιτα
πουλήσεις
αυ
τ

ά
Υια
ooυλεdς
και
κολοκύθια
τουμπανα-,
ίβαλε
το
Χieι
στη
μέση
της η
μαμά.
[L
Boyιaτζόyλoo,
ΗοοΥΚάτοικος,
σ
.
138]
1(111
np6σmι
ΔΑ,f\I
:
λtyεται
Υια
παρόλΟΥα
ή
oνύn
αρr;πι
nρόy.

1ΙΟ1α,
VIO
&κοιολογ(ες
που
δεν
oτt
K
ouν ή
για
υπooxtDει<;
nou
ε(voι
oδιJνιι
τ
O
να
t1P1θoύv.
Πολλό
Κ
ΟΙ
όχι
πάντα
oωσtά
t):ouν
(ιnωθεί
για
την
nρotλευση
της
~σης,

που
πάν'rωι;
αnαVfό
τoυAιiχιoτoν
οπό
την
Τ
oιιρ«oιιρotio
.στο
μtσιι
t
oυ
17ου
οι Ο
Χιώτης
ΥIOΤρός
Π
.
Nuιoι)oιcκ:
Μομωνός
εΙχε
παρι
η
σOίiκλι
'Τφόοινο
6λοΥο"
1Sιό'Π
auι.ι.ωνo
με
την

παρoψkι
ήταν
tξioou
ΔUΣKOAo
νο
~θεf
πράσινο
όλΟΥΟ
όσο
και
IιΟΥικός
Χιώτης!
Και
οε
ιW.ες.ιJ
.
το
nρόσινo
χρώμο
δη/ιώνει
το
δuσώpεΊO
ή
OνύnoριaO
(Π
.
χ
.
10'1
toτώ.t

Y\Q
πράσινο
χαβιάρι).
-
Βρε
1'1
χαρακτήρα
και
πράσιν'
άλΟΥα
μου
τοα
μ
πoυν~ιις
;
'Exιι
η
πολιτική
χιψακnjρα;
[Η.
Καπετανd
ισις
.
Ο
γενικός
γpι7#.μJτεύς.
ο
.
68]
~

τtμ~
1.I.o,6μIΓft
~
~nιcι,.ιJ
.
για
όOouς~
ρούν
κoμπoρρημoνιiιvtα<;
ή
λtyovτoς
ttμoτo'
το
lιόΥια
τους
πφoιιαιόζoνtαι
νο
μας
~
ε.νoxλητικtι
όπως
οι
μ(ιytς
τ
ο
ιUoyo
.
Και:
μας
ytμιoες

μύΥες
.
-
Ο;
1'ο
ι
ο
(
ίχ
ει
Υ
ράμμ
α
τ
ο
δε
ί
χνΙ
L
. j
(l.
είνcιι
για
τ
α
μοι;
τ
ρα
OOt'.
"

'fIII
νι
rιoιi,ιιt
τη
μι.,
~ιa
:
.ιJ
.
με
την
oπoIa
naραδεxό
μοσ:π;
ΚΔποο
ιλΔπωμα
ή
μειoνtκτημd
μας,
ytνιJd
t
φo
Ιό.π
που
εfνoι
μεν
ώJtθtιo.
,
αλλό
δεν

μος
σIψftρει
Κ
Ο
Ι
πολl)
νο
ακoύytΊσι
Για
το
λόγΟ
OU'1cI
,
η
~ια
ουτη
Xaριικτηρ(ζεtoι
.,.".,.

-
'AY(l.IfoiJσr
πολυ
ιό
πλιά
τ
σικο,
ό
βλσyημh>oς.
<.


>
πφ
ιoυro
ι'σοις
ιό
~O'ν
>ιαί
dUoι
vαιιrι>ιι>(
ιιαζ
διiι
νά
ιΙ-rαιμεν
rήv
μαtίQην
άλήθειαν
,
ποτέ
6έν
Eλu.ψιv
cL-rό
τόν
vαvrΙΚόνμας
κόσμον.
αtirή
ή
στoqΑUΊΔηςπιι·
(lO.τeίo.
[I1ortOδqιόντης,
"Τ

jI1oυφ'
rou
nλJ",
Άnανπι,
3.
64
9]
(
vtιμ!ζιl
II~
)
eU16c;
εΙvtιl
1(1
ίλλαι;
διν
ε/ναl
:
ενν
.
στον
κό
σμο
.
Ειρωνική
fP(joη ΥΙΟ
κόποιον
που
ηει
υ~Audι

ιδέα
για
τον
εαuτό
'ου
,
π
ρβλ.
ΗσαΤou
47
,8
ΜΈΥώ
εiμί.
καΙ.
ούκ
Ισl'(
ν
trtQa",
Παλιdτr.ρη
πορΟλλοΥή:
Όιιτός
tlνaι
κι
όλλος
ένας στην
Πόλll".
Ή
ΚQeη
τι1ς
χ

ι
/ι;ιας
τψόντι
ιΙχε
πολυ
ψηλά
τήν
μιίτη
ν
,
νομ(ζουσα
ότι
αύιή
ήτο κιάλλη
δέν
ήto,
κατά
τήν
Ικφρασιν
τ
ων
άλλων.
Τήν
οίησιν
δt
ταύ
τη
ν
εΙχεν
ύπΟθοέψε

ι ιί
μητρική
κουφότης
διά
τ
ιiιν
Ii.
-r
eefJo.
λικαiν
της
Ιπαίνων
. [
K
oνδuλόκης
,
ο
πατούχα-;;.
0.73]
σηό
δω
"αν
κι
(σι
)
ίλλol
:
λty.
ότον
Kιmoιoς

φεύγ
ει γι
α
πάντα,
ότον
εξαφοΥ(ζεται.
Ynotιθttoι
πωι;
την
ιiιρα
noυ.wvtI,
δεΙ·
χνει.
το
δρdμo
της
διαtuYfIς
IOU
λty(Moς
6π
και
οι
nικxιvOίi
με:νοι
οπό
ω;Ι
tιxαν
φ.ίΥει
Μα
μι

τoυ~
άντ"ι~
παι'ζεις
ιΣV
;
< ,;>
σαν
ίρθει
,",
υ
·
β
Ιντα Υ
ια
ιην
JTf}OΊXcι,
a;ord
6w
παν
κι
άλλοι
ότανδιν
έχ
εις
ν
α
1'
01/;
δ
ώσε

ις
όσα
ζ
ηιάνι
.
[π
.
nU(pός
,
Xαμtνα
κ
ορμιά
α
4
8]
••
-
Tότι.ιq-
μπαqo6φι

Αν
ήιις
στα
σο.οοτά
σου
τι·
τοιο
xoqlτoI,
διίξι
μου

ι
ο
Υράμμα
να σε
πκπeψω.
Αλλλώς
ιioα.ι ,",
ι
σάνα;
καιμας
yιoμ~ιις
αλοΥόμυ
yc;.
ιΛoιιντtμις,
066ς.l8ιJoooυ~
ιηδtν
.
ο
.
111]
clνι
l
1Ι
6.ιto
κσι
ιι
ωιιtYι
:
η
ορχή

και
το
τtλoς
·
τ
ο
oημσνn
κdτφα
(οτοιχι:ιο
,
ιφoτtρψ::!
κτλ.)
.
Η fPόση
qιφανίζεt!ll
ορ
IΙεΊές
toPtς
στην
Anoκόλuιφη
Iωάwoo,
n.X.
Mtγώ
το
Α
xαi.
ιό
Ω,
ό
πριU

l
oς
χοί
ό
fOXOI0\;.
lιΡXή
χαΙ
τ
έλοςΜ
(22
.
13)
και
t):tI
nε:ρ6σει
1\0Ι
οε
όλλες
yλιίιoaες
.
Είναι
καλός
Υυμναστής,
και
γυμναστής
σήμt(Jα
στην
μ rιUα
σημαίνει
1'0

άλφα
και
τσ
ωμΙΥα.
[Κ.
Ελε
υθε·
ρσMIα.
8.9,
1996,
σ
,
65[
m;pt
tηλΔ
ταν
ομονΙ
:
οπέ
κ
τηοε
μεΥό
λη
Iδ
t o
γιο
τον εο υτό
IOU
.
έΥ1νε

υΠεΡφΙαλος,
ιφοβόλλει
ιmερβιJλικtς
αξιώσεις.
Από
την εοο!νο
του
τpαyoUΔιατη
που
ορχl(t
l
το
τ
pαyoύδt
του
από
uφιIfωνrι
ιύ.{μιικο
-
ΚΟι
~IO
στο
τtλoς δεν
,α
κoτClftρYει

Σα
πολύ
ψηλά
δ

ε
τον
πήρες
ιον
αμανέ;Όχι
ι rειδή
σου
δώοαμε
και
λίΥΟ
αέρα
naQ(l.lfdvw,
να
μη
μας
βλέπεις και
κατι,8άζιις
10
/(ιφάλι
όπως
iκανις
0ΠfV
αρrή
δηλαδή
,
ν(ι
σου
orιjσoυμι
/(αι
>ιιιίλο

νάeθεις
κcιι
να
μας
Υαμήσεις!
(Π
.
Τ
oτa6ιιou~
,
Q
σνr).ιικoι.
σ
.
65
τ"
Ιtι1E
(
1OV
Ιouρc
)
τα ιξ
σμ6ξικ
:
τον
περιtλoιισε
με
1Iρt.
σιtς
κοι

οισχρολο'{ftς
.
Π
Ροι\/ιθε
οπό
ΤΩ
"ειράηJΩΤΩ ΚΟΙΤΟ
fOlδρo~OyήμιItIl
που nt10ύσ0v
οι
Aθf)νnIες
πάνω
οπό
ttc;
dμnξ!;ς
που
τις
~
οπό
την
Eλtuoίνa στην
Αθήνα
,
όταν
lε/ιtiωYαν
tQ
EλwσfνIα
MuσtI'pα.
Οι
fP.

~
ώont{.l
~
άμά
ξης
"
(
ΔιμJσβ
.
rΊtρIIOU~
122)
ή
Μrάi:x
Τώvάμα
ξιiJ
ν
σκώμμαIα
~
(Mi
l'li
τών
άπαραKαΛVπταις
σχ
ω
-

7
"
"'


IΙ
ΡI'l
ιΙΙπορσ
ftιI'tήoι
ι
(
τρις)
:
ΙρΔση
που
xρηιnμoncιdtot
tφιιMIC6
,
όταν
l1OμI1ώδaς
εξαyytλItς
~
~
εnfση
μις
υnoσxtσειc;
οθετηθιΜ)ν
.
ιιαι
μάλισra
πριν
ιιαλd
-mλd
σrε
'(Υώοει

10
μεAάνt
/1άνg
σια
σxεmκό
κειμενα
.
H~,
εtνoι
παρ
μtνη
από
το
εntlOόδlo τοο
πtψou
που
αρ'lήθηκε
ΊΟν
Ιηοού
(οε
όλα
τα
Eooyytλιo,
n.X
.:
Μάμήν
λtyω
σοι
δηl:ν
'[α\ιηι

τn
ννxti
φν
άλtxτOQα
φωνfjoαι
lρiς
ά "tαQVήσn
με"
Μιπθ
,
26
.
34)
.
Στη
σrιιιει:rνI\
χι:ιι'Ισι1
έΧουμε
naρα).λaftς
όnως
"nριν
αλtxtωρ
λαλήott'
~
'fωVI'!oεt".
&'1
θα
nς
θεωρο(ιοαμε
λόθος.

ο.αι
CΙnόnι:φα
nρooιιρμoyής
010
σημερινό
σιιmum
κ6
.
BtaoΚI,
10
"τρΙς"
aρxικtι
αφορούσε
την
απόρνηση
(θα
με
απορνηθεΙς
τρεις
~ς)
ΚΟ!
όΧι,
όπως
0ήμερΟ,
το
(τρυιλ6)
λόλrμl
του
πεΤ&ι'ι'ΟΟ
.

Η
σvμφων{α
ικεχΙ4!ιας
χ.Q.Qακτηeίοτηκε
~μεyάλo
t'πίrεVΥμα
~
της
ελλ'1"ΙΧής
κuβέevησης.
Όμως.
Προ
το
ύ
Q
αλίκτωg
λαλήσει
τρις,
τουρκικά
τζετ
_-ισ.qαβia.
~
αν
και
πάλι
τ
ον
ελληνικό
εvαίoιo
χώ(ιο.

[Περιοδ.
Αν'!!.
Ι
.
2G8,
25.6.82,
σ
.
5[
η
ες
a.\tUPI!
Περιπαιιmκιj
fP6ση,
μ
ε
την
αποια πΡοειδοποιΟΟ
με.σ.ο
μ
ας
ότι
Κ(\lΚΜος
τον
αvo(ητεΙ"
εόν ο
φίλος
απαντήσει
"
aλtύρι"

.
σuμnλφώνouμε
την
cιμoιoιι;oιαAr}ξiα:
'0
τόδε
σε
γυ
ρει3t!"
.
Η
"'
.
~εlαι
ιδIωc;
ιΙιον
Ο
fQ.oς
1tQC;
txtI
λόyouς
να
απotώYει
10
εν
λόγω
πρόσωπο.
"Αλλά
μίαν
Κυρια,,;'ν

τόν
συ"ήνrησε
καθ'
όδό

ό
'λUΤQOvδμος
,
καΙ
μΙιδιιiίν
τοΟ
el."ft: -
Γιiι.
'πε
άλcVeι,
\Ι
ανωλιό!
-
'λλ
εύ(?
ι
-
Ό
TΙQtrl
i,.
σε
y
υρcύyε
ι
'() Μ

σνώλη:.lκοκ
κ
ίvησc
[
Κονδυλάκης
0f7σroύxaς.
σ
92]
21
1"041
lιή
/
1"041
νι
ιι
WO'I~
nΠί
:
λtyεtaι
οε
ιΔnιιι:w
που
τφooπι:ιθd
να
μας
ιξιmιrn'tcJει
ή
να
δικιJιoλαyηθεr
με


ιιοτο.
VIO
να
του
δη).ι.;oouμt
6π
δεν
txtι
tλniδα
να
μας
ξεγε:
λόσει
Η
aρxιΊ
Ιοως
aπό
nλανόδιoυς
εμnόρDιις
που
rφoσπa
θoUσoν
να
πooλήσouν
ευ
τ
ελfι
ή
χαλασμένα

εμπορεψΙΜ.
Η
nριiJτη.ιJ
.
εfνoι
tξtλιξη
της
δεύτερης
.
~Bρι,
αλλού
ν(ιτα
πουλήσεις
αυ
τ
ά
Υια
ooυλεdς
και
κολοκύθια
τουμπανα-,
ίβαλε
το
Χieι
στη
μέση
της η
μαμά.
[L
Boyιaτζόyλoo,

ΗοοΥΚάτοικος,
σ
.
138]
1(111
np6σmι
ΔΑ,f\I
:
λtyεται
Υια
παρόλΟΥα
ή
oνύn
αρr;πι
nρόy.
1ΙΟ1α,
VIO
&κοιολογ(ες
που
δεν
oτt
K
ouν ή
για
υπooxtDει<;
nou
ε(voι
oδιJνιι
τ
O

να
t1P1θoύv.
Πολλό
Κ
ΟΙ
όχι
πάντα
oωσtά
t):ouν
(ιnωθεί
για
την
nρotλευση
της
~σης,
που
πάν'rωι;
αnαVfό
τoυAιiχιoτoν
οπό
την
Τ
oιιρ«oιιρotio
.στο
μtσιι
t
oυ
17ου
οι Ο
Χιώτης

ΥIOΤρός
Π
.
Nuιoι)oιcκ:
Μομωνός
εΙχε
παρι
η
σOίiκλι
'Τφόοινο
6λοΥο"
1Sιό'Π
auι.ι.ωνo
με
την
παρoψkι
ήταν
tξioou
ΔUΣKOAo
νο
~θεf
πράσινο
όλΟΥΟ
όσο
και
IιΟΥικός
Χιώτης!
Και
οε
ιW.ες.ιJ

.
το
nρόσινo
χρώμο
δη/ιώνει
το
δuσώpεΊO
ή
OνύnoριaO
(Π
.
χ
.
10'1
toτώ.t
Y\Q
πράσινο
χαβιάρι).
-
Βρε
1'1
χαρακτήρα
και
πράσιν'
άλΟΥα
μου
τοα
μ
πoυν~ιις
;

'Exιι
η
πολιτική
χιψακnjρα;
[Η.
Καπετανd
ισις
.
Ο
γενικός
γpι7#.μJτεύς.
ο
.
68]
~
τtμ~
1.I.o,6μIΓft
~
~nιcι,.ιJ
.
για
όOouς~
ρούν
κoμπoρρημoνιiιvtα<;
ή
λtyovτoς
ttμoτo'
το
lιόΥια
τους

πφoιιαιόζoνtαι
νο
μας
~
ε.νoxλητικtι
όπως
οι
μ(ιytς
τ
ο
ιUoyo
.
Και:
μας
ytμιoες
μύΥες
.
-
Ο;
1'ο
ι
ο
(
ίχ
ει
Υ
ράμμ
α
τ
ο

δε
ί
χνΙ
L
. j
(l.
είνcιι
για
τ
α
μοι;
τ
ρα
OOt'.
"
'fIII
νι
rιoιi,ιιt
τη
μι.,
~ιa
:
.ιJ
.
με
την
oπoIa
naραδεxό
μοσ:π;
ΚΔποο

ιλΔπωμα
ή
μειoνtκτημd
μας,
ytνιJd
t
φo
Ιό.π
που
εfνoι
μεν
ώJtθtιo.
,
αλλό
δεν
μος
σIψftρει
Κ
Ο
Ι
πολl)
νο
ακoύytΊσι
Για
το
λόγΟ
OU'1cI
,
η
~ια

ουτη
Xaριικτηρ(ζεtoι
.,.".,.

-
'AY(l.IfoiJσr
πολυ
ιό
πλιά
τ
σικο,
ό
βλσyημh>oς.
<.

>
πφ
ιoυro
ι'σοις
ιό
~O'ν
>ιαί
dUoι
vαιιrι>ιι>(
ιιαζ
διiι
νά
ιΙ-rαιμεν
rήv
μαtίQην

άλήθειαν
,
ποτέ
6έν
Eλu.ψιv
cL-rό
τόν
vαvrΙΚόνμας
κόσμον.
αtirή
ή
στoqΑUΊΔηςπιι·
(lO.τeίo.
[I1ortOδqιόντης,
"Τ
jI1oυφ'
rou
nλJ",
Άnανπι,
3.
64
9]
(
vtιμ!ζιl
II~
)
eU16c;
εΙvtιl
1(1
ίλλαι;

διν
ε/ναl
:
ενν
.
στον
κό
σμο
.
Ειρωνική
fP(joη ΥΙΟ
κόποιον
που
ηει
υ~Audι
ιδέα
για
τον
εαuτό
'ου
,
π
ρβλ.
ΗσαΤou
47
,8
ΜΈΥώ
εiμί.
καΙ.
ούκ

Ισl'(
ν
trtQa",
Παλιdτr.ρη
πορΟλλοΥή:
Όιιτός
tlνaι
κι
όλλος
ένας στην
Πόλll".
Ή
ΚQeη
τι1ς
χ
ι
/ι;ιας
τψόντι
ιΙχε
πολυ
ψηλά
τήν
μιίτη
ν
,
νομ(ζουσα
ότι
αύιή
ήτο κιάλλη
δέν

ήto,
κατά
τήν
Ικφρασιν
τ
ων
άλλων.
Τήν
οίησιν
δt
ταύ
τη
ν
εΙχεν
ύπΟθοέψε
ι ιί
μητρική
κουφότης
διά
τ
ιiιν
Ii.
-r
eefJo.
λικαiν
της
Ιπαίνων
. [
K
oνδuλόκης

,
ο
πατούχα-;;.
0.73]
σηό
δω
"αν
κι
(σι
)
ίλλol
:
λty.
ότον
Kιmoιoς
φεύγ
ει γι
α
πάντα,
ότον
εξαφοΥ(ζεται.
Ynotιθttoι
πωι;
την
ιiιρα
noυ.wvtI,
δεΙ·
χνει.
το
δρdμo

της
διαtuYfIς
IOU
λty(Moς
6π
και
οι
nικxιvOίi
με:νοι
οπό
ω;Ι
tιxαν
φ.ίΥει
Μα
μι
τoυ~
άντ"ι~
παι'ζεις
ιΣV
;
< ,;>
σαν
ίρθει
,",
υ
·
β
Ιντα Υ
ια
ιην

JTf}OΊXcι,
a;ord
6w
παν
κι
άλλοι
ότανδιν
έχ
εις
ν
α
1'
01/;
δ
ώσε
ις
όσα
ζ
ηιάνι
.
[π
.
nU(pός
,
Xαμtνα
κ
ορμιά
α
4
8]

••
-
Tότι.ιq-
μπαqo6φι

Αν
ήιις
στα
σο.οοτά
σου
τι·
τοιο
xoqlτoI,
διίξι
μου
ι
ο
Υράμμα
να σε
πκπeψω.
Αλλλώς
ιioα.ι ,",
ι
σάνα;
καιμας
yιoμ~ιις
αλοΥόμυ
yc;.
ιΛoιιντtμις,
066ς.l8ιJoooυ~

ιηδtν
.
ο
.
111]
clνι
l
1Ι
6.ιto
κσι
ιι
ωιιtYι
:
η
ορχή
και
το
τtλoς
·
τ
ο
oημσνn
κdτφα
(οτοιχι:ιο
,
ιφoτtρψ::!
κτλ.)
.
Η fPόση
qιφανίζεt!ll

ορ
IΙεΊές
toPtς
στην
Anoκόλuιφη
Iωάwoo,
n.X.
Mtγώ
το
Α
xαi.
ιό
Ω,
ό
πριU
l
oς
χοί
ό
fOXOI0\;.
lιΡXή
χαΙ
τ
έλοςΜ
(22
.
13)
και
t):tI
nε:ρ6σει

1\0Ι
οε
όλλες
yλιίιoaες
.
Είναι
καλός
Υυμναστής,
και
γυμναστής
σήμt(Jα
στην
μ rιUα
σημαίνει
1'0
άλφα
και
τσ
ωμΙΥα.
[Κ.
Ελε
υθε·
ρσMIα.
8.9,
1996,
σ
,
65[
m;pt
tηλΔ

ταν
ομονΙ
:
οπέ
κ
τηοε
μεΥό
λη
Iδ
t o
γιο
τον εο υτό
IOU
.
έΥ1νε
υΠεΡφΙαλος,
ιφοβόλλει
ιmερβιJλικtς
αξιώσεις.
Από
την εοο!νο
του
τpαyoUΔιατη
που
ορχl(t
l
το
τ
pαyoύδt
του

από
uφιIfωνrι
ιύ.{μιικο
-
ΚΟι
~IO
στο
τtλoς δεν
,α
κoτClftρYει

Σα
πολύ
ψηλά
δ
ε
τον
πήρες
ιον
αμανέ;Όχι
ι rειδή
σου
δώοαμε
και
λίΥΟ
αέρα
naQ(l.lfdvw,
να
μη
μας

βλέπεις και
κατι,8άζιις
10
/(ιφάλι
όπως
iκανις
0ΠfV
αρrή
δηλαδή
,
ν(ι
σου
orιjσoυμι
/(αι
>ιιιίλο
νάeθεις
κcιι
να
μας
Υαμήσεις!
(Π
.
Τ
oτa6ιιou~
,
Q
σνr).ιικoι.
σ
.
65

τ"
Ιtι1E
(
1OV
Ιouρc
)
τα ιξ
σμ6ξικ
:
τον
περιtλoιισε
με
1Iρt.
σιtς
κοι
οισχρολο'{ftς
.
Π
Ροι\/ιθε
οπό
ΤΩ
"ειράηJΩΤΩ ΚΟΙΤΟ
fOlδρo~OyήμιItIl
που nt10ύσ0v
οι
Aθf)νnIες
πάνω
οπό
ttc;
dμnξ!;ς

που
τις
~
οπό
την
Eλtuoίνa στην
Αθήνα
,
όταν
lε/ιtiωYαν
tQ
EλwσfνIα
MuσtI'pα.
Οι
fP.
~
ώont{.l
~
άμά
ξης
"
(
ΔιμJσβ
.
rΊtρIIOU~
122)
ή
Μrάi:x
Τώvάμα
ξιiJ

ν
σκώμμαIα
~
(Mi
l'li
τών
άπαραKαΛVπταις
σχ
ω
-

7
"
"'

IΙ
ΡI'l
ιΙΙπορσ
ftιI'tήoι
ι
(
τρις)
:
ΙρΔση
που
xρηιnμoncιdtot
tφιιMIC6
,
όταν
l1OμI1ώδaς

εξαyytλItς
~
~
εnfση
μις
υnoσxtσειc;
οθετηθιΜ)ν
.
ιιαι
μάλισra
πριν
ιιαλd
-mλd
σrε
'(Υώοει
10
μεAάνt
/1άνg
σια
σxεmκό
κειμενα
.
H~,
εtνoι
παρ
μtνη
από
το
εntlOόδlo τοο
πtψou

που
αρ'lήθηκε
ΊΟν
Ιηοού
(οε
όλα
τα
Eooyytλιo,
n.X
.:
Μάμήν
λtyω
σοι
δηl:ν
'[α\ιηι
τn
ννxti
φν
άλtxτOQα
φωνfjoαι
lρiς
ά "tαQVήσn
με"
Μιπθ
,
26
.
34)
.
Στη

σrιιιει:rνI\
χι:ιι'Ισι1
έΧουμε
naρα).λaftς
όnως
"nριν
αλtxtωρ
λαλήott'
~
'fωVI'!oεt".
&'1
θα
nς
θεωρο(ιοαμε
λόθος.
ο.αι
CΙnόnι:φα
nρooιιρμoyής
010
σημερινό
σιιmum
κ6
.
BtaoΚI,
10
"τρΙς"
aρxικtι
αφορούσε
την
απόρνηση

(θα
με
απορνηθεΙς
τρεις
~ς)
ΚΟ!
όΧι,
όπως
0ήμερΟ,
το
(τρυιλ6)
λόλrμl
του
πεΤ&ι'ι'ΟΟ
.
Η
σvμφων{α
ικεχΙ4!ιας
χ.Q.Qακτηeίοτηκε
~μεyάλo
t'πίrεVΥμα
~
της
ελλ'1"ΙΧής
κuβέevησης.
Όμως.
Προ
το
ύ
Q

αλίκτωg
λαλήσει
τρις,
τουρκικά
τζετ
_-ισ.qαβia.
~
αν
και
πάλι
τ
ον
ελληνικό
εvαίoιo
χώ(ιο.
[Περιοδ.
Αν'!!.
Ι
.
2G8,
25.6.82,
σ
.
5[
η
ες
a.\tUPI!
Περιπαιιmκιj
fP6ση,
μ

ε
την
αποια πΡοειδοποιΟΟ
με.σ.ο
μ
ας
ότι
Κ(\lΚΜος
τον
αvo(ητεΙ"
εόν ο
φίλος
απαντήσει
"
aλtύρι"
.
σuμnλφώνouμε
την
cιμoιoιι;oιαAr}ξiα:
'0
τόδε
σε
γυ
ρει3t!"
.
Η
"'
.
~εlαι
ιδIωc;

ιΙιον
Ο
fQ.oς
1tQC;
txtI
λόyouς
να
απotώYει
10
εν
λόγω
πρόσωπο.
"Αλλά
μίαν
Κυρια,,;'ν
τόν
συ"ήνrησε
καθ'
όδό

ό
'λUΤQOvδμος
,
καΙ
μΙιδιιiίν
τοΟ
el."ft: -
Γιiι.
'πε
άλcVeι,

\Ι
ανωλιό!
-
'λλ
εύ(?
ι
-
Ό
TΙQtrl
i,.
σε
y
υρcύyε
ι
'() Μ
σνώλη:.lκοκ
κ
ίvησc
[
Κονδυλάκης
0f7σroύxaς.
σ
92]
21
1"041
lιή
/
1"041
νι
ιι

WO'I~
nΠί
:
λtyεtaι
οε
ιΔnιιι:w
που
τφooπι:ιθd
να
μας
ιξιmιrn'tcJει
ή
να
δικιJιoλαyηθεr
με

ιιοτο.
VIO
να
του
δη).ι.;oouμt
6π
δεν
txtι
tλniδα
να
μας
ξεγε:
λόσει
Η

aρxιΊ
Ιοως
aπό
nλανόδιoυς
εμnόρDιις
που
rφoσπa
θoUσoν
να
πooλήσouν
ευ
τ
ελfι
ή
χαλασμένα
εμπορεψΙΜ.
Η
nριiJτη.ιJ
.
εfνoι
tξtλιξη
της
δεύτερης
.
~Bρι,
αλλού
ν(ιτα
πουλήσεις
αυ
τ

ά
Υια
ooυλεdς
και
κολοκύθια
τουμπανα-,
ίβαλε
το
Χieι
στη
μέση
της η
μαμά.
[L
Boyιaτζόyλoo,
ΗοοΥΚάτοικος,
σ
.
138]
1(111
np6σmι
ΔΑ,f\I
:
λtyεται
Υια
παρόλΟΥα
ή
oνύn
αρr;πι
nρόy.

1ΙΟ1α,
VIO
&κοιολογ(ες
που
δεν
oτt
K
ouν ή
για
υπooxtDει<;
nou
ε(voι
oδιJνιι
τ
O
να
t1P1θoύv.
Πολλό
Κ
ΟΙ
όχι
πάντα
oωσtά
t):ouν
(ιnωθεί
για
την
nρotλευση
της
~σης,

που
πάν'rωι;
αnαVfό
τoυAιiχιoτoν
οπό
την
Τ
oιιρ«oιιρotio
.στο
μtσιι
t
oυ
17ου
οι Ο
Χιώτης
ΥIOΤρός
Π
.
Nuιoι)oιcκ:
Μομωνός
εΙχε
παρι
η
σOίiκλι
'Τφόοινο
6λοΥο"
1Sιό'Π
auι.ι.ωνo
με
την

παρoψkι
ήταν
tξioou
ΔUΣKOAo
νο
~θεf
πράσινο
όλΟΥΟ
όσο
και
IιΟΥικός
Χιώτης!
Και
οε
ιW.ες.ιJ
.
το
nρόσινo
χρώμο
δη/ιώνει
το
δuσώpεΊO
ή
OνύnoριaO
(Π
.
χ
.
10'1
toτώ.t

Y\Q
πράσινο
χαβιάρι).
-
Βρε
1'1
χαρακτήρα
και
πράσιν'
άλΟΥα
μου
τοα
μ
πoυν~ιις
;
'Exιι
η
πολιτική
χιψακnjρα;
[Η.
Καπετανd
ισις
.
Ο
γενικός
γpι7#.μJτεύς.
ο
.
68]
~

τtμ~
1.I.o,6μIΓft
~
~nιcι,.ιJ
.
για
όOouς~
ρούν
κoμπoρρημoνιiιvtα<;
ή
λtyovτoς
ttμoτo'
το
lιόΥια
τους
πφoιιαιόζoνtαι
νο
μας
~
ε.νoxλητικtι
όπως
οι
μ(ιytς
τ
ο
ιUoyo
.
Και:
μας
ytμιoες

μύΥες
.
-
Ο;
1'ο
ι
ο
(
ίχ
ει
Υ
ράμμ
α
τ
ο
δε
ί
χνΙ
L
. j
(l.
είνcιι
για
τ
α
μοι;
τ
ρα
OOt'.
"

'fIII
νι
rιoιi,ιιt
τη
μι.,
~ιa
:
.ιJ
.
με
την
oπoIa
naραδεxό
μοσ:π;
ΚΔποο
ιλΔπωμα
ή
μειoνtκτημd
μας,
ytνιJd
t
φo
Ιό.π
που
εfνoι
μεν
ώJtθtιo.
,
αλλό
δεν

μος
σIψftρει
Κ
Ο
Ι
πολl)
νο
ακoύytΊσι
Για
το
λόγΟ
OU'1cI
,
η
~ια
ουτη
Xaριικτηρ(ζεtoι
.,.".,.

-
'AY(l.IfoiJσr
πολυ
ιό
πλιά
τ
σικο,
ό
βλσyημh>oς.
<.


>
πφ
ιoυro
ι'σοις
ιό
~O'ν
>ιαί
dUoι
vαιιrι>ιι>(
ιιαζ
διiι
νά
ιΙ-rαιμεν
rήv
μαtίQην
άλήθειαν
,
ποτέ
6έν
Eλu.ψιv
cL-rό
τόν
vαvrΙΚόνμας
κόσμον.
αtirή
ή
στoqΑUΊΔηςπιι·
(lO.τeίo.
[I1ortOδqιόντης,
"Τ

jI1oυφ'
rou
nλJ",
Άnανπι,
3.
64
9]
(
vtιμ!ζιl
II~
)
eU16c;
εΙvtιl
1(1
ίλλαι;
διν
ε/ναl
:
ενν
.
στον
κό
σμο
.
Ειρωνική
fP(joη ΥΙΟ
κόποιον
που
ηει
υ~Audι

ιδέα
για
τον
εαuτό
'ου
,
π
ρβλ.
ΗσαΤou
47
,8
ΜΈΥώ
εiμί.
καΙ.
ούκ
Ισl'(
ν
trtQa",
Παλιdτr.ρη
πορΟλλοΥή:
Όιιτός
tlνaι
κι
όλλος
ένας στην
Πόλll".
Ή
ΚQeη
τι1ς
χ

ι
/ι;ιας
τψόντι
ιΙχε
πολυ
ψηλά
τήν
μιίτη
ν
,
νομ(ζουσα
ότι
αύιή
ήτο κιάλλη
δέν
ήto,
κατά
τήν
Ικφρασιν
τ
ων
άλλων.
Τήν
οίησιν
δt
ταύ
τη
ν
εΙχεν
ύπΟθοέψε

ι ιί
μητρική
κουφότης
διά
τ
ιiιν
Ii.
-r
eefJo.
λικαiν
της
Ιπαίνων
. [
K
oνδuλόκης
,
ο
πατούχα-;;.
0.73]
σηό
δω
"αν
κι
(σι
)
ίλλol
:
λty.
ότον
Kιmoιoς

φεύγ
ει γι
α
πάντα,
ότον
εξαφοΥ(ζεται.
Ynotιθttoι
πωι;
την
ιiιρα
noυ.wvtI,
δεΙ·
χνει.
το
δρdμo
της
διαtuYfIς
IOU
λty(Moς
6π
και
οι
nικxιvOίi
με:νοι
οπό
ω;Ι
tιxαν
φ.ίΥει
Μα
μι

τoυ~
άντ"ι~
παι'ζεις
ιΣV
;
< ,;>
σαν
ίρθει
,",
υ
·
β
Ιντα Υ
ια
ιην
JTf}OΊXcι,
a;ord
6w
παν
κι
άλλοι
ότανδιν
έχ
εις
ν
α
1'
01/;
δ
ώσε

ις
όσα
ζ
ηιάνι
.
[π
.
nU(pός
,
Xαμtνα
κ
ορμιά
α
4
8]
••
-
Tότι.ιq-
μπαqo6φι

Αν
ήιις
στα
σο.οοτά
σου
τι·
τοιο
xoqlτoI,
διίξι
μου

ι
ο
Υράμμα
να σε
πκπeψω.
Αλλλώς
ιioα.ι ,",
ι
σάνα;
καιμας
yιoμ~ιις
αλοΥόμυ
yc;.
ιΛoιιντtμις,
066ς.l8ιJoooυ~
ιηδtν
.
ο
.
111]
clνι
l
1Ι
6.ιto
κσι
ιι
ωιιtYι
:
η
ορχή

και
το
τtλoς
·
τ
ο
oημσνn
κdτφα
(οτοιχι:ιο
,
ιφoτtρψ::!
κτλ.)
.
Η fPόση
qιφανίζεt!ll
ορ
IΙεΊές
toPtς
στην
Anoκόλuιφη
Iωάwoo,
n.X.
Mtγώ
το
Α
xαi.
ιό
Ω,
ό
πριU

l
oς
χοί
ό
fOXOI0\;.
lιΡXή
χαΙ
τ
έλοςΜ
(22
.
13)
και
t):tI
nε:ρ6σει
1\0Ι
οε
όλλες
yλιίιoaες
.
Είναι
καλός
Υυμναστής,
και
γυμναστής
σήμt(Jα
στην
μ rιUα
σημαίνει
1'0

άλφα
και
τσ
ωμΙΥα.
[Κ.
Ελε
υθε·
ρσMIα.
8.9,
1996,
σ
,
65[
m;pt
tηλΔ
ταν
ομονΙ
:
οπέ
κ
τηοε
μεΥό
λη
Iδ
t o
γιο
τον εο υτό
IOU
.
έΥ1νε

υΠεΡφΙαλος,
ιφοβόλλει
ιmερβιJλικtς
αξιώσεις.
Από
την εοο!νο
του
τpαyoUΔιατη
που
ορχl(t
l
το
τ
pαyoύδt
του
από
uφιIfωνrι
ιύ.{μιικο
-
ΚΟι
~IO
στο
τtλoς δεν
,α
κoτClftρYει

Σα
πολύ
ψηλά
δ

ε
τον
πήρες
ιον
αμανέ;Όχι
ι rειδή
σου
δώοαμε
και
λίΥΟ
αέρα
naQ(l.lfdvw,
να
μη
μας
βλέπεις και
κατι,8άζιις
10
/(ιφάλι
όπως
iκανις
0ΠfV
αρrή
δηλαδή
,
ν(ι
σου
orιjσoυμι
/(αι
>ιιιίλο

νάeθεις
κcιι
να
μας
Υαμήσεις!
(Π
.
Τ
oτa6ιιou~
,
Q
σνr).ιικoι.
σ
.
65
τ"
Ιtι1E
(
1OV
Ιouρc
)
τα ιξ
σμ6ξικ
:
τον
περιtλoιισε
με
1Iρt.
σιtς
κοι

οισχρολο'{ftς
.
Π
Ροι\/ιθε
οπό
ΤΩ
"ειράηJΩΤΩ ΚΟΙΤΟ
fOlδρo~OyήμιItIl
που nt10ύσ0v
οι
Aθf)νnIες
πάνω
οπό
ttc;
dμnξ!;ς
που
τις
~
οπό
την
Eλtuoίνa στην
Αθήνα
,
όταν
lε/ιtiωYαν
tQ
EλwσfνIα
MuσtI'pα.
Οι
fP.

~
ώont{.l
~
άμά
ξης
"
(
ΔιμJσβ
.
rΊtρIIOU~
122)
ή
Μrάi:x
Τώvάμα
ξιiJ
ν
σκώμμαIα
~
(Mi
l'li
τών
άπαραKαΛVπταις
σχ
ω
-

7
"
"'


IΙ
ΡI'l
ιΙΙπορσ
ftιI'tήoι
ι
(
τρις)
:
ΙρΔση
που
xρηιnμoncιdtot
tφιιMIC6
,
όταν
l1OμI1ώδaς
εξαyytλItς
~
~
εnfση
μις
υnoσxtσειc;
οθετηθιΜ)ν
.
ιιαι
μάλισra
πριν
ιιαλd
-mλd
σrε
'(Υώοει

10
μεAάνt
/1άνg
σια
σxεmκό
κειμενα
.
H~,
εtνoι
παρ
μtνη
από
το
εntlOόδlo τοο
πtψou
που
αρ'lήθηκε
ΊΟν
Ιηοού
(οε
όλα
τα
Eooyytλιo,
n.X
.:
Μάμήν
λtyω
σοι
δηl:ν
'[α\ιηι

τn
ννxti
φν
άλtxτOQα
φωνfjoαι
lρiς
ά "tαQVήσn
με"
Μιπθ
,
26
.
34)
.
Στη
σrιιιει:rνI\
χι:ιι'Ισι1
έΧουμε
naρα).λaftς
όnως
"nριν
αλtxtωρ
λαλήott'
~
'fωVI'!oεt".
&'1
θα
nς
θεωρο(ιοαμε
λόθος.

ο.αι
CΙnόnι:φα
nρooιιρμoyής
010
σημερινό
σιιmum
κ6
.
BtaoΚI,
10
"τρΙς"
aρxικtι
αφορούσε
την
απόρνηση
(θα
με
απορνηθεΙς
τρεις
~ς)
ΚΟ!
όΧι,
όπως
0ήμερΟ,
το
(τρυιλ6)
λόλrμl
του
πεΤ&ι'ι'ΟΟ
.

Η
σvμφων{α
ικεχΙ4!ιας
χ.Q.Qακτηeίοτηκε
~μεyάλo
t'πίrεVΥμα
~
της
ελλ'1"ΙΧής
κuβέevησης.
Όμως.
Προ
το
ύ
Q
αλίκτωg
λαλήσει
τρις,
τουρκικά
τζετ
_-ισ.qαβia.
~
αν
και
πάλι
τ
ον
ελληνικό
εvαίoιo
χώ(ιο.

[Περιοδ.
Αν'!!.
Ι
.
2G8,
25.6.82,
σ
.
5[
η
ες
a.\tUPI!
Περιπαιιmκιj
fP6ση,
μ
ε
την
αποια πΡοειδοποιΟΟ
με.σ.ο
μ
ας
ότι
Κ(\lΚΜος
τον
αvo(ητεΙ"
εόν ο
φίλος
απαντήσει
"
aλtύρι"

.
σuμnλφώνouμε
την
cιμoιoιι;oιαAr}ξiα:
'0
τόδε
σε
γυ
ρει3t!"
.
Η
"'
.
~εlαι
ιδIωc;
ιΙιον
Ο
fQ.oς
1tQC;
txtI
λόyouς
να
απotώYει
10
εν
λόγω
πρόσωπο.
"Αλλά
μίαν
Κυρια,,;'ν

τόν
συ"ήνrησε
καθ'
όδό

ό
'λUΤQOvδμος
,
καΙ
μΙιδιιiίν
τοΟ
el."ft: -
Γιiι.
'πε
άλcVeι,
\Ι
ανωλιό!
-
'λλ
εύ(?
ι
-
Ό
TΙQtrl
i,.
σε
y
υρcύyε
ι
'() Μ

σνώλη:.lκοκ
κ
ίvησc
[
Κονδυλάκης
0f7σroύxaς.
σ
92]
21
1"041
lιή
/
1"041
νι
ιι
WO'I~
nΠί
:
λtyεtaι
οε
ιΔnιιι:w
που
τφooπι:ιθd
να
μας
ιξιmιrn'tcJει
ή
να
δικιJιoλαyηθεr
με


ιιοτο.
VIO
να
του
δη).ι.;oouμt
6π
δεν
txtι
tλniδα
να
μας
ξεγε:
λόσει
Η
aρxιΊ
Ιοως
aπό
nλανόδιoυς
εμnόρDιις
που
rφoσπa
θoUσoν
να
πooλήσouν
ευ
τ
ελfι
ή
χαλασμένα

εμπορεψΙΜ.
Η
nριiJτη.ιJ
.
εfνoι
tξtλιξη
της
δεύτερης
.
~Bρι,
αλλού
ν(ιτα
πουλήσεις
αυ
τ
ά
Υια
ooυλεdς
και
κολοκύθια
τουμπανα-,
ίβαλε
το
Χieι
στη
μέση
της η
μαμά.
[L
Boyιaτζόyλoo,

ΗοοΥΚάτοικος,
σ
.
138]
1(111
np6σmι
ΔΑ,f\I
:
λtyεται
Υια
παρόλΟΥα
ή
oνύn
αρr;πι
nρόy.
1ΙΟ1α,
VIO
&κοιολογ(ες
που
δεν
oτt
K
ouν ή
για
υπooxtDει<;
nou
ε(voι
oδιJνιι
τ
O

να
t1P1θoύv.
Πολλό
Κ
ΟΙ
όχι
πάντα
oωσtά
t):ouν
(ιnωθεί
για
την
nρotλευση
της
~σης,
που
πάν'rωι;
αnαVfό
τoυAιiχιoτoν
οπό
την
Τ
oιιρ«oιιρotio
.στο
μtσιι
t
oυ
17ου
οι Ο
Χιώτης

ΥIOΤρός
Π
.
Nuιoι)oιcκ:
Μομωνός
εΙχε
παρι
η
σOίiκλι
'Τφόοινο
6λοΥο"
1Sιό'Π
auι.ι.ωνo
με
την
παρoψkι
ήταν
tξioou
ΔUΣKOAo
νο
~θεf
πράσινο
όλΟΥΟ
όσο
και
IιΟΥικός
Χιώτης!
Και
οε
ιW.ες.ιJ

.
το
nρόσινo
χρώμο
δη/ιώνει
το
δuσώpεΊO
ή
OνύnoριaO
(Π
.
χ
.
10'1
toτώ.t
Y\Q
πράσινο
χαβιάρι).
-
Βρε
1'1
χαρακτήρα
και
πράσιν'
άλΟΥα
μου
τοα
μ
πoυν~ιις
;

'Exιι
η
πολιτική
χιψακnjρα;
[Η.
Καπετανd
ισις
.
Ο
γενικός
γpι7#.μJτεύς.
ο
.
68]
~
τtμ~
1.I.o,6μIΓft
~
~nιcι,.ιJ
.
για
όOouς~
ρούν
κoμπoρρημoνιiιvtα<;
ή
λtyovτoς
ttμoτo'
το
lιόΥια
τους

πφoιιαιόζoνtαι
νο
μας
~
ε.νoxλητικtι
όπως
οι
μ(ιytς
τ
ο
ιUoyo
.
Και:
μας
ytμιoες
μύΥες
.
-
Ο;
1'ο
ι
ο
(
ίχ
ει
Υ
ράμμ
α
τ
ο

δε
ί
χνΙ
L
. j
(l.
είνcιι
για
τ
α
μοι;
τ
ρα
OOt'.
"
'fIII
νι
rιoιi,ιιt
τη
μι.,
~ιa
:
.ιJ
.
με
την
oπoIa
naραδεxό
μοσ:π;
ΚΔποο

ιλΔπωμα
ή
μειoνtκτημd
μας,
ytνιJd
t
φo
Ιό.π
που
εfνoι
μεν
ώJtθtιo.
,
αλλό
δεν
μος
σIψftρει
Κ
Ο
Ι
πολl)
νο
ακoύytΊσι
Για
το
λόγΟ
OU'1cI
,
η
~ια

ουτη
Xaριικτηρ(ζεtoι
.,.".,.

-
'AY(l.IfoiJσr
πολυ
ιό
πλιά
τ
σικο,
ό
βλσyημh>oς.
<.

>
πφ
ιoυro
ι'σοις
ιό
~O'ν
>ιαί
dUoι
vαιιrι>ιι>(
ιιαζ
διiι
νά
ιΙ-rαιμεν
rήv
μαtίQην

άλήθειαν
,
ποτέ
6έν
Eλu.ψιv
cL-rό
τόν
vαvrΙΚόνμας
κόσμον.
αtirή
ή
στoqΑUΊΔηςπιι·
(lO.τeίo.
[I1ortOδqιόντης,
"Τ
jI1oυφ'
rou
nλJ",
Άnανπι,
3.
64
9]
(
vtιμ!ζιl
II~
)
eU16c;
εΙvtιl
1(1
ίλλαι;

διν
ε/ναl
:
ενν
.
στον
κό
σμο
.
Ειρωνική
fP(joη ΥΙΟ
κόποιον
που
ηει
υ~Audι
ιδέα
για
τον
εαuτό
'ου
,
π
ρβλ.
ΗσαΤou
47
,8
ΜΈΥώ
εiμί.
καΙ.
ούκ

Ισl'(
ν
trtQa",
Παλιdτr.ρη
πορΟλλοΥή:
Όιιτός
tlνaι
κι
όλλος
ένας στην
Πόλll".
Ή
ΚQeη
τι1ς
χ
ι
/ι;ιας
τψόντι
ιΙχε
πολυ
ψηλά
τήν
μιίτη
ν
,
νομ(ζουσα
ότι
αύιή
ήτο κιάλλη
δέν

ήto,
κατά
τήν
Ικφρασιν
τ
ων
άλλων.
Τήν
οίησιν
δt
ταύ
τη
ν
εΙχεν
ύπΟθοέψε
ι ιί
μητρική
κουφότης
διά
τ
ιiιν
Ii.
-r
eefJo.
λικαiν
της
Ιπαίνων
. [
K
oνδuλόκης

,
ο
πατούχα-;;.
0.73]
σηό
δω
"αν
κι
(σι
)
ίλλol
:
λty.
ότον
Kιmoιoς
φεύγ
ει γι
α
πάντα,
ότον
εξαφοΥ(ζεται.
Ynotιθttoι
πωι;
την
ιiιρα
noυ.wvtI,
δεΙ·
χνει.
το
δρdμo

της
διαtuYfIς
IOU
λty(Moς
6π
και
οι
nικxιvOίi
με:νοι
οπό
ω;Ι
tιxαν
φ.ίΥει
Μα
μι
τoυ~
άντ"ι~
παι'ζεις
ιΣV
;
< ,;>
σαν
ίρθει
,",
υ
·
β
Ιντα Υ
ια
ιην

JTf}OΊXcι,
a;ord
6w
παν
κι
άλλοι
ότανδιν
έχ
εις
ν
α
1'
01/;
δ
ώσε
ις
όσα
ζ
ηιάνι
.
[π
.
nU(pός
,
Xαμtνα
κ
ορμιά
α
4
8]

••
-
Tότι.ιq-
μπαqo6φι

Αν
ήιις
στα
σο.οοτά
σου
τι·
τοιο
xoqlτoI,
διίξι
μου
ι
ο
Υράμμα
να σε
πκπeψω.
Αλλλώς
ιioα.ι ,",
ι
σάνα;
καιμας
yιoμ~ιις
αλοΥόμυ
yc;.
ιΛoιιντtμις,
066ς.l8ιJoooυ~

ιηδtν
.
ο
.
111]
clνι
l
1Ι
6.ιto
κσι
ιι
ωιιtYι
:
η
ορχή
και
το
τtλoς
·
τ
ο
oημσνn
κdτφα
(οτοιχι:ιο
,
ιφoτtρψ::!
κτλ.)
.
Η fPόση
qιφανίζεt!ll

ορ
IΙεΊές
toPtς
στην
Anoκόλuιφη
Iωάwoo,
n.X.
Mtγώ
το
Α
xαi.
ιό
Ω,
ό
πριU
l
oς
χοί
ό
fOXOI0\;.
lιΡXή
χαΙ
τ
έλοςΜ
(22
.
13)
και
t):tI
nε:ρ6σει

1\0Ι
οε
όλλες
yλιίιoaες
.
Είναι
καλός
Υυμναστής,
και
γυμναστής
σήμt(Jα
στην
μ rιUα
σημαίνει
1'0
άλφα
και
τσ
ωμΙΥα.
[Κ.
Ελε
υθε·
ρσMIα.
8.9,
1996,
σ
,
65[
m;pt
tηλΔ

ταν
ομονΙ
:
οπέ
κ
τηοε
μεΥό
λη
Iδ
t o
γιο
τον εο υτό
IOU
.
έΥ1νε
υΠεΡφΙαλος,
ιφοβόλλει
ιmερβιJλικtς
αξιώσεις.
Από
την εοο!νο
του
τpαyoUΔιατη
που
ορχl(t
l
το
τ
pαyoύδt
του

από
uφιIfωνrι
ιύ.{μιικο
-
ΚΟι
~IO
στο
τtλoς δεν
,α
κoτClftρYει

Σα
πολύ
ψηλά
δ
ε
τον
πήρες
ιον
αμανέ;Όχι
ι rειδή
σου
δώοαμε
και
λίΥΟ
αέρα
naQ(l.lfdvw,
να
μη
μας

βλέπεις και
κατι,8άζιις
10
/(ιφάλι
όπως
iκανις
0ΠfV
αρrή
δηλαδή
,
ν(ι
σου
orιjσoυμι
/(αι
>ιιιίλο
νάeθεις
κcιι
να
μας
Υαμήσεις!
(Π
.
Τ
oτa6ιιou~
,
Q
σνr).ιικoι.
σ
.
65

τ"
Ιtι1E
(
1OV
Ιouρc
)
τα ιξ
σμ6ξικ
:
τον
περιtλoιισε
με
1Iρt.
σιtς
κοι
οισχρολο'{ftς
.
Π
Ροι\/ιθε
οπό
ΤΩ
"ειράηJΩΤΩ ΚΟΙΤΟ
fOlδρo~OyήμιItIl
που nt10ύσ0v
οι
Aθf)νnIες
πάνω
οπό
ttc;
dμnξ!;ς

που
τις
~
οπό
την
Eλtuoίνa στην
Αθήνα
,
όταν
lε/ιtiωYαν
tQ
EλwσfνIα
MuσtI'pα.
Οι
fP.
~
ώont{.l
~
άμά
ξης
"
(
ΔιμJσβ
.
rΊtρIIOU~
122)
ή
Μrάi:x
Τώvάμα
ξιiJ

ν
σκώμμαIα
~
(Mi
l'li
τών
άπαραKαΛVπταις
σχ
ω
-